Marijke Schoeters van de gemeentelijke cultuurdienst coördineerde het opvallende project. “Wanneer we onder collega’s praatten over het erfgoedthema ‘Thuis’, deed het thuisgevoel velen denken aan lekker eten. De geur van de soep gemaakt door de bomma, de vaste zondagfrietjes met stoofvlees of heerlijke geur en smaak van de onvergetelijke frambozentaart van de tante. Zo groeide het idee om een oproep te lanceren naar oude recepten. Maar in tegenstelling tot alle bestaande kookboeken, was voor ons niet het recept het belangrijkst, wel de verhalen en anekdotes die verbonden waren aan al dat lekkers.”

Samen eten met het gezin of de familie verbindt mensen en zorgt vaak voor een thuisgevoel dat je je hele leven met plezier meedraagt en koestert. Eetgewoonten variëren van streek tot streek. Sommige culinaire tradities verbinden een heel volk, maar sommige bestaan alleen bij jou thuis en in jouw familie”, legt Marijke Schoeters uit.

1400 kookboekjes

‘Kalmthouts Kookboekje vol herinneringen’ telt 50 pagina’s, een kleine twintig recepten van toen en evenveel verrassende verhalen rond al dat culinaire Kalmthout van lang geleden. Het boekje is dan ook een mix van nog steeds bruikbare recepten, nostalgische anekdotes, oude foto’s en prenten uit de oude doos. “We lieten in eerste instantie 700 boekjes drukken en binnen de week waren die uitgedeeld. Zopas is de tweede oplage van nog eens 700 stuks toegekomen. Het boekje is gratis af te halen in het gemeentehuis, de dorpshuizen in Achterbroek en Nieuwmoer, Visit Kalmthout, bib Kalmthout en dienstencentrum De Groten Uitleg.

In de keuken van het Strijboshof gingen Monique Buyens, Lea Van Looveren en Lukas Jacobs aan de slag om hun recept-met-een-verhaal klaar te maken. Het driegangenmenu bestond uit peterseliesoep van Moeke, hutsepot van de familie Pleysier en zandtaart met frambozen.

“De frambozentaarten van bakkerij Monida waren in heel de regio gekend”, weet dochter Monique Buyens. Wat de hutsepot van Lea en de soep van Lukas gemeen hebben is dat de gerechten bij beiden familieherinneringen oproepen. “Een winterwandeling met de hele familie eindigde steevast in het samen eten van een heerlijke hutsepot”, herinnert zich Lea Van Looveren. Voor Lukas Jacobs is de peterseliesoep dan weer onherroepelijk verbonden aan de zondagvoormiddagen toen zijn familie samenkwam om bij zijn grootouders soep te eten. “Mijn culinaire voorkeur voor soep is daar ontstaan”, geeft hij grif toe.

Kat of konijn

Een van de opmerkelijkste verhalen in het kookboekje is dat van Gerda Van Loon. Marijke Schoeters: “We hebben getwijfeld of we het oorlogsrecept al dan niet zouden opnemen. Uiteindelijk kreeg het een plaats, maar in het voorwoord roepen we de lezers nadrukkelijk op om de katten met rust te laten.”

Het was niet eenvoudig om tijdens de oorlogsjaren altijd aan voldoende voedsel te geraken. Toen Gerda’s grootmoeder bezoek uit de stad kreeg, moest ze culinair creatief worden want er was maar één konijn. Een kater uit de buurt bracht soelaas. Er werden twee stoofpotjes gemaakt. “Toen iedereen aan tafel zat, verklapte mijn grootmoeder wat er op het menu stond. In de keuken had ze de koppen van de dieren ondertussen van pot verwisseld. Het bezoek koos resoluut voor de pot met de konijnenkop. Mijn grootouders namen dan maar de pot waarin de kattenkop lag. Iedereen aan tafel had lekker gegeten, maar mijn grootouders hadden wel wat binnenpretjes”, aldus Gerda Van Loon.

Indo: www.kalmthout.be/kalmthouts-kookboekje/