Sara Van Passel, mama van een zoontje van tien, werd maandag in het centrum van Diest vermoord. Tom Palmaers
Man die ACV-bediende doodschoot kon zijn ontslag niet verkroppen
Blinde wraak omdat hij meer hulp wilde van vakbond
diest Alles wijst erop dat Sebastian H. (36) uit Werchter ACV-bediende Sara Van Passel (38) willekeurig vermoordde. Uit blinde wraak, omdat hij vond dat de vakbond hem niet genoeg hielp na zijn ontslag. “Dit is dramatisch”, zegt de geviseerde ex-werkgever, die vreesde dat H. hem “ook zou komen vermoorden”.
Loketbediende Sara Van Passel van het ACV in Diest was een willekeurig slachtoffer van een man bij wie de stoppen doorgeslagen waren. De Pool Sebastian H. stapte maandag het kantoortje binnen en nam een ticket. Toen hij aan de beurt was, schoot hij tweemaal op de mama van een zoontje van tien. Hij richtte zijn wapen op haar collega, maar draaide zich gewoon om en riep in het Engels: “De klus is geklaard.” Daarna sloeg hij op de vlucht.
Alles wijst erop dat de moord een willekeurige wraakoefening was omdat H. vond dat de vakbond hem niet genoeg hielp in de “strijd” tegen zijn ex-werkgever. “Ik heb Sebastian een jaar geleden ontslagen, voor de derde keer al, na alles samen tien jaar dienst”, zegt de man, een zelfstandige aannemer uit de streek rond Diest. “Sebastian was een goede stielman maar vooral een dronkaard, hij nam drugs en vervalste zijn werkfiches. Als hij toch kwam werken, voerde hij geen moer uit en hij stuurde bovendien nog de sociale inspectie op me af. Zijn leugens hebben me opgezadeld met een gigantische boete. Ik was bijna failliet.”
Bedreigingen
Uiteindelijk was de maat vol voor zijn baas, H. werd ontslagen. “Hij is dan naar de vakbond getrokken. Ik heb het ACV nog gewaarschuwd dat de man hen blaasjes wijsmaakte. Er kwam een proces van, dat ik in eerste aanleg won. Met steun van de vakbond is hij in beroep gegaan. Dat arrest is nog hangende.”
Sebastian voelde zich tekortgedaan. Het is vreselijk dat hij daarvoor iemand van het leven moet beroven Ivan WILLEMS Huisbaas dader
Karel Hemerijckx
“Wat er nu gebeurd is, is een absoluut drama. Hij heeft die vrouw, die niks met die hele zaak te maken had, doodgeschoten. Mijn andere gasten kennen dat meisje goed. Ze is de vriendelijkste en meest behulpzame van het hele bureau, zeggen ze. Dit is vreselijk, voor haar familie en haar zoontje.”
“Ik wist dat Sebastian iets van plan was. Twee jaar lang heb ik met angst rondgelopen omdat hij me meermaals bedreigd had. ‘Ik kom u kapotmaken’, riep hij dan. Ik heb de politie verschillende keren gebeld als hij weer agressief of stomdronken was. Slechts één keer hebben die een pv opgesteld. Maar er is niks mee gebeurd. Dit kon ook niemand voorspellen.”
Van kastje naar de muur
Na de moord vluchtte Sebastian H. op zijn Suzuki-motor naar huis. Zijn stiefvader is met hem naar de politie gegaan waar hij zich aangegeven heeft. “Hij heeft de feiten bekend”, klinkt het bij het parket in Leuven. Maar volgens het gerecht heeft de verdachte nog niets gelost over zijn motief.
Aan het ACV-kantoor werden bloemen neergelegd voor Sara. Kh
Bij Sebastian thuis in Bekkevoort heeft de politie de betwiste werkfiches in beslag genomen, bevestigt zijn huisbaas Ivan Willems. De man kan nog altijd niet vatten wat er gebeurd is. “Ik had zelf nooit klachten over hem, maar het klopt dat Sebastian overhoop lag met die aannemer”, zegt hij. “Hij toonde me steeds dat zijn paperassen niet in orde waren. Hij voelde zich van het kastje naar de muur gestuurd. Hij kreeg nergens verhaal, vertelde hij. Ook niet bij het ACV. Hij voelde zich tekortgedaan. Dat hij daarvoor iemand van het leven moet beroven, is vreselijk en op geen enkele manier goed te praten.”
Het ACV verkoos gisteren niet te reageren op de getuigenissen van de werkgever en de huisbaas.
Jaarlijks dertig incidenten in Limburgse ACV-kantoren
“Tegen zo’n vreselijk voorval kan je je niet beveiligen”
HASSELT“We hebben jaarlijks 200.000 klantencontacten in onze Limburgse kantoren. Vorig jaar zijn er dertig incidenten geweest. Dat zijn er natuurlijk dertig teveel, maar al bij al valt het wel mee met agressieve klanten”, zegt David Van Bellingen, woordvoerder van ACV.
De bedienden van de regionale afdelingen krijgen allemaal vorming over hoe ze moeten omgaan met agressie. “Want we kunnen natuurlijk niet al onze klanten goed nieuws melden, en soms zorgt dat voor frustratie en agressie”, zegt Van Bellingen. “Maar die vorming is gericht op preventie, niet op zelfverdediging. We leren onze mensen hoe ze kunnen vermijden dat het tot agressie komt en wat ze moeten doen als het niet meer te vermijden valt. In elk kantoor zit er ook altijd een collega bij en moeilijke gevallen worden telkens gemeld bij de directie. Soms leidt dat ook tot de schrapping van het lid. Er is geen noodknop of gewapend glas. Of dat soort maatregelen er nu wel moet komen, bestuderen we nu. Maar achter glas gaan zitten is vermoedelijk geen optie omdat we het toch zo aangenaam mogelijk willen houden.”
“Je kunt je niet beveiligen tegen zoiets vreselijks”, zegt Vicky Strauven van de CM. “Zelfs bij de banken zitten medewerkers niet meer achter gewapend glas. We trainen onze medewerkers wel om slechte boodschappen te brengen. Daarnaast zijn onze kantoren zo transparant mogelijk zodat iedereen altijd goed ziet wat er gebeurt.”
Bang
Vier jaar geleden werd Karolien Grosemans, voorzitster van het OCMW in Herk-de-Stad, belaagd door een klant. Ze werd bespuwd en kreeg een schop waardoor ze de ligamenten van haar knie scheurde. Sindsdien zijn de veiligheidsmaatregelen er sterk toegenomen. “Ik heb er begrip voor dat mensen met hun rug tegen de muur staan, maar er zijn grenzen. Daarom hebben we sindsdien een agressieprotocol opgesteld waarin die grenzen duidelijk zijn omschreven. Onze baliemedewerkers krijgen ook opleidingen rond verbale en fysieke agressie. We hebben een noodnummer geactiveerd dat een stil alarm in gang zet bij alle diensten en we houden ook regelmatig oefeningen. Daarnaast hebben we onze balie beveiligd met veiligheidsglas. Dat creëert afstand, maar het incident heeft destijds een aantal mensen bang gemaakt. We geven incidenten ook meteen door aan de politie. Die brengt dan een bezoekje en vaak is dat al genoeg om iemand te kalmeren.” (malu)
