Levenslang zitten ze allebei in de gevangenis, Michel Fourniret (76) en zijn vrouw Monique Olivier (70). Veroordeeld voor de ontvoering, verkrachting en moord op zeven meisjes en vrouwen in Frankrijk en België. Maar Selim, de 30-jarige zoon van de man, zegt aan iedereen die ernaar vraagt dat zijn ouders niet meer leven.

Zo beschaamd is hij sinds hij op 26 juni 2003, op 14-jarige leeftijd, samen met de rest van de wereld ontdekte wat voor een monster zijn vader was. Sindsdien heeft hij nooit de nood gevoeld om erover te praten, wel integendeel: hij ging in het zuiden van Frankrijk wonen onder een andere naam.

LEES OOK. Franse seriemoordenaar Fourniret na elf jaar geconfronteerd met zijn ex

Zoon van de boeman

Maar toen journalist Oli Porri Santoro hem benaderde, besloot hij toch te praten. Drie jaar lang zagen ze elkaar twee tot drie keer per week. Het resultaat is het boek Le fils de l’ogre - Zoon van de boeman - waarin hij voor het eerst zijn hart lucht over zijn vader, die hij nooit papa noemt maar altijd met Michel benoemt.

Zo vertelt Selim over een jeugd waarin “alles rooskleurig was”, waarin hij een dominante en prikkelbare vader had die nooit écht gewelddadig werd. “Hij riep nooit. Nooit. Hij was wel prikkelbaar, dat wel, maar tegenover mij ging geweld nooit verder dan een simpele klap tegen het hoofd.”

Of dan heeft hij het over de dag waarop hij thuiskwam met een slecht rapport en zijn vader kwaad naar buiten stormde om, zo zou later blijken, een meisje van 13 te ontvoeren in het Belgische dorpje Ciney. Het lukte hem niet, en ironisch genoeg was het net die gemiste ontvoering waardoor de politie hem kon ontmaskeren.

Bang voor zelfdoding

Selim ging na de ontmaskering van zijn ouders studeren en werd veiligheidsagent. “Ik heb mijn leven alleen maar te danken aan mijn angst voor zelfdoding”, zegt hij eerlijk. Zijn halfzus stapte in 2006 uit het leven omdat, zo vertelde zijn moeder hem, “ze haar achternaam te zwaar vond om te dragen”. De seriemoordenaar zelf noemde het “een vlucht van de druk van de pers”.

Contact met zijn vader had Selim niet meer gehad sinds zijn arrestatie. Ongelooflijk toeval is dat Fourniret net voor de eerste ontmoeting tussen Selim en de journalist een brief stuurde naar zijn zoon. Het bleef niet bij één brief, en het leidde in januari 2016 tot een hereniging in een Franse gevangenis. “Het eerste wat me opviel, was hoe klein het monster van de Ardennen is”, zegt Porri Santoro, die erbij was. “Een kleine meneer van 1,67 meter groot, maar met enorme handen.”

Tijdens die ontmoeting liet Fourniret een traan en zei dat hij een “grote idioot” is. “Ik heb geen spijt. Alles is de schuld van mijn fierheid.” Contact hebben de twee sindsdien niet meer gehad.