Ultraloper Yves belandde in ziekenhuis tijdens Antwerp Marathon: “Dat ik gevallen ben, heb ik zelfs niet beseft”

In het verleden liep Yves Dedapper onder meer al de Spartathlon, een uithoudingswestrijd van 245 kilometer tussen Athene en Sparta. “Dat deed ik in een hitte van 35 graden. Dat ik in de warmte van zondag onwel zou worden, had ik dus niet zien aankomen”, reageert Yves, die zondag op de marathon Hannelore voortduwde in een rolstoel. Hij werd onwel na 23 kilometer en werd naar het ziekenhuis gebracht. Gisteren mocht hij het ziekenhuis verlaten.

“Ik weet helemaal niks meer van wat er gebeurd is. In mijn ogen ging de wedstrijd goed. We lagen zelfs tien minuten voor op onze beoogde tijd. Blijkbaar ben ik op een gegeven moment beginnen zwalpen en stootte ik met de rolstoel een paar keer tegen de kant. Daarna moet ik gevallen zijn. Dat heb ik niet beseft. Pas in de ambulance, nadat ik blijkbaar mijn vrouw gebeld heb, was ik weer echt bij bewustzijn. Dat heb ik in al die jaren als loper nog niet meegemaakt.”

Gisteren voelde Yves al geen pijn meer. “Bij aankomst in het ziekenhuis werkten mijn nieren nog, maar volgens de dokter op halve capaciteit. Mijn lichaam heeft tijdens de wedstrijd onvoldoende vocht binnengehouden. Dat komt volgens de dokter door mijn houding. Mijn armen hadden te veel kracht nodig om de rolstoel te duwen, waardoor ik extra vocht verloren ben. Ik werd nog even aan de hartmonitor gehouden gisteren.”

Yves en Hannelore gingen voor een wereldrecord op de marathon. “Ik ben erg teleurgesteld dat we het niet gehaald hebben. Het geeft me ergens wel troost dat heel veel deelnemers in een mindere tijd dan voorzien gefinisht zijn. Ik hoorde zelfs van een paar geoefende tempomakers dat zij hun tempo niet konden aanhouden.” Of de twee opnieuw een poging zullen wagen om het wereldrecord te verbeteren, sluiten ze allebei niet uit.

Ook met de de 36-jarige Slovaakse Mirka Francova ging het al snel beter. De foto van haar aankomst aan het einde van de marathon stond gisteren op verschillende websites en kranten: Mirka werd door een andere loper en een cheerleader over de finish geholpen. Hoewel ze er op de foto uitziet alsof ze elk ogenblik kan omvallen, was Mirka snel weer op de been. “Ik heb me op een bankje gezet met een stuk peperkoek en water tot ik weer kracht had”, vertelt ze. “Na een uurtje wandelde ik al terug met mijn vriend door de stad. De peperkoek heeft het hem gedaan, denk ik.”

Ondanks de moeizame aankomst is Mirka tevreden over haar prestatie en tijd op de marathon. “Ik heb goed naar mijn lichaam geluisterd, ben me blijven hydrateren, heb mijn hartslag goed opgevolgd en mijn tempo aangepast wanneer dat nodig was”, gaat ze verder.

Het was ook pas in de laatste twee kilometer dat ze het moeilijk kreeg. “Maar ik wilde echt finishen en weigerde op te geven”, zegt Mirka.