Altijd die dodelijke foutjes: Anderlecht controleert, maar laat opnieuw punten liggen
Het is nog maar eens een wedstrijd geworden waarin Anderlecht aanspraak kon maken op meer. Op voorwaarde dat dít niet was gebeurd, en dát, en dát… Maar het is dit seizoen een ongeschreven wet in het paars-witte huishouden dat shit happens.
Dit verdiende Sambi Lokonga niet. Door naar Lokonga te kijken, wordt een mens rustig. Is die 19 jaar? Positiespel, inzicht, passing. Zó beheerst, zó efficiënt. Ook nog persoonlijkheid, genoeg inzet en duelkracht. Het totaalplaatje. Je gunt zo'n jongen een triomfantelijke thuiskomst een paar uur na affluiten. Tas in de hoek, moeder heeft nog lekker gekookt, en het ego dat een boost krijgt bij de samenvatting van de wedstrijd op televisie.
Nu overheerst ongetwijfeld de teleurstelling bij de jonkies, wegens de hand van Sebastiaan Bornauw. Onvrijwillig, weliswaar. Christian Benavente, een transfertarget van Anderlecht, trapte de 1-1 in doel. Stel dat Lardot niet fluit, roept de VAR dan een clear error in? "Wij kunnen een wedstrijd niet doodmaken", zuchtte coach Hein Vanhaezebrouck.
De concurrenten gunnen Anderlecht respijt. Racing Genk, Club Brugge, Standard: af en toe gaan ze eens uit de bocht en krijgt Anderlecht de impressie dat de landstitel nog een reële ambitie is. Alleen kan paars-wit die deur nooit open duwen. "Het zijn steeds die kleine foutjes", zei Vanhaezebrouck, die terecht foeterde op de staat van het veld. Een brave boer laat er zijn koeien niet op. "Negentig procent is niet genoeg. Die ene keer dat de organisatie niet perfect is, wordt dat meteen afgestraft. Zo gaat het op dit niveau, dit is een nieuwe stap in ons leerproces."
‘Defensief blijven we bijzonder kwetsbaar’
Het is zo een seizoen waarin altijd wel iets verkeerd loopt bij Anderlecht. Zo een seizoen waarin Murphy zich te pletter lacht in het Vanden Stockstadion. Zelfs in een wedstrijd waarin Anderlecht controle heeft, gebeurt het onafwendbare. Respect voor het publiek, dat emotieloos het stadion verlaat en niet eens boos of gefrustreerd lijkt.
Amuzu scoort
Het voetbal van Anderlecht is dezer dagen niet eens zo rampzalig. Het was goed in Sint-Truiden, één helft goed tegen Racing Genk en ook gisteravond was de prestatie naar play-off 1-normen best aanvaardbaar. De thuisploeg gaf alles bij elkaar weinig weg. Kums en Lokonga waren baas op het middenveld, terwijl Dimata goede dingen liet zien in het eerste uur. Kums en Dimata zijn bovendien niet 100 procent fit, dat verzacht de zeden ook nog eens.
Toen Amuzu Anderlecht kort na rust op voorsprong zette, leek het moeilijkste gebeurd. Temeer omdat Charleroi onhandig was in het verweer. Benavente heeft al betere matchen gespeeld.
Maar dat is het nu net. In de beste dagen van RSC Anderlecht kon je bij een 1-0-voorsprong gerust tien minuten voor het einde afdalen richting het Westland Shopping-center, een paar kilometer verderop, waar dik 10 procent van het publiek - en sinds dit seizoen ook de pers - zijn wagen heeft geparkeerd. Maar dit zijn niet meer de beste dagen van RSC Anderlecht. En je blijft best zitten tot het laatste fluitsignaal of je hebt een drama gemist.
"Defensief blijven we bijzonder kwetsbaar", zag ook Sven Kums. "Vooral op voorzetten vanaf de flank hebben we het vaak moeilijk. Ik weet niet of het strafschop was en of Bornauw bewust de bal met de hand raakt, maar zo laat in de match mag die voorzet er niet komen en moeten we geconcentreerder zijn."
De problematiek is niet af te wentelen op deze of gene speler, het is een collectief probleem. Niet de autoriteit, de klasse, het vertrouwen, het geluk hebben om een resultaat naar je hand te zetten.
Wie of wat doet het tij keren? Met de huidige selectie dient niet meer op veel beterschap gerekend te worden. Het proces duurt té lang. Alle heil zal moeten komen van de versterkingen in januari. Maar gewezen sportief directeur Luc Devroe heeft gelijk als hij stelt dat een wintertransfermarkt die zwart in wit kan toveren eerder een uitzondering is in het internationale voetbal.
En Felice Mazzu, hij werd na affluiten minutenlang bezongen door de supporters van Charleroi. "Ik geloof dat we dit punt hebben verdiend", sprak de coach. "Vooral in de eerste helft was ons voetbal goed. We creëerden twee enorme mogelijkheden en toen is ons ook een penalty onthouden ondanks duidelijk zichtbaar hands van Dimata." Over de tweede helft kon Mazzu minder tevreden zijn. "We kwamen niet meer zo makkelijk aan het doel van Anderlecht. Maar mijn spelers zijn er blijven in geloven. Uiteindelijk zijn we daarvoor beloond."
Lees ook
Geselecteerd door de redactie
