13 punten. Met die voorsprong - op Calvin Vlaanderen - was Jago Geerts naar de Zwarte Cross in Lichtenvoorde vertrokken. En ook wel met wat kopzorgen. De enkelblessure, die hij vorig weekend in de Grote Prijs in Semarang had opgelopen, speelde hem nog altijd parten. “Als ik mijn voet moet zetten, gaat er altijd een pijnscheut door mijn lijf’, zegt de Kemea Yamaha-rijder.

Maar naast talent heeft Geerts nog een andere grote troef: doorzettingsvermogen. De jonge Balenaar verbeet de pijn en eindigde derde (3+4) in Lichtenvoorde, achter dagwinnaar Calvin Vlaanderen (1+2) en zijn ploegmaat Anthony Rodriguez (7+1). Genoeg voor de Nederlandse titel. Een dik verdiende titel overigens. Geerts won twee (Mill en Oldebroek) van de vier wedstrijden voor de Dutch Masters en dook telkens in de top vijf. Niet niks, want de Dutch Masters staat aangeschreven als het sterkste nationaal kampioenschap.

Boven verwachting

Voor Geerts was het zijn eerste titel bij de ‘grote jongens’. Eerder veroverde de tiener in de jeugdcategorieën wel al Europese titels in de 85 en 125cc en de wereldtitel in de 125cc. “Het WK is natuurlijk het belangrijkste, maar deze Nederlanse titel staat ook mooi op mijn palmares” glunderde Geerts. “Ook voor Kemea Yamaha is dit mooi meegenomen. Meteen een titel in mijn eerste seizoen op het hoogste niveau: niet slecht. En ook in het WK, waarin ik zevende sta, loopt alles lekker. Eerlijk, het verloopt allemaal een beetje boven de verwachtingen. De overstap naar de MX2 is héél goed gelukt. Met dank aan Kemea en aan Yamaha. De motor is super. Net als het team. We hangen allemaal aan elkaar, de sfeer is heel goed, het is net een grote familie. Dat heb ik echt nodig om goed te kunnen presteren.”

Van een feestje was gisteren geen sprake. “Daar is geen tijd voor. Komend weekend staat de Grote Prijs van Tsjechië op het programma. Daar moet ik er opnieuw staan”, zei de Balenaar. “Maar ik heb me zondagavond wel een kleine beloning gegeven: een lekker frietje”, lachte Geerts.