Dé Netflix-hit van het jaar, maar als u niet meer bij uw ouders woont hebt u er wellicht nog nooit van gehoord

Er bestaan vast slechtere films dan The kissing booth, maar er wil ons niet meteen eentje te binnen schieten. Veel flauwer kunnen romcoms niet worden, zelfs niet als ze bedoeld zijn voor een tienerpubliek. De weinige recensies die over de film zijn verschenen, zijn unaniem: absoluut knudde, met een ranzig scheutje seksisme eroverheen.

Het verhaal: een tienermeisje wordt verliefd op de stoere oudere broer van haar beste vriend, met wie ze als kind had afgesproken dat ze van elkaars familieleden zouden afblijven. Dat leidt tot gedoe, aan het eind komt alles goed.

Een korte rondvraag bij jongeren in onze kennissenkring leert dat ook tieners de film geen meesterwerk vinden (“je kijkt ernaar als je eens je verstand op nul wilt zetten”), maar: ze hebben hem wel allemaal gezien, vaak meerdere keren.

Ontploft op Instagram

Netflix beaamt dat laatste: nooit eerder hebben zoveel mensen die naar een Netflix Original keken, die zo vaak opnieuw bekeken. Zes keer is geen uitzondering. Programmadirecteur Ted Sarantos liet zich onlangs ontvallen dat het “een van de best bekeken films van het jaar is, wereldwijd”. Voor de rest geeft Netflix naar slechte gewoonte geen kijkcijfers vrij.

Hoe we dan weten dat The kissing booth de hit van het jaar is? Er zijn enkele aanwijzingen. De trailer van de film was op YouTube na twee dagen al meer dan twee miljoen keer bekeken. De Instagram-accounts van de drie hoofdrolspelers (twee relatief onbekende Amerikaanse tieneracteurs en één totaal onbekende Australische hunk) zijn sinds de release op 11 mei ontploft: van enkele duizenden volgers tot vijf miljoen. De hashtag #TKBthemovie is op Twitter wat men noemt bijzonder trending.

Vraag het zelf eens aan tieners (vooral meisjes) in uw omgeving, u zult het zien: The kissing booth is een fenomeen.

Een auteur van vijftien

De vraag is hoe dat komt. Wat maakt een film die zich alleen onderscheidt van andere banale tienerfilms door nog net iets banaler te zijn, tot zo’n onverwacht succes? Vooral als je weet dat Netflix er zelf absoluut geen promotie voor heeft gevoerd?

Misschien heeft het met de ontstaansgeschiedenis te maken. The kissing booth is gebaseerd op het gelijknamige verhaal van de Britse Beth Reekles, die het schreef toen ze vijftien was en het in afleveringen postte op Wattpad, een onlineplatform voor amateurschrijvers. Het was ook daar meteen een succes. Dat was in 2011.

Misschien voelen tieners dat het verhaal door een leeftijdgenote is bedacht? Het is onsamenhangend, het verandert voortdurend van toon en gevoel, precies zoals tieners zelf. De film doet ook niet moeilijk over een onderwerp waarvoor volwassenen vaak terugdeinzen: tienerseks.

Is het een gat in de markt? Tieners krijgen tegenwoordig ofwel kinderachtig Disney-spul ofwel rauwe series als 13 reasons why opgediend. Misschien zaten ze te snakken naar iets tussenin.

Of heeft het te maken met scenarist-regisseur Vince Marcello, die zijn bewondering voor John Hughes (The breakfast club) niet onder stoelen of banken steekt? Hij trok zelfs Molly Ringwald aan voor een van de moederrollen, en haalde ‘Don’t you forget about me’ van Simple Minds vanonder het stof. Voor het schoolbal in de finale, wat had u gedacht.

En dan is er nog dit: Joey King en Jacob Elordi, de acteurs die in de film verliefd worden op elkaar, werden dat ook echt op de set. Ze vormen een koppel en doen daar ongeveer dagelijks kond van op Instagram. Daar lust het jonge volkje wel pap van. Dat jonge volkje toch!