Na de overwinning van Wiels in een talentenjacht in 1998, werd Capiau de manager van de jonge pianist. Maar al snel werd de samenwerking volgens Wiels moeilijk: “De samenwerking met Walter heeft eigenlijk maar kort geduurd: hij heeft mij ontdekt toen ik ongeveer 18 jaar was, en ik begon te ontdekken dat de samenwerking moeilijker werd, omdat zijn belangstelling meer dan louter professioneel was. Hoe zich dat uitte? Ik denk dat Walter verliefd op mij was, maar goed: anno 2018 hoeven we niet verbaasd te zijn dat mannen verliefd worden op elkaar.”

Wiels had naar eigen zeggen zelfs meer problemen met de entourage van Capiau: “Die probeerde dat allemaal een beetje met de mantel der liefde te bedekken. En toen ik daar een beetje onzeker van werd, en vroeg wat ik moest doen omdat ik niet hetzelfde gevoel had, zei men me: ‘Doe dat dan toch maar, dat is goed voor uw carrière’… Een reactie waardoor ik dacht: ‘Ik moet hier meteen weg’. Dat heb ik dan ook gedaan. Neen, het is nooit fysiek geworden, want ik ben net op tijd vertrokken, denk ik. Ik neem hem dat eigenlijk zelfs ook niet echt kwalijk. Alleen had ik het gevoel dat het een beetje onbehaaglijk werd voor mij, en dat ik beter kon vertrekken.”