Potvis Valentijn hangt na 35 jaar in Nationaal Visserijmuseum Oostduinkerke: "Blij dat hij veilig en wel terug is"

'De potviszaal', zo heet de nieuwe vleugel in het NAVIGO Visserijmuseum. Voortaan is de zaal de thuis van potvis Valentijn die in 1989 aanspoelde in Oostduinkerke. Het gemeentebestuur besloot toen om de potvis te begraven. 30 jaar later werd het kadaver uit de grond gehaald om klaargemaakt te worden voor het museum. "We zijn blij dat potvis Valentijn veilig en wel terug is. Mooi klaargemaakt, wetenschappelijk onderzocht en in volle glorie", zegt schepen van cultuur Stephanie Anseeuw (Lijst Burgemeester).

Het team onderzoekers van de universiteit Gent dat het skelet voorbereid heeft en onderzocht, stelde op basis van een CT-scan van de tanden de leeftijd van het dier vast. Vermoedelijk was de potvis ouder dan 30 jaar. Er werden ook sporen van decompressieziekte onderzocht, dat is weefselschade die ook optreedt als duikers vanuit het diepe water te snel naar de oppervlakte komen. Door het verschil in waterdruk kunnen er lichamelijke klachten opduiken, en potvissen kunnen er zelfs door sterven. 

Het klaarmaken en ophangen van de potvis was geen gemakkelijke opdracht. "Valentijn was 17 meter toen hij aanspoelde. Het skelet dat hier ophangt, is ongeveer 13 meter lang. Dat is omdat de weke delen en de enorme kop van de potvis weg zijn. Ook de ruggengraat is compacter opgehangen voor de stabiliteit. Maar met zijn 17 meter was hij dus een groot exemplaar en Valentijn is hoe dan ook een van de grootste potvisskeletten die in een museum hangt", zegt burgemeester Marc Vanden Bussche (Lijst Burgemeester). 

Wie Valentijn wil bezoeken, zal nog even moeten wachten. Morgen krijgen enkele schoolkinderen van Oostduinkerke de primeur, maar het museum gaat pas 7 september open voor het grote publiek.