Paradise of Pleasure: gelooft u nu echt dat Trump zich vergist heeft?
Tom Sauer is professor Internationale Politiek aan de Universiteit Antwerpen en auteur van De strijd voor vrede. En hoe we die kunnen winnen. (Polis, 2017)
De bosbranden in Californië zijn wereldnieuws. Als een goede president bezocht ook Trump de plaats van het onheil, met de wat ongelukkige naam Paradise. Op internet circuleert een videofragment waarin hij zich verspreekt en twee maal verwijst naar het dorp Pleasure. Een mens, ook een president, kan zich natuurlijk al eens vergissen. Eerder had hij het al eens over het Afrikaanse land “Nambia”.
Maar gelooft u nu echt dat die man zich vergist heeft ? Net omdat de plaats nu allesbehalve een paradijs is, moet men de naam van het dorpje maar één keer gehoord hebben om het niet meer te vergeten. En al zeker als je speciaal het vliegtuig neemt van de oostkust naar de westkust, dan word je onderweg constant met de naam van het dorp om je oren geslagen. Het zou hetzelfde zijn als er in Geel een petrochemisch bedrijf ontploft en dat onze premier het ter plekke heeft over Groen in plaats over Geel.
Is er dan een andere verklaring mogelijk? The Donald staat graag in the picture. Hij heeft niets liever dat miljoenen hem volgen via Twitter of via andere kanalen. Als je Paradise bezoekt als president loop je zeker in de kijker. Maar als je er in slaagt om een onnozele ‘fout’ te maken door het te hebben over ‘Pleasure’ in plaats van ‘Paradise’, dan weet heel de wereld het. Dan pas sta je opnieuw in de kijker. (Dan worden er zelfs opiniestukken over geschreven.)
Het zou hetzelfde zijn als er in Geel een petrochemisch bedrijf ontploft en dat onze premier het ter plekke heeft over Groen in plaats over Geel
Narcistisch, zonder normbesef, maar niet dom
Wat me dus opvalt is dat de mainstream media doet alsof het een ordinaire verspreking van de man was, waardoor impliciet gezegd wordt dat de man niet al te intelligent is. Dat is mogelijk, maar helemaal niet zeker. Als mijn interpretatie echter klopt, iets wat ik natuurlijk niet weet, dan is de man allesbehalve dom. Dan slaagt hij erin om tactische keuzes te maken die passen bij zijn persoonlijkheid: narcistisch, zonder enig waarden- of normbesef. (of hoe moeten de inwoners uit Paradise die het overleefd hebben dit interview met hem ervaren hebben?)
Mijn excuses voor de vergelijking, maar terroristen hebben een gelijkaardige neiging om de media te gebruiken om hun eigen doelstellingen te verwezenlijken. De media is als het ware de megafoon van terroristen. Als de media niet zou rapporteren over terroristische aanslagen (en sociale media niet zou bestaan), dan zouden mensen geen of minder angst hebben, en is de voornaamste opdracht van de terroristen mislukt. Vandaar dat meer en meer media de neiging hebben om terroristen minder en minder een podium te geven. Zo hebben de Franse media afgesproken om de namen van terroristen niet meer (of zo lang mogelijk niet) te publiceren.
Zou het misschien daarom geen goed idee zijn om geen of minder aandacht te besteden aan dergelijke fratsen of uitspraken van de Amerikaanse president ? Of bestaat de kans dat hij dan op een andere – minder onschadelijke – manier in de pers zal willen komen? Voer voor psychologen, en jammer genoeg ook politicologen die bezig zijn met internationale veiligheidsvraagstukken.