• Beste hoofdrol: Racing Genk

Het kostte 10 afleveringen om erin te komen, maar daarna was Racing Genk helemaal incontournable als hoofdrol van de Jupiler Pro League. De grote entree mocht er zijn, met een 1-5-zege op het veld van AA Gent. Daarna waren er nog momenten die bijbleven, zoals de 2-4 in Europa bij Besiktas waarbij de thuisfans spontaan begonnen te klappen. Of de 3-0 tegen Anderlecht, of de 3-1 tegen Club Brugge. Groots jaar, terechte kampioen, knappe hoofdrol. Dat de drie stadions donderdag tegelijk vierden toen bleek dat Genk kampioen werd, zegt genoeg.

Bekijk hier het verslag van Genk-Anderlecht:

• Beste scenario: Malinovskyi

Heel even leek onze hoofdrol een vroeg einde in de reeks beschoren te zijn toen Ruslan Malinovskyi een schorsing van zeven wedstrijden boven het hoofd hing voor een felbesproken fase met Birger Verstraete. Bondsprocureur Kris Wagner was de ideale bad guy, diende ontevreden fans geduldig van antwoord en… beet uiteindelijk finaal in het stof voor een happy end zoals dat alleen in de films kan. Malinovskyi werd vrijgesproken én scoorde in de daaropvolgende topper tegen Club Brugge de cruciale 2-1.

Bekijk hier de fase waarvoor Ruslan Malinovskyi ei zo na 7 wedstrijden geschorst werd:

• Beste komedie: de (video)ref

De fratsen van de arbiters waren meer dan eens onderwerp van gesprek tijdens Play-off 1. Met als hoogtepunt zonder twijfel de cruciale penalty die Genk kreeg in de topper tegen Club Brugge… die achteraf toch geen penalty bleek te zijn omdat niet goed was gecommuniceerd over de nieuwe spelregels. En de klucht ging een week later gewoon door toen opnieuw Club Brugge een duidelijke penalty werd ontzegd bij Antwerp. Verliespunten die hen uiteindelijk zuur zouden opbreken.

Bekijk hier de onterechte penalty die Genk tegen Club Brugge kreeg:

• Beste bijrol: Anderlecht

Voor het eerst in 56 jaar geen Europees voetbal. Voor het eerst in 36 jaar niet in de top vijf. Voor het eerst in 21 jaar thuis verloren van Club Brugge. Het leek wel alsof Anderlecht al zijn grandeur op één enkel seizoen is kwijtgeraakt. Eén cruciale scène was hen gegund: het gelijkspelletje dat Genk op de voorlaatste speeldag de titel bezorgde en paars-wit finaal naar de zesde plaats duwde.

Bekijk hier de eerste thuisnederlaag van Anderlecht tegen Club Brugge sinds 1998:

• Beste drama: Pozuelo

Alejandro Pozuelo was het kloppende hart van de machine Racing Genk, en de transferaanbiedingen die de Spanjaard kreeg waren maanden aan een stuk talk of town. Eerst was er Al-Ahli in Saudi-Arabië. We zagen de leider al in de touwen toen Pozuelo uiteindelijk toch bedankte voor de eer, zei dat hij bij Genk zou blijven en… twee maanden later toch vertrok. Naar het Canadese Toronto, met tranen in de ogen. Genk moest het zonder hem doen in Play-off 1. Wat een tearjerker.

Bekijk hier het emotionele afscheid van Alejandro Pozuelo, tijdens de slotminuten van Genk-Standard:

• Beste regie: Philippe Clement

2018/2019 was het seizoen dat van Philippe Clement een toptrainer maakte. Na een veelbelovende start bij Waasland-Beveren, was overnemen half seizoen bij Genk niet evident. Maar in zijn eerste volledige seizoen bij de mijnclub overtrof Clement alle verwachtingen. Zijn mooiste verwezenlijking? Dat het succes van Genk niet toegeschreven wordt aan individuen, maar aan het hele team. Die ene speler waarvan iedereen dacht dat hij onmisbaar was, werd zonder problemen vervangen.

• Beste visuele effecten: Anderlecht

Bij Anderlecht brak bijna een volksopstand uit na de thuisnederlaag tegen Antwerp. Fans verzamelden zich voor de poorten, scandeerden ‘Coucke buiten’. Eén week later gingen ze te ver door bij een 2-0-achterstand op het veld van Standard zoveel vuurwerk op het veld te gooien dat de match wel moest worden stilgelegd.

Bekijk hier een samenvatting van Standard-Anderlecht:

• Beste suspense: Club Brugge

Dat de titelstrijd in België zo lang spannend bleef, hebben we te danken aan Club Brugge. Blauw-zwart bleef winnen, ook toen niemand er nog in geloofde. Het heeft er alles aan gedaan en slaagde er op twee speeldagen van het einde nog in Genk te kloppen en te naderen tot op drie punten. Ze slaagden erin de leider tot het uiterste te drijven. Het is dat wat Genk zo’n grote kampioen maakt: dat een andere topclub wèl op de afspraak was.

Bekijk hier de samenvatting van Club Brugge-Genk:

• Beste documentaire: operatie Propere Handen

Enkele dagen nadat Genk de leiding in de hoogste klasse had overgenomen, volgde er een plottwist. Op 10 oktober viel het federaal parket binnen bij tal van profclubs, spelersmakelaars en andere voorname personen in ons voetbal. Club Brugge-trainer Ivan Leko moest zelfs een nachtje in de cel doorbrengen. Recent liet Kris Luyckx, advocaat van spilfiguur Veljkovic, nog verstaan dat er nog acties zullen volgen.

• Beste montage: KV Mechelen

Tot op heden is nog niet duidelijk wie volgend seizoen in 1A zal spelen. Profiteren Beerschot en Lokeren, of mogen de van matchfixing verdachte KV Mechelen en Waasland-Beveren toch in de hoogste afdeling blijven? En mag bekerwinnaar KV Mechelen Europa in? Zeker lijkt alleszins dat de volgende keer dat ze in Malinwa in nauwe schoentjes komen links en rechts toch de nodige vraagtekens zullen worden gezet, en dat is jammer voor iedereen.

• Beste kostuums: Jess Thorup

Jess Thorup nam op 10 oktober - toevallig dezelfde dag als het uitbreken van operatie Propere Handen - over bij AA Gent en lag meteen goed bij de fans. De Deen haalde Play-off 1, bracht verzorgd voetbal, maar strandde uiteindelijk pas op de vijfde plaats. Echte cultstatus verwierf hij echter vooral door steevast in korte broek voor zijn dug-out post te vatten. Ook bij vriestemperaturen.

• Beste buitenlandse overname: Union

Op een moment waarin de ene na de andere Belgische profclub opgekocht wordt, is de meest succesvolle overname zonder twijfel die van Union door de Britse gokmiljardair Tony Bloom. De Brusselse club is ineens gereanimeerd, schakelde zowaar grote broer Anderlecht én Genk uit in de beker. Het leukste cadeautje van de eigenaar was zonder twijfel Percy Tau. De Zuid-Afrikaan kreeg geen werkvergunning bij Brighton, die andere club van Bloom, en werd dan maar uitgeleend aan Union. In zijn eerste seizoen kroonde hij zich meteen tot Speler van het Jaar in de Proximus League.

Bekijk hier één van de doelpunten van Percy Tau in Play-off 2: