Populaire vacatures waren er vorig jaar bijvoorbeeld voor jobs bij de overheidsdienst Maatschappelijke Integratie voor sollicitanten met een masterdiploma. Tien vacatures bij die overheidsdienst, die onder meer tot doel heeft om armoede en sociale uitsluiting te bestrijden, konden rekenen op 1.400 kandidaten. Daarnaast waren er 1.700 kandidaten voor 15 jobs als internationaal expert bij Buitenlandse Zaken.

Aantrekkelijker

“Nooit eerder kon de overheid rekenen op zoveel belangstelling van sollicitanten. We hebben de jongste jaren hard gewerkt om van de federale overheid een populaire werkgever te maken. Met deze aantallen in het achterhoofd kan ik alleen maar besluiten dat dit lukte”, zegt De Sutter in een persbericht.

De minister wijst erop dat bijvoorbeeld Selor, de dienst die instond voor de selectie bij de overheid, vervelde tot Werkenvoor.be, om de aantrekkelijkheid te verhogen. “We hebben ook extra aandacht geschonken aan het welzijn van onze medewerkers: met onder andere het recht op deconnectie en het recht op opleiding om zichzelf te blijven ontwikkelen. De loopbaan zelf is ook aantrekkelijker geworden, dankzij de maaltijdcheques bijvoorbeeld.”

Sommige moeilijk in te vullen

Toch blijft de overheid ook zitten met sommige moeilijk in te vullen jobs. “We vinden niet gemakkelijk verpleegkundigen en artsen. Maar ook de jobs voor medewerkers in callcenters krijgen we moeilijk ingevuld. We hebben al specifieke maatregelen genomen voor knelpuntfuncties zoals de mogelijkheid om anciënniteit mee te nemen voor zij-instromers, en specifieke campagnes gericht op moeilijk in te vullen jobs”, besluit De Sutter.

ALLE STANDPUNTEN OVER WERK

PVDA

• We passen de wetgeving aan zodat een 30-urenweek met loonbehoud wettelijk mogelijk wordt. Zo maken we tijd vrij voor gezin en hobby's, bestrijden we burn-outs en mentale of fysieke slijtage en creëren we nieuwe jobs. We experimenteren met de 30-urenweek in bepaalde sectoren 
• We garanderen ten minste 25 verlofdagen per jaar voor elke werknemer (bij voltijds werk) - dat betekent 5 dagen meer dan het huidige wettelijke minimum 
• Een werkdag telt minimum 3 en maximum 8 werkuren. Tussen twee arbeidsprestaties garanderen we minstens 14 uur rusttijd 
• Elk uur bovenop de normale arbeidstijd beschouwen we als een overuur. Werknemers krijgen dan 50 procent extra loon 
• We versterken de mechanismen om werkgevers aansprakelijk te stellen voor arbeidsongevallen en invaliditeit 

GROEN

• Betere arbeidsomstandigheden en rechtvaardige lonen in essentiële sectoren die kampen met krapte zoals zorg, onderwijs en groene industrie 
• Discriminatie op de arbeidsmarkt bestrijden met streefcijfers, positieve acties en praktijktesten bij sollicitaties. Bij discriminatie volgen sancties 
• Werken doen lonen met hogere minimumlonen en een verschuiving van lasten op arbeid naar lasten op vermogen 
• Onbetaald werk waarderen, zoals zorg voor kinderen of mantelzorg en vrijwilligerswerk 
• Investeren in diensten voor arbeidsbemiddeling 

VLAAMS BELANG

• De volledige regionalisering van het arbeidsmarktbeleid, inclusief het sociaal overleg, dat collectieve arbeidsovereenkomsten afsluit en minimumlonen vastlegt op maat van de Vlaamse sociaaleconomische realiteit 
• Een sociale beperking van de werkloosheidsuitkering in de tijd tot twee jaar, behalve voor vijfenvijftigplussers, mantelzorgers en werklozen in opleiding voor een knelpuntberoep 
• Geen positieve discriminatie op de arbeidsmarkt, geen anonieme praktijktesten 
• Geen uitbetaling van de werkloosheidsuitkering door de vakbonden. Het uitbetalen van de werkloosheidsuitkering is een overheidstaak, geen vakbondstaak 

OPEN VLD

• Arbeidstijdregelingen moeten op bedrijfsniveau afgesproken worden: werken wanneer je wil, hoeveel je wil en hoelang je wil 
• Wettelijke feestdagen worden vrij te kiezen verlofdagen 
• Uitzendovereenkomsten van onbepaalde duur 
• Taalgrens is geen werkgrens: wie job weigert over taalgrens, wordt gesanctioneerd 
• Alle beperkingen op studentenarbeid worden geschrapt 

CD&V

• De fiscale hervorming moet werken meer doen lonen en het verschil tussen werken en niet werken groot genoeg maken  
• De balans tussen werk en gezin moet beter: voldoende verlof, een gezinsvriendelijke werkvloer en recht op flexibele arbeidsregelingen voor ouders van kinderen tot 12 jaar 
• Een nabije arbeidsmarkt: in elke regio voldoende bereikbare jobs, maar ook meer bevoegdheden om een beleid op maat uit te zetten voor de regionale overheden  
• Een concentrisch arbeidsmigratiemodel: de focus ligt eerst op intra-Belgische mobiliteit, dan op intra-Europese mobiliteit en pas erna op de arbeidsmigratie uit niet-EU-landen 
• De strijd tegen leeftijdsdiscriminatie op de arbeidsmarkt opvoeren via sensibiliseringscampagnes en praktijktesten 

VOORUIT

• De loonwet moet worden versoepeld, zodat de lonen weer meer kunnen stijgen dan nu het geval is. De marge moet nationaal worden vastgelegd, maar sectoraal kunnen de concrete afspraken dan worden gemaakt 
• De minimumlonen moeten verder stijgen. De nettolonen moeten omhoog via de werkbonus. En de hoogste lonen moeten via de bijzondere bijdrage voor de sociale zekerheid meer bijdragen, zodat die voor de laagste lonen kan worden geschrapt 
• Scherpere controle van werklozen. Die moeten om de vier maanden een evaluatie krijgen. De sancties worden strenger bij opeenvolgende negatieve evaluatie. Wie herhaaldelijk weigert in te gaan op een gesprek, verliest zijn uitkering. De VDAB moet minstens 1 keer per maand een begeleidingsgesprek hebben met werklozen  
• De fiscale aftrek van de dienstencheques moet op de schop en huishoudhulpen moeten meer verdienen 
• Werkzoekenden die na twee jaar nog altijd geen passende job hebben, moet een basisbaan worden aangeboden. Een volwaardige job, zoals steun in de zorg, in de scholen of in de kinderopvang 

N-VA

• We maken de werkloosheidsuitkering meer activerend. Wie werkloos wordt, krijgt de eerste drie maanden een hogere financiële bescherming dan vandaag 
• We beperken, zoals overal in de wereld, de werkloosheidsuitkering in de tijd 
• Wie vandaag niet werkt, krijgt naast een uitkering ook nog een uitgebreid buff­et aan sociale voordelen. We houden centraal bij hoeveel sociale voordelen iemand in totaal krijgt, zodat ze geplafonneerd kunnen worden 
• Er komt, net zoals bij zelfstandigen, voor werknemers een maximale patronale bijdrage (‘cap’) waardoor de kostprijs van vooral oudere werknemers lager wordt 
• In ruil voor de hogere uitkering bij de start, volgen we elke werkloze beter op. Er volgen meer persoonlijke contacten en de inspanningsvereiste voor een uitkering gaat omhoog