Direct naar artikelinhoud
Verslaving

WHO erkent gameverslaving, maar wat zijn hiervan de implicaties?

WHO erkent gameverslaving, maar wat zijn hiervan de implicaties?
Beeld ANP

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) erkende gisteren gameverslaving als een officiële verslaving. Het is de eerste grote instantie die dat doet. Vijf vragen.

1. Wanneer is iemand in de optiek van de WHO 'gameverslaafd'?

Iemand die twaalf maanden of langer zoveel prioriteit geeft aan het gamen dat zijn leven op belangrijke fronten ontwricht raakt, zoals werk, studie of sociale contacten. Ondanks die negatieve gevolgen, wordt het gamegedrag onverminderd voortgezet.

2. Hoe omvangrijk is het probleem?

Uit vragenlijstonderzoek blijkt dat een deel van de jongeren het soms lastig vindt om het gamen onder controle te houden en daardoor problemen ervaart. De schattingen lopen uiteen van 1,5 tot 4 procent van de ondervraagde jongeren.

3. Verslavingsdeskundigen maken zich zorgen over het WHO-besluit. Waarom?

De verslavingsdeskundigen van het Trimbosinstituut in het Nederlandse Utrecht zijn bezorgd dat het gamegedrag vooral zal worden benaderd vanuit het verslavingsperspectief. "Terwijl problematisch gamen heel goed het gevolg kan zijn van een depressie, ADHD of de wens om de werkelijkheid te ontvluchten. De onderliggende problematiek moet niet vergeten worden", zegt game-expert Tony van Rooij. 

"Gamen is een diverse activiteit. Het zou goed zijn eerst te onderzoeken welke problemen dat oplevert voor welke patiënten en pas daarna over stoornissen te spreken. Dat kan buiten de behandelkamer een eigen leven gaan leiden." 

Van Rooij voorspelt een groeiend aanbod van commerciële, niet-wetenschappelijk onderbouwde behandelingen om het gebruik van schermen te beperken.

'Problematisch gamen kan ook het gevolg zijn van een depressie, ADHD of de wens om de werkelijkheid te ontvluchten'
Tony Van Rooij, verslavingsdeskundige

4. Maakt de WHO nog onderscheid tussen verschillende soorten games?

Nee. Dat is ook een kritiekpunt van deskundigen, omdat het aanbod aan games zo groot is: van allerlei sociale spelletjes tot en met games waarmee geld verdiend kan worden. "Gamen is niet per definitie slecht", benadrukt Van Rooij. "Samen online spelen kan bijvoorbeeld gevoelens van eenzaamheid buiten de deur houden." 

Uit onderzoek blijkt zelfs dat matig gamen positieve effecten heeft op het welbevinden. Anders dan met drank, nicotine of gokken is het niet logisch om te streven naar een leven zonder games.

5. Wat zijn de positieve kanten van het WHO-besluit?

Het positieve effect is dat problematisch gamegedrag door de WHO nu wereldwijd serieus op de kaart is gezet. Onderzoekers zullen makkelijker geld krijgen om nieuwe studies op te zetten naar wat games verslavend maakt en wat effectieve behandelmethodes zijn.