“Op enkele jaren in Diepenbeek na voetbal ik al heel mijn leven bij Tongeren, waarvan de laatste drie jaar bij de beloften”, zegt Geenen. “In het tussenseizoen kreeg ik de mogelijkheid om door te schuiven naar de A-kern met duidelijke afspraak dat Govoni eerste en ik tweede keeper zou zijn. Omdat Govoni pas laat terugkeerde uit vakantie, mocht ik tijdens de bekerwedstrijden onder de lat staan.”

“Dat hij een week voor het begin van de competitie zou uitvallen, kon niemand voorzien.”

Ondanks de nederlaag in Sint-Niklaas draaide zijn onverwachts debuut in tweede amateur niet uit op een sisser. Geenen: “Ik was heel nerveus in die eerste wedstrijd, maar éénmaal mijn zenuwen onder controle waren, liep het goed. Er zijn natuurlijk nog wat werkpunten. Welke ga ik hier niet verklappen, want de tegenstand leest ook mee (lacht).”

“Ideale moment”

Voetbal zit de familie Geenen in de genen, maar enkel Bram staat tussen de palen. “Mijn vader en broers zijn beiden veldspelers op een lager niveau. Zelf ben ik destijds als doelman begonnen. Casillas en de Gea zijn mijn grote voorbeelden. Of ik ambities heb? Ik heb nu al meer gespeeld dan ik had kunnen en durven dromen, maar ik wil sowieso mijn diploma LO aan de PXL behalen.”

Dat Heur-Tongeren een moeilijke start kende, was niet onlogisch, maar dat titelfavoriet Spouwen-Mopertingen met nul punten helemaal onderaan bengelt, verbaast vriend en vijand. “Daarom is dit misschien wel het ideale moment om Spouwen-Mopertingen in de ogen te kijken”, oppert Geenen. “Het vertrouwen is er bij hun nog niet, terwijl dat puntje vorige week op Patro ons een mentale boost heeft gegeven.”