Direct naar artikelinhoud
Vinylexpo

Snuisteren in de platenkast van Brusseleir Digger-curator Koen Galle

Over 'I Dream You' van Vincent Floyd spreekt Galle met de grootste liefde. "Soms heb je een coup de foudre met een plaat."Beeld Thomas Sweertvaegher

Met de tentoonstelling Brusseleir Digger brengen Koen Galle en fotograaf Thomas Sweertvaegher een intiem portret van Brusselaars aan de hand van hun vinylcollectie. Poets wederom poets: wij gingen bij Galle grasduinen in zijn eigen platenkast.

“Leg gerust een plaatje op”, knikt Koen Galle in de richting van zijn pick-up, wanneer hij ons even alleen laat in zijn Schaarbeekse appartement. Acht hoog oogt zijn uitzicht op de skyline van Brussel maar nét iets minder intimiderend en duizelingwekkend dan zijn immense vinylverzameling. Onmogelijk om een keuze te maken uit bijna 4.000 platen. Elke keuze verraadt immers je smaak en identiteit.

Onze eigen vinylvrees te na gesproken, slaagde de gepassioneerde verzamelaar en dj er toch in om tien Brusselaars te strikken. Voor de expo Brusseleir Digger, die tijdens het Listen Festival loopt, schuimde hij evenveel huizen af. Die vinyllovers moesten op hun beurt tien platen kiezen, die iets zeggen over hun persoonlijkheid en voorliefdes. “Ik ga voor Red Bull Belgium: The Vinyl Frontier al langer op zoek naar bijzondere verhalen van echte verzamelaars,” vertelt Galle. “Maar bijna altijd kwam ik uit bij mannen. Blanke mannen, ook. Voor deze expo wilde ik een authentieke socio-demografische doorsnede van Brussel maken. Dat hoefden niet per se verwoede verzamelaars te zijn. Ik zocht niemand met de grootste, maar met de mòòiste. Ik wilde verhalen sprokkelen, die Brussel tonen in al haar kleuren en facetten.”

Snuisteren in de platenkast van Brusseleir Digger-curator Koen Galle
Beeld Thomas Sweertvaegher

Het heeft misschien iets voyeuristisch, beseft hij. “Maar tegelijk is het fijne aan binnenstappen in een vreemd huis, dat je via zo’n vinylverzameling direct een voet tussen de deur krijgt in hun eigen leven. Het gesprek wordt bijna meteen intiem zonder dat het raar lijkt.” Telkens stapte hij binnen met dezelfde openingsvraag: hoe ben je begonnen met platen verzamelen?

'Ik wilde verhalen sprokkelen die Brussel tonen in al haar kleuren en facetten'
Brusseleirs Digger-curator Koen Galle

Dus trappen ook wij af met krèk dezelfde vraag. “Heel intuïtief gebeurde dat. Ik was achttien jaar, en de dj-cultuur was rond de eeuwwisseling nog altijd bijna volledig gebaseerd op vinyl. Ron Trent met Altered States en Laurent Garniers Man with the Red Face waren de eerste vinyls die ik kocht. Ik was vooral verslingerd aan Amerikaanse house. Nog altijd trouwens. Bijna vier jaar geleden heb ik met San Soda (dj en producer; gva) een soort bedevaart gemaakt langs Detroit, Toronto, Chicago en New York.”

Snuisteren in de platenkast van Brusseleir Digger-curator Koen Galle
Beeld Thomas Sweertvaegher

Over Vincent Floyd uit Chicago spreekt hij met de grootste liefde. Terwijl hij I Dream You onder de naald schuift, vertelt Galle: “Soms heb je een coup de foudre bij een plaat. Dat je omvervalt wanneer je die voor het eerst hoort. Zoals je in je leven maar op drie, vier vrouwen écht halsoverkop verliefd kan zijn, heb ik hetzelfde gevoel met deze plaat: die oer-houseklank, die synths, die prachtige basklanken … Ik kan er zelfs zachtjes op in slaap vallen. Met zo’n grandioze songs moet je natuurlijk zuinig zijn. Ik probeer ze dan ook niet in elke dj-set te smokkelen.”

Eendracht

Wat hij zo mooi vindt aan club culture, is dat mensen die letterlijk uitgespuwd werden door de samenleving, hun plek vonden in dat parallelle leven: “De hispanics, de gays, de outsiders, … : in de clubcultuur van seventies-New York konden ze zich op hun gemak voelen. Die esprit trekt mij zo aan in house en disco.” Het kan dan ook haast geen toeval zijn dat Galles huisnummer 138 is. Ofwel Eén-dr-acht. De dj gniffelt: “Daar heb ik nooit bij stilgestaan, maar het is wel toepasselijk: ons label heet Ensemble.”

'Op een rommelmarkt heb ik die gekocht. Waarna die vinyl drie maanden lang in mijn kast bleef liggen. De hoes ziét er ook niet uit, hè'
Brusseleirs Digger-curator Koen Galle

Het is ook één van de redenen waarom de New Yorkse “disco-cellist” Arthur Russell zo bepalend voor hem is geweest: “Ook hij wilde mensen en stijlen verenigen. Hij was heel arty en avant-gardistisch, maar ook niet vies van hits of de dansvloer. Die visie heb ik ook: als dj, of met Listen ben ik ook aangetrokken tot dat raakpunt tussen underground en groter publiek. Ik wil dat er stevig gedanst wordt. En met Brusseleir Digger krijgen bezoekers dan weer honderd platen om te ontdekken. Een muzikale rijkdom die je zomaar in je handen krijgt.”

Dat verenigende vond hij zelf ook in zijn portret van Farrah Boukhoubza: een Belgisch-Marokkaanse vrouw die nostalgisch ingesteld is, maar haar identiteit samengesteld heeft als een moderne Brusselaar. “Er zit een deel van haar Arabische vader en Belgische moeder in, maar ook heel wat eigen interesses. Je voelt dat haar liefde voor kunstgeschiedenis doorsijpelt in haar collectie. Bij haar delfde ik in platen met buikdanseressen op de hoes, de Britse periode van Fleetwood Mac en heavy metal met mythische symbolen en artefacten. En ook alles van Yma Sumac, een Peruviaanse sopraan, die ze getatoeëerd heeft op haar onderarm.”

Eendracht
Beeld Thomas Sweertvaegher

De Belgische newbeat van The Zodiacs mag daarna ook onder de naald. Move and Dance to the New Beat dreunt door de woonkamer. Een kitscherig Franglais klinkt op een logge beat. “Op een rommelmarkt heb ik die gekocht. Waarna die vinyl drie maanden lang in mijn kast bleef liggen. De hoes ziét er ook niet uit, hè. En de ietwat knullige, humoristische tekst gaat van Come to the dancefloor, it’s nice. Maar ik heb ze meegenomen op Azië-tour, langs China, Bangkok, Seoul en Singapore. En òveral werd die song onwaarschijnlijk goed onthaald. Vier jaar geleden had dat nérgens gewerkt. Maar nu zitten we een periode waarin alles weer kan. En dan komt de new beat van pas.” (lacht)

Eendracht
Beeld Thomas Sweertvaegher

Brusseleir Digger vindt plaats tijdens Listen Festival op 31/3 en 1/4 in het ING Art Center, Brussel. listenfestival.be