Nog niet zo gek lang geleden noemden we Oppuurs B nog het PSV van 4de provinciale A, omdat het een van de laatste teams uit de provincie was die punten verspeelden. Maar kijk, nu moet het zelfs Rupel Boom voor zich dulden.

Hoe is dat zo ver kunnen komen? Even terug naar het begin van dit seizoen. Oppuurs, al jaren een vaste pion in de hogere provinciale reeksen, startte voor het eerst met een B-elftal in 4de provinciale. “Enkele jaren geleden merkten we dat er een gat zat tussen onze reserveteams en ons eerste elftal”, zegt Jorno Kerremans, coach van Oppuurs B en een van de architecten van het project. “De stap was wat groot om te zetten. Daarom gingen we op zoek naar een tussenoplossing: via ons netwerk en met doorgedreven scouting screenden we jongens die bij KV Mechelen, Rupel Boom of Londerzeel hun opleiding genoten hadden, naast de A-kern vielen en een link hadden met Klein-Brabant. Verder gingen we nog op zoek naar eigen jeugd. Het zou toch mooi zijn mochten zij via het B-elftal kunnen doorstromen naar onze A-ploeg?”

“Dat laatste was een belangrijke reden: we wilden echt een ploeg vormen van gasten die rond de kerktoren woonden. Dat maakte het gemakkelijker voor ouders en grootouders om eens langs te komen: we wilden van Oppuurs dé ploeg van Klein-Brabant maken. En de laatste jaren waren echt een succes voor onze reserveploeg.”

Na de coronajaren slaagde Oppuurs B er zo in om respectievelijk tweede en eerste te eindigen in de reservereeksen. “Toen hebben we beslist om met een B-elftal in de reeks te komen. Zonder veel ambities: we mikten op 35 punten, wilden langzaamaan jongens klaarstomen voor het A-elftal en hoopten het vooral titelfavoriet Rupel Boom moeilijk te maken.”

10 matchen ongeslagen

Dat laatste liep gesmeerd: in de eerste match in 4de provinciale smeerde het Oxford Hemiksem B een droge 0-6 aan. Een match later, tegen KVK Hingene: 7-0. Tien matchen lang won Oppuurs B elke partij, goed voor de periodetitel. Tot er eens gelijkgespeeld werd tegen rechtstreekse concurrent Rupel Boom. 1-1, schijnbaar een accident de parcours, want de match nadien werd opnieuw gewonnen.

“We kunnen niet van die jongens meteen verwachten dat ze het niveau van een seniorenploeg kunnen volgen”

Jorno Kerremans

Coach Oppuurs B

Verliezen deed het pas tegen zwart beest Lippelo. Kerremans: “De voorbije jaren hebben we nauwelijks iets weggegeven en wonnen we vrijwel altijd.” Dat is na Nieuwjaar iets anders geworden. In de laatste acht matchen krabbelde Oppuurs B amper zes punten bij elkaar. Het doet de geruchtenmolen op hol slaan dat het niet mág promoveren naar 3de provinciale. “Maar daar klopt niks van. Het is eerder het probleem dat we in money time met een blessuregolf te maken kregen bij onze senioren, zowel A als B.”

“Op een gegeven moment misten we dertien basisspelers – en de meest beschikbare jongens moesten doorschuiven naar ons A-elftal, dat het nog altijd voortreffelijk doet.” In 2de provinciale A staat Oppuurs op een tweede plek.

Stevige generatie

“Het gevolg is wel: wij moesten onze ploeg aanvullen met jongens uit ons U21-elftal, dat vooral uit 16- en 17-jarigen bestaat. We voelen ons soms iets meer Oppuurs C dan B. Al hebben we het geluk dat we opnieuw met een stevige generatie zitten en we een paar zeer talentvolle spelers konden inzetten. Daardoor konden we het hoofd toch nog even boven water houden, maar we kunnen niet van die jongens meteen verwachten dat ze het niveau van een seniorenploeg kunnen volgen.”

Door de blessuregolf loopt Oppuurs B nu wél de titel mis in 4de provinciale. “Maar da’s allemaal geen erg. Onze belangrijkste doelstellingen zijn gehaald. Jongens laten doorstromen naar ons eerste elftal? Check. Een seizoen lang goeie sfeer binnen de groep? Dubbel check. En bijna al onze jongens blijven volgend seizoen. Nee, ons seizoen is al geslaagd – we zien wel wat de eindronde brengt”, besluit coach Kerremans.