KOERS KORT (14/11). Kenny De Ketele ziet af in Zesdaagse van Gent: "Heel mijn ribbenkast is ingetapet"

De 78ste Zesdaagse van Gent zal wellicht elke dag uitverkocht zijn. Enkel voor het middenplein op de finaledag, zondag 18 november, zijn er nog een handvol tickets beschikbaar. Maandag start al de voorverkoop van de 79ste editie.

“Het ziet er naar uit dat het bordje ook zondag aan de ingangen van ‘t Kuipke zal hangen”, meldt Chris Vannoppen van Golazo “We hebben nog slechts een handvol tickets in voorraad. Wie erbij wil zijn op de apotheose en nog geen kaarten heeft, doet er dus best aan zo snel mogelijk zijn tickets te bestellen. Maandag 19 november, dus daags na het einde van de 78ste editie, start de voorverkoop van de volgende editie. Ik reken erop dat we in die eerste week van de voorverkoop opnieuw zowat 10.000 tickets aan de man zullen brengen, net als vorige keer.”

Nicolas Wernimont en Arne De Groote zijn hun leidersplaats in de Toekomstzesdaagse kwijt aan de Denen Matias Malmberg en Oliver Frederiksen. De Belgen zakten terug naar de derde plaats, maar hopen vanaf morge, te schitteren in de ploegkoers.

“Ik had vandaag een mindere dag”, gaf Wernimont eerlijk toe. “We hadden gehoopt in het derde nummer, de baanronde, nog iets te kunnen redden, maar Arne had de pech dat zijn zadel plots twee centimeter zakte nadat hij door mij gelanceerd was. Weg mooie tijd en weg leidersplaats.”

Vanaf morgen staat de ploegkoers eindelijk op het programma. “De organisatoren wilden de eerste twee dagen geen ploegkoers, omdat de buitenlandse teams moesten wennen aan de korte en technische piste van ‘t Kuipke. Dat is natuurlijk in ons nadeel. We voelen elkaar heel goed aan en dat moet er tijdens de ploegkoers zeker uitkomen. Dan kunnen wij de rest laten zien dat wij dat gele shirt waard zijn.”

“In de ploegkoers moet het dus gebeuren. Vanaf morgen gaan wij weer op jacht naar de leiderspositie. Ik mag dan wel een mindere dag gehad hebben, ik wil er opnieuw staan. We gaan de strijd resoluut aan. Er zijn nog maar twee dagen achter de rug, er volgen er nog vier. Ik zie het zeker zitten. Qua recuperatie zit het bij ons ook wel snor.”

Niet Iljo Keisse en Elia Viviani, Kenny De Ketele en Robbe Ghys of Jasper De Buyst en Tosh Van der Sande gaan na de eerste nacht aan de leiding in de Gentse Zesdaagse. De Belgische favorieten werden afgetroefd door de Nederlanders Yoeri Havik en Wim Stroetinga.

“Wij wonnen twee weken geleden nog de Zesdaagse van Londen. Je kan of mag het dus geen verrassing noemen dat wij hier aan de leiding staan”, verklaarde Havik. “Er zijn een pak goede Belgische ploegen hier. Natuurlijk kijken die naar elkaar en zitten die elkaar steevast te beloeren. Wij hebben daar stiekem gebruik van gemaakt om hen een ronde aan het been te lappen.”

“In de nevennummers spelen we niet echt een rol van betekenis. Wij moeten ons toeleggen op het nemen van ronden tijdens de ploegkoers en daar zijn we dus al aardig in geslaagd. So far so good. Bedoeling is om vandaag onze leiderspositie zo goed als mogelijk te verdedigen. Elke dag willen wij voluit gaan. We zien wel waar het schip strandt, maar ik zie ons zondag wel op het podium staan. Daar gaan we alleszins ons stinkende best voor doen.”

Kenny De Ketele staat met Robbe Ghys na de eerste nacht van de Gentse zesdaagse op een derde plaats. Het Belgische koppel moet een ronde goed maken op de Nederlandse leiders Wim Stroetinga en Yoeri Havik. Iljo Keisse en Elia Viviani hebben als tweede 16 punten voor op de Ketele en Ghys.

De Ketele rijdt in Gent zijn rondjes met vier gebroken ribben. “Heel mijn ribbenkast is ingetapet. Alles is zo stabiel. Als het heel snel gaat, moet ik wel op de tanden bijten. Gelukkig is er Robbe Ghys. Hij weet perfect wat hij moet doen om mij zoveel mogelijk te sparen. Bij de aflossingen gaat het redelijk. Behalve als ikzelf in de piste kom. Dan voel ik het wel. Als ik Robbe lanceer, valt het mee. Het ziet er veel vlotter uit dan het eigenlijk is, maar ik probeer zo normaal mogelijk te doen. Gelukkig genees ik snel. Die eerste avond was al een eerste test en die viel mee. Het is nu al duidelijk wie meedoet voor de eindzege komende zondag. En daar zijn we gelukkig bij. We gaan er alles aan doen om te winnen.”

Jolien D'hoore blikte  op de BOIC-stage in Lanzarote vooruit naar 2019. Dat jaar staat al volledig in het teken van de Olympische Spelen in Tokio in 2020. "Ik zit maar met één wedstrijd in mijn hoofd: de ploegkoers in Tokio. Daar wil ik goud winnen", liet D'hoore optekenen. "Het is altijd leuk om de andere atleten terug te zien in Lanzarote", opende D'hoore. "Ik was de vorige jaren één van de jongere atleten hier, maar nu al één van de anciens. Dat verschil is enorm. Maar de tijd gaat nu eenmaal snel vooruit."

Het grote doel van D'hoore is de ploegkoers in Tokio in 2020, maar ook in 2019 wil ze nog prijzen pakken. "Ik wil op het WK in het Poolse Pruszkow (27 februari-3 maart 2019) graag minstens het podium halen op de ploegkoers. De wereldtitel opnieuw halen (na 2017) moet eigenlijk het doel zijn, maar we zullen zien. Mijn partner, Lotte Kopecky, is ook opnieuw klaar. Ze heeft een pechjaar met veel blessures achter de rug, maar is opnieuw in orde.”

"Vervolgens begint de weg naar Tokio. Het worden hoogstwaarschijnlijk mijn laatste Spelen. Ik zal er 30 jaar zijn en zie mijzelf eigenlijk niet tot mijn 34e en de Olympische Spelen van 2024 in Parijs doorgaan. Ik wil in Japan mijn olympische carrière afsluiten met goud op de ploegkoers. België is een land met traditie in de ploegkoers en dat wil ik verderzetten."

Voor het komende wegseizoen ruilde D'hoore in ploegverband Mitchelton-Scott voor Boels-Dolmans. "Het beste team ter wereld", aldus D'hoore. "Ze laten mij bovendien mijn zin doen op de piste. Ze begrijpen dat ik alles op Tokio zet. Tussendoor hoop ik ook nog een klassieker te winnen in het voorjaar. De Ronde van Vlaanderen is geen obsessie. Dat is een moeilijke wedstrijd voor mij, iets te zwaar eigenlijk. Ik mik eerder op de Driedaagse De Panne, Gent-Wevelgem en Nokere Koerse. Ik zal ook geen uitgesproken kopman zijn binnen het team, maar ik verwacht in eigen land wel mijn eigen kans te kunnen gaan.”

Europees kampioen tijdrijden Victor Campenaerts tekende voor het eerst present op de jaarlijkse BOIC-stage in Lanzarote. De tijdrijder droomt luidop van een aanval op het werelduurrecord en trekt daarvoor vanaf begin januari twee maanden op stage naar Namibië. Campenaerts wilde het belang van zijn team, Lotto Soudal, benadrukken. “Wanneer ik mijn plannen over een aanval op het werelduurrecord aan hen duidelijk maakte, waren ze meteen enthousiast”, aldus de Antwerpenaar.

“Ten eerste wil ik even zeggen dat mijn werelduurrecordpoging nog niet voor de volle honderd procent vastligt”, opende Campenaerts. “De stage in Namibië (die doorgaat tussen 2 januari en 4 maart, red) komt er op eigen initiatief. Nadien hoop ik half april naar Mexico te trekken om een poging te wagen het record van Bradley Wiggins (54,526 km/u) te breken. Dat is echter nog niet concreet. Lotto Soudal steunt mij in mijn plannen. Ze hebben mij vorig jaar ook specifiek aangetrokken als tijdritspecialist. Ze geloven in mij en zullen mij niet snel als knecht inschakelen.”

Campenaerts zorgde eind september in Innsbruck voor de eerste Belgische medaille op een WK tijdrijden bij de elite en schat die prestatie dan ook erg hoog in. “Ik zet die bronzen medaille boven mijn twee Europese titels. Truien zijn belangrijk in het wielrennen en ik geniet ook van die Europese kampioenentrui, maar een WK-medaille staat daar nog boven. Het BOIC denkt ook op die manier. Ik zou in 2020 op de Olympische Spelen in Tokio enkel maar mijn prestatie moeten evenaren en dan heb ik een medaille. Qua aanzien is er dus wel degelijk een groot verschil.”

De (eventuele) werelduurrecordpoging geniet momenteel prioriteit bij Campenaerts, maar ook het wegseizoen wil hij niet uit het oog verliezen. “Een tijdrit winnen op WorldTour-niveau is net als vorig seizoen een groot doel. Dat is mij op dit moment nog niet gelukt. Ik heb twee Europese titels en een bronzen medaille op het WK behaald, maar winst in een grote tijdrit is nog een gemis op mijn palmares. Verder wil ik ook mijn kans gaan in ontsnappingen in ritten in lijn. Ik heb in de voorbije Vuelta bewezen mee te kunnen doen voor ritzeges. Dat moet ook volgend jaar lukken.”