Club Brugge lijdt opnieuw nederlaag in Champions League: 0 op 6
Lovenswaardig gevoetbald, ook gescoord waar het heel moeilijk scoren is, maar weer geen punten. Club Brugge krijgt geen geschenken van zijn tegenstanders in de Champions League. Een zuinig Atlético won met een gevleide 3-1.
Nog vier Champions League-wedstrijden heeft Club Brugge. Niet om te tonen dat het zijn voet kan zetten naast de beteren van Europa, want dat heeft het al bewezen, wel om al het goede een keertje om te zetten in punten, of één puntje. Net als tegen Borussia Dortmund thuis ontbrak het de Belgische kampioen ook in het Wanda Metropolitano-stadion in Madrid aan geluk, maar ook en vooral aan efficiëntie.
Een voorbeeld? De kopbal na corner met nog vijftien minuten te gaan van Stefano Denswil: open doelkans, maar ruim over gekopt. Iets eerder hadden Diego Costa en Antoine Griezmann via een lange één-twee voor de Fransman een halve schietkans geregeld en hoewel die zijn schot ook nog half kraakte, verdween de bal toch over de doellijn (2-1). Voetbal is een spel van schaarse kansen en wie daar het zuinigst op is, wint meestal.
Er was meer respect van Atlético naar Club Brugge dan omgekeerd. "Gevaarlijke ploeg, dat Club," zei Diego Simeone, de discokelner langs de lijn van de Madrilenen, die zijn stadion verschillende keren moest aanvuren. "Wij kunnen winnen van Atlético", zou Ivan Leko hebben gezegd tegen zijn bazen en die waren daar zo mee verguld dat ze het wereldkundig maakten.
Atypische wedstrijd
Club staat los op kop in België, Atlético kende zijn slechtste start ooit in Spanje, zou dat een voorteken kunnen zijn? Het werd alvast een atypische wedstrijd voor twee teams die een spel moesten spelen dat ze niet gewend waren. Club gaf de bal af, maar leek daar niet om te rouwen. Het speelde on-Brugs met twee linies heel dicht bij elkaar, speculerend op de counter. Het gevolg was dat het koningstrio Vormer-Vanaken-Wesley nauwelijks aan de bal kwam en als ze die al eens hadden, hem snel weer kwijt waren.
Dat is normaal het spel van Atlético, althans tegen op papier betere ploegen die wel graag de bal hebben, zoals in eigen land Real en Barcelona. Er zijn evenwel twee Atlético's. Enerzijds het luipaard van tegen de topclubs, dat geduldig wacht tot de prooi te pakken is en dat daarmee tweede staat op de Europese clubranking. En anderzijds het Atlético van tegen de mindere clubs, zoals - met alle respect - Club Brugge, waartegen ze wel het spel moeten maken.
Club speelde on-Brugs met twee linies heel dicht bij elkaar, speculerend op de counter. Het gevolg was dat Vormer, Vanaken en Wesley nauwelijks aan de bal kwamen
Dat gaat ze echt niet goed af, maar zelfs met een mager, schraal voetbal krijgt zo'n team met topspelers altijd kansen. Het doelpunt van Griezmann op minuut twintig was duidelijk buitenspel, maar bepaald zorgwekkend was dat het voordeel van een half metertje geen echt voordeel was. Griezmann werkte poepsimpel af, maar het telde niet.
Al heel wat minder simpel was zijn doelpunt dat wel telde rond het halfuur. Er was eerst een verdedigende fout van Club nodig (schrijf die maar op het conto van Arnaut 'Danjuma' Groeneveld), vervolgens de open benen van Stefano Denswil en een iets te traag reagerende, duikelende Letica. Maar al bij al wel netjes weggelegd door wereldkampioen Griezmann, dat wel.
Je kon daarna niet zeggen dat Club onder de indruk was. Integendeel, het eiste de bal op - oef, dachten ze in Madrid, eindelijk zijn we die kwijt - en probeerde de thuisploeg vast te zetten. Dat lukte niet helemaal, maar op één van die oversteken kwam Arnaut Groenveld op links in balbezit. Hij werd niet aangevallen en trapte met rechts schitterend in de verste hoek voorbij Jan Oblak, algemeen gerekend bij de beste doelmannen van de wereld.
Dat was allemaal voor de rust en nadien veranderde weinig aan het spelbeeld. Atlético Madrid modderde maar wat aan, schoof wel op, had weer iets meer de bal en Club controleerde en leek op puntenwinst af te stevenen. Tot die ene fase waarbij Diego Costa zich blesseerde alvorens de bal in te leveren bij Griezmann. De beste man op het veld, de Fransman, en hij scoorde een tweede keer.
Club moest na die 2-1 iets meer ruimte weggeven in een amechtige poging om aan de overkant te geraken. Vreemd genoeg was Atlético toen het verschillende keren alleen richting Letica stormde helemaal niet meer efficiënt. Pas in de blessuretijd viel het onverdiende derde doelpunt.