Direct naar artikelinhoud
InterviewJamie Morrison

Jamie Morrison, volleybalcoach van een vechtmachine

Vrijdagochtend om 6.40 uur beginnen de volleybalsters op het WK aan de halve finale tegen Servië. Een megaklus, maar geen onmogelijke. Dit team heeft de juiste mentaliteit, weet coach Jamie Morrison. 

Jamie MorrisonBeeld EPA

Vier jaar geleden keek Jamie Morrison zijn ogen al uit toen hij het Nederlands team zag spelen op het WK in Italië. Hij was hoofdscout van de Amerikaanse ­vrouwen die dat jaar wereldkampioen zouden worden. ‘Het was 20-15 in het voordeel van de VS, de wedstrijd was feitelijk gespeeld. Maar de ­Nederlandse ­volleybalsters bleven vechten. Tot het eind. Ik voorspelde hun meteen een grote toekomst. Die gaan de Spelen halen, zei ik. Vier jaar eerder had ik met Turkije eenzelfde idee. Dat kwam ook uit.’

Drie jaar later, in februari 2017, werd Morrison aangesteld als hoofdcoach van die verbeten vechtende ­Nederlandse vrouwenploeg, als opvolger van de volgens velen onvervangbare Giovanni Guidetti. Morrison werd de laptopcoach genoemd, Guidetti was de opzwepende dompteur langs de lijn. Morrison (37) werd door de bond, de Nevobo, aangenomen, mede om zijn uitzonderlijke voorbereiding op het sollicitatiegesprek.

‘Ik had twintig pagina’s informatie meegebracht. Een beetje over wie ik ben en wat ik had gedaan. Een beetje over het team, de sterkte-zwakteanalyse. En een heleboel over de blauwdruk die ik van het team had gemaakt. Wat ik wilde creëren met de Nederlandse vrouwen. Het spel­systeem, de cultuur, de atmosfeer, de ­opleiding, de verbreding van de selectie. Het gaf mij een basis voor mijn werk. Ik heb het in Japan niet ­uitgeprint in mijn tas, maar wel in mijn laptop. Als ik wat afdwaal, dan kijk ik er weer naar.’

Imponerende verschijning

Het uitgangspunt voor zijn belangstelling voor de bijzondere ploeg, die met Guidetti tweede van Europa (EK 2015) en vierde van de ­wereld (Olympische Spelen 2016) werd, was hun imponerende verschijning. ‘Ik zag getalenteerde meiden, fysiek sterk, nog niet met de mogelijkheid om ­verfijnd volleybal te spelen, maar wel een ploeg die hard werkte op de wedstrijdvloer, ongeacht de omstandigheden.

‘Mentaliteit noemen jullie Nederlanders dat. Wat ik toen zag, was een voorbode van de resultaten van dit moment. Want je kunt lange vrouwen dit spel aanleren, ze alle statistieken van de tegenstanders geven, maar wat je ze niet kunt leren is ­vechten. Je zag ons knokken tegen Duitsland, tegen Japan, tegen Brazilië, tegen de Verenigde Staten. Dat is de grote kracht van dit team.’

De overwinning op de VS, die eerder deze week de entree vormde tot de halve finale van het WK, was­ ­bijzonder voor Morrison. Hij was vele ­jaren assistent-coach bij de Amerikaanse mannen en vrouwen. ‘Het deed best pijn om een ploeg mensen te verslaan van wie ik houd. Maar dit was al minder erg dan de eerste keer tegenover de USA te staan. Nu wilde ik winnen. Om alle inspanning die mijn speelsters erin hebben gestoken te rechtvaardigen. Al onze energie van deze twee jaar culmineerde in die wedstrijd.’

Perfecte wedstrijd

Zijn ploeg is steeds beter gaan ­spelen tijdens het WK-toernooi dat nu elf wedstrijdronden oud is. ‘De eerste set tegen China in de Final Six (uiteindelijk met 1-3 verloren, red.) was zelfs onze beste. Daarna brak de vermoeidheid ons op. Maar zelfs nu zijn we nog steeds bezig om enkele punten in ons spel te verbeteren, een paar kleine aanpassingen te doen, om in de laatste twee wedstrijden nog beter te worden.

‘Ik geloof niet in de perfecte wedstrijd. Ik maak spelers die in staat zijn te winnen als de omstandigheden niet perfect zijn. Het is geweldig als je een paar perfecte punten kunt ­spelen, maar de meerderheid van de ­momenten in onze sport haalt die perfectie niet. Het is de kwestie om de zaken op zo’n mindere dag op te lossen. Daar is dit Nederlands team goed in. Dat maakt ze zo speciaal.’

Morrison ontvangt, daags voor de halve finale tegen Servië (vrijdagochtend 06.40 uur), een compliment van oud-bondscoach Peter Murphy over de ‘verbreding van de bank’ met een glimlach. ‘Mooi dat als Murphy dat zegt. In het begin was er niet meer dan het basiszevental. Mijn selectie kende geen diepte. Dat was opdracht één: meer speelsters. Want als jij je dag niet hebt, dan moet je vervangen kunnen worden.

Partijtrainingen

‘Ten tweede: om een geweldig ­volleybalteam te worden heb je ­geweldige trainingen nodig. Partijtrainingen. Ik streef daarom naar een selectie van twintig. Die hebben we gehad deze zomer. Hier zijn we met veertien.’

Oud-bondscoach Guidetti was de vulkaan langs de lijn. Morrison, ­anderhalf jaar lang bij het Turkse ­VakifBank diens assistent, leek de calculerende koelbloedigheid. Daar was kritiek op.

De Californiër, aan de telefoon vanuit Yokohama, zegt zijn aanpak aangepast te hebben. ‘Het is een compromis. Als je me nu ziet aan de zijlijn bij het coachen en je vergelijkt het met toen, ben ik zeker emotioneler. Ja, ik heb me aangepast. Maar in crisis­situaties, en een heleboel wedstrijden spelen zich af alsof je leven op het spel staat, in die situaties is het noodzakelijk rustig te blijven, niet te ­panikeren. Zo ben ik dan. Maar wees gerust. Ik heb geleerd mijn ploeg energie te geven als ze het nodig hebben.’

In dat verband heeft Morrison zijn team in de aanloop naar de halve ­finale tegen Servië veel rust gegeven. ‘We zijn op dit WK mentaal en fysiek vermalen. Daarom hebben we deze tussendagen nodig, om de batterijen op te laden.’