Lees ook. Vader van vermoorde Eline (14) krijgt de assisenzaal muisstil: “Ze wou helemaal niet dood”

Mehrnaz Didgar (51) wordt beschuldigd van moord op haar 14-jarige dochter. De neurochirurge van UZ Leuven zou Eline Pans door verstikking om het leven hebben gebracht op haar appartement in Leuven op 26 juli 2017.

Koen De Kerpel leerde Didgar kennen aan de VUB, waar ze samen stage liepen. “We raakten bevriend en ze vroeg me om peter van Eline te worden. Zij was een op zichzelf gekeerd kind, met ouders die alles deden om haar tijdens haar ziekte te steunen. De druk op de relatie werd te groot. Jaren voor de scheiding waren Mehrnaz en Steven Pans al naar een therapeut gestapt. Het was al langer duidelijk dat zij niet gelukkig was en affectie miste. Maar toch heeft de scheiding me nog verrast”, zei De Kerpel.

Een verklaring voor het suïcidale gedrag zag hij in het feit dat Steven het hoederecht niet helemaal opnam. Na de relatiebreuk werd de vader van Eline geveld door een burn-out. “Daardoor werden de lasten voor Mehrnaz steeds groter. Ze zocht steun bij mij.”

“Alles was erop gericht om Eline te helpen. Ik kan het dan ook niet plaatsen dat het anders verlopen is. Dat was Mehrnaz niet. Het was een combinatie van de depressie en haar perfectionistische karakter. De daad paste niet bij haar levenswijze. Ik had dit totaal niet zien aankomen.”

Het komt nooit meer goed tussen Didgar en de familie Pans

Op de derde dag van het proces tegen Mehrnaz Didgar voor het hof van assisen van Vlaams-Brabant in Leuven is maandag ook duidelijk geworden dat het nooit meer goed komt tussen de neurochirurge en de familie Pans. Dat bleek uit getuigenissen van de dichtste familieleden van Eline Pans.

Op het programma stonden uitsluitend moraliteitsgetuigen. Dertig personen werden opgeroepen. De zitting was een heuse marathon, die duurde tot 21.30 uur. De familie van Steven Pans, vader van het slachtoffer en ex-echtgenoot van Didgar, domineerde de debatten.

Johny Pans, vader van Steven en grootvader van Eline, legde alle schuld voor het overlijden bij Didgar. Hij wijt de feiten aan het karakter van de neurochirurge, die hij een egocentrische ingesteldheid aanwreef. Na de feiten kende hij geen medelijden met zijn gewezen schoondochter. Zijn echtgenote Christiane Knaepen, moeder van Steven en grootmoeder van Eline, toonde dat uitdrukkelijk wél.

Tom Pans, broer van Steven, en zijn vrouw Nathalie Oeyen brachten net dat tikkeltje meer nuance aan in hun getuigenis. De oom van Eline schilderde de neurochirurge af als een harde vrouw. De tante van Eline had veel begrip voor de overbezorgde en beschermende opstelling van Didgar na de diagnose van schildklierkanker.