“Oké jongen, je hebt je pleziertje gehad”: Geraint Thomas en Tadej Pogacar delen plaagstootjes uit op sociale media na verrassende late uitval van de Sloveen
Zelfs in een etappe die op papier iets voor de sprinters is, valt er wat te beleven met Pogacar. In de laatste kilometers deed de roze trui samen met Mikkel Honoré en Geraint Thomas nog een poging om een massasprint te ontlopen. Het lukte niet, maar Pogacar had er wel van genoten.
Een kort stukje bergop was genoeg voor Pogacar om weg te rijden uit het peloton en een gooi te doen naar de ritzege. Al wilde de Sloveen het zelf vooral géén aanval noemen. “Ik volgde gewoon. Ik viel niet aan, ik volgde het wiel (van Honoré, red.). Maar samen met Geraint Thomas was dat toch een goede situatie. We probeerden het vol te houden, maar ik geloofde nooit dat we het zouden uitzingen. G (zoals Thomas door iedereen genoemd wordt, red.) deed op het einde ook z’n deel van het werk, wat me verraste. Respect daarvoor.” In de laatste kilometer versnelde Pogacar nog eens en liet daarbij Thomas ook achter - Honoré lag er toen al af na een stevige kopbeurt van de Sloveen. “Maar het was toen nog vierhonderd meter en dat was nog veel te lang.”
Toch had Pogacar genoten van de late uitval. “Ik had goede benen en een parcours als dit ligt me wel. Wanneer het een beetje zoals een spelletje is zoals vroeger met vrienden toen we elkaar aanvielen op het vlakke en op korte klimmetjes. Dat ligt me wel.”
Pogacar reageerde op de aanval van Honoré — © Getty Images
Thomas: “Ik dacht enkel: ik wil aan de aankomst zijn”
Thomas was attent genoeg om Honoré en Pogacar te volgen, al moest hij daarvoor wel heel diep gaan. “Of ik geloofde in de overwinning? Ik probeerde gewoon z’n wiel te houden en af en toe eens over te pakken (blaast). Ik schrok ervan hoe groot het gat was dat we hadden, maar ik wist wel dat ze (het peloton, red.) uiteindelijk zou komen. Zeker met hoe ik me voelde: ik had niet het gevoel dat ik nog veel kon bijdragen in de ontsnapping. Ik dacht enkel: ik wil aan de aankomst zijn, dit doet pijn. Zoiets proberen, is altijd zwaar.”
Het was een mooie poging, maar zeker niet een vooraf uitgestippeld plan, zo maakt Thomas nog duidelijk. “We wilden uit de problemen blijven en de jongens deden het geweldig. Honoré viel aan en Pogacar volgde en dan dacht ik: dan kan ik evengoed meegaan. Of ik verrast ben dat Pogacar zoiets probeert? Ja en nee. Dit zijn de soort dingen die hij doet. Maar ik verwachtte eigenlijk niet echt dat er daar iets ging gebeuren. Maar door het wedstrijdverloop (met de aanval van de sprinters na de tussensprint, red.) hadden er sommigen natuurlijk vermoeide benen.
Op X reageerde Thomas nog ludiek op de actie van Pogacar. En dat kon die laatste niet zomaar laten gebeuren, natuurlijk:
Hier staat ingevoegde content uit een social media netwerk dat cookies wil schrijven of uitlezen. U heeft hiervoor geen toestemming gegeven.
plusartikels. Je moet nog even inloggen. Zo herkennen we je als abonnee.
