De man zegt in de open brief dat de opvang door de hulpdiensten na de explosie fantastisch was. Hij kreeg in het ziekenhuis bijstand van een psychologe tot zijn familie er was. Maar toen hij weer naar huis mocht, voelde hij zich aan zijn lot overgelaten. Na lang wachten op informatie over het lot van zijn partner Paul Van Laer­hoven belde hij zelf naar slachtofferzorg, die hem vertelde dat er naar hem nog gezocht werd.

Even later moest hij via de media vernemen dat zijn partner overleden was. “Kan u me vertellen #BDW hoe dit kan? Kan u me vertellen waarom we dit nieuws via de aasgieren van de pers moeten vernemen? Kan u me vertellen waarom we geen hulp krijgen? Kan u me vertellen waarom we zonder enig greintje respect behandeld worden? Kan u me vertellen hoe ik nu moet verder leven?”, schrijft de man.

Betreuren

Gevraagd naar een reactie, verwijst de woordvoerder van de burgemeester door naar de politie. “Wij betreuren dat, voor alle duidelijkheid. Toen er een slachtoffer aangetroffen werd, is meteen gestart met de identificatie. Dat vraagt zijn tijd. We willen immers geen verkeerde informatie aan de familie geven. Nog voor de identiteit officieel bevestigd was, is de dienst slachtofferzorg naar de nabestaanden gereden”, zegt politiewoordvoerder Wouter Bruyns.

Sociale media te snel

Het nieuws vóór de media brengen, was gelet op de omstandigheden vrijwel onmogelijk. “We zaten met een rampterrein waar het ontdekken van lichamen al snel wordt opgemerkt door de (sociale) media. Hoe goed we ook ons best doen, de (sociale) media konden we hier niet voor zijn.”