Freddy Arnou knipt al vijftig jaar herensnitten in zijn kapperszaak in de Doelveldstraat in Edegem. Hoewel hij met zijn 71 lentes de pensioengerechtigde leeftijd al gepasseerd is, denkt hij nog niet aan stoppen.

“Ik heb het geluk dat mijn gezondheid nog mee wil. Zolang dat zo blijft, blijf ik knippen. Doorheen de jaren heb ik wat last gekregen van mijn handen, maar eens ik er ’s ochtends aan begin, is het alweer weg”, zegt Freddy. Omdat het Edegems gemeentebestuur dit gouden jubileum niet zomaar wou laten voorbijgaan, kwam burgemeester Koen Metsu (N-VA) langs om een bloemetje te overhandigen.

Hoewel zijn ouders een kapperszaak hadden, was het Freddy’s kinderdroom om het te maken als profvoetballer. Uiteindelijk draaide dat anders uit, maar al die jaren bleef zijn kapperscarrière wel in datzelfde sportwereldje hangen. Bekende koppen als Frank Raes, Jan Boskamp en Eddy Merckx kwamen of komen nog steeds maandelijks naar Kapsalon Arnou.

Dat gold ook voor Anderlecht-voetballer Ludo Coeck. “Toen Ludo als 16-jarige een opkomend talent was in de voetbalwereld, vroeg hij mij voor het eerst om zijn haar te knippen. In 1982 won hij zelfs de prijs voor best gekapte sportman, een mooi compliment. Doorheen de jaren werden we goede vrienden, zijn overlijden in 1985 heeft mij dan ook enorm aangegrepen. Diezelfde dag zaten we nog samen voor een potje Yathzee.”

Vast klantenbestand

In de jaren tachtig en negentig was Freddy’s kapperszaak booming business. Met behulp van drie personeelsleden knipte hij elke dag van 8.30 tot 19 uur. Na vijftig jaar neemt Freddy geen nieuwe klanten meer aan, maar hij heeft nog steeds zo’n tweehonderd vaste klanten. “Eddy Merckx komt hier nog om de vier weken. Hij vraagt mij soms hem eraan te herinneren wanneer het tijd is om weer langs te komen. Ik krijg ook veel dokters over de vloer. Eigenlijk ben ik doorheen de jaren slimmer geworden door mijn klanten”, lacht de 71-jarige.

Als kind was Freddy naar eigen zeggen niet de makkelijkste. “Ik was vrij onhandelbaar. Studeren zat er totaal niet in, ik had alleen maar interesse in voetbal. Mijn ouders hadden wel een kapperszaak, maar daar was ik niet in geïnteresseerd. Ik heb het vak dan ook pas later geleerd tijdens mijn opleiding.”

Na een aantal jaar ervaring richtte hij in 1974 zijn eigen zaak op in de Doelveldstraat. Die ziet er vandaag de dag nog krak hetzelfde uit. Met nog steeds hetzelfde interieur. “Noem het gerust ouderwets, of nog beter: retro.”

Die stijl trekt Freddy in alles door. Zo staat hij iedere dag in hemd en cravate achter zijn stoel om te kappen. En dat doet hij nog steeds op de traditionele manier, met de schaar. “Ik ben nog een ouderwetse coiffeur en gebruik geen tondeuses. Zo heb ik het doorheen de jaren ook aan mijn personeelsleden geleerd. Zo’n twintig jongens hebben nu hun eigen kapperszaak. Het is misschien ouderwets, maar de klanten blijven toch komen. Op deze manier kan ik gerust nog enkele jaren voort.”