Voor de publieke omroep is slopen en vanaf de grond opbouwen de beste oplossing

Opinie
De NPO ligt onder vuur. Denk niet meer vanuit de oude zuilen, maar vanuit het publieksbelang, betoogt oud-omroepman Hans Laroes.
Hans Laroes • oud-hoofdredacteur van NOS Journaal en NOS Nieuws en voorzitter van de Taskforce Public Values van de European Broadcasting Union
zaterdag 27 april 2024 om 16:09
De huidige publieke omroep is nog gebaseerd op de vroegere verzuiling. Nu de samenleving een stuk complexer is, werken oude afspraken niet meer.
De huidige publieke omroep is nog gebaseerd op de vroegere verzuiling. Nu de samenleving een stuk complexer is, werken oude afspraken niet meer. beeld anp / Ikon Images

Sommige gebouwen zijn zo vaak onder handen genomen en aangepast dat er een wangedrocht resteert, waarin het niet erg prettig werken is. In dat soort gevallen is sloop en nieuwbouw vaak de beste oplossing. Dat geldt ook de publieke omroep. Zo vaak veranderd, uitgebreid, opgeverfd en verbouwd dat het huidige complex nut en logica ontbeert.

De bewoners gedragen zich daarbij zoals in de gemiddelde vereniging van eigenaren: ze zitten elkaar dwars, bedenken regeltjes, gunnen de ander weinig en vergeten uiteindelijk de kerntaak.

Ook organisaties hebben een levenscyclus. De huidige publieke omroep is een late echo van de oorspronkelijke verzuiling. Ooit werkte dat: de zuil garandeerde dat de eigen religie, ideologie en verhalen een plek kregen en ..

Dit is een opiniebijdrage. De mening van de auteur is niet per se het standpunt van de redactie. Wilt u reageren? Stuur dan een brief (maximaal 200 woorden) naar opinie@nd.nl
Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
In de rubriek 'Van de redactie' schrijft een lid van de hoofdredactie over de journalistieke keuzes van het Nederlands Dagblad.

De verhalen van Daphne Wesdorp maken ons tot getuigen van oorlog

Daphne Wesdorp is 26 jaar oud, maar heeft meer oorlog gezien dan de meeste mensen. In de afgelopen paar jaar reisde ze voor het Nederlands Dagblad naar landen als Oekraïne, Irak en Ethiopië.

Vaak zitten in verhalen over religieverlating ook complexe onderhandelingen met de tradities en gemeenschappen waar je vandaan komt.

Reken af met luie en oneerlijke vooroordelen over mensen die hun religie verlaten

Veel religieverlaters gaan niet over één nacht ijs. Het is vaak een pijnlijk proces waarbij er veel op het spel staat: je geloof, familie, werk en vriendschappen. Luister eerlijk naar hen, schrijft Nella van den Brandt.

Arbeidsmigranten vallen buiten onze vangnetten van empathie, en hebben weinig verdedigers. Ze worden gezien als economische noodzaak.

Wij, die van jongs af leerden voor onszelf op te komen, weten niet hoe het is arbeidsmigrant te zijn

Er worden in ons land massaal mensen uitgebuit: arbeidsmigranten. We voelen ons vaak weinig met hen verbonden. Schrijfster Anna Looije: 'Maar elke daad van goedheid voor deze kwetsbare groep wordt door God gezien.'

Protest tegen het verdwijnen van normale kassa's bij dit Albert Heijn filiaal in Utrecht.

Afrekenen bij een kassadame of -heer is er nauwelijks nog bij. Ik mis contact bij de zelfscankassa

Thijmen Sprakel doet bij de zelfscankassa van Albert Heijn een ontdekking: hij mist iets. Contact! Met een mens. En nu zoekt hij een supermarkt met een menselijk gezicht.

Mosab Hassan Yousef, een ex-Hamas strijder die nu christen is. 'Ik ben de zoon van de oprichter van Hamas - opgevoed en opgeleid met als doel om Israël te vernietigen. Ik ben tot een keerpunt gekomen en heb Joden van harte lief.

Er zijn hoopvolle voorbeelden in Israël en Gaza: mensen met een trauma die elkaar willen liefhebben

David Verboom begrijpt steeds minder van wat er in Israël gebeurt. Maar een messiasbelijdende voorganger in Israël en een ex-Hamas strijder uit Gaza geven hem hoop.

column wim dekker

Waarom het mijn moeder niet lukt om over God te zwijgen als het leven haar verwondert

' Hoe vaak in het leven realiseer je je niet dat het een wonder is dat je nog leeft' , schrijft Wim Dekker. 'Dat je in deze baan terecht gekomen bent, dat je deze mensen bent tegen gekomen?'