Na enige aarzeling geeft de ex-dealer een antwoord op de vraag hoeveel hij heeft verdiend met zijn illegale praktijken. “700.000 à 800.000 euro”, klinkt het rustig. Jongeren, veelal met Marokkaanse roots, worden naar de illegale economie gelokt omdat ze zien wat anderen hebben en dat eigenlijk ook wel willen. “Heel veel ouders zijn ook pro, hé”, aldus de anonieme man. “Hun huizen worden ermee betaald, hun hypotheken, hun huis dat ze in Marokko hebben.”

Hoewel de Antwerpse burgemeester Bart De Wever een felle war on drugs voert, is de haven van Antwerpen de gedroomde locatie voor de handel in cocaïne. Een economische zegen voor de grootste stad van Vlaanderen, maar dus ook een criminele aantrekkingspool: ongeveer de helft van de cocaïne die in Europa wordt onderschept, worden gevonden in de Zuid-Amerikaanse containers die in de haven staan.

De draaischijf van de Europese cocaïnehandel, dus. Terwijl de kopstukken van de bendes grof geld verdienen en baden in luxe, halen jonge Antwerpse dealers makkelijk duizenden of tienduizenden euro’s per maand binnen. Maar dat heeft veel gevolgen voor school, werk en integratie in de maatschappij. Ondertussen worden ook jonge kinderen ingezet om allerlei taakjes uit te voeren binnen het netwerk.

En welke rol speelt de politie in het verhaal? “Die zijn eigenlijk dom. We kennen de patrouilleroutes. We worden zelfs al getipt door politiemannen voor een schoon bedrag.”

Pano, woensdag 13 december om 21.25 uur op Eén