Steven en Selattin strijden vanavond om de titel in ‘Homo universalis’: “Iedereen is door z’n pijngrens gegaan”

Toen waren ze nog met twee. ‘Homo universalis’, de afvallingsrace in ‘Iedereen beroemd’, is vanavond toe aan z’n grote finale. Twee mannen stappen nog één keer in het strijdperk: psycholoog Steven De Weirdt (52) en student Selattin Defevere (18). De laatste proef kost hen letterlijk bloed, zweet en tranen: wie als eerste van ieder lichaamsvocht een druppel kan produceren, wint de finale en mag een jaar gratis reizen.

Tom Vets en Dennis Van Goethem

Ze bleven langer wakker dan de rest. Waren sneller in een rolstoelenrace. Deden een geslaagde auditie bij Jan Verheyen en overtuigden Baba Yega met hun danskunsten. Na 99 opdrachten blijven Steven en Selattin als laatsten over in Homo universalis, het dagelijkse spelformat van Iedereen beroemd. Vanavond maken de psycholoog uit Hever en de student uit Zedelgem uit wie van hen de allerbeste is.

Voor beiden was het nochtans enkele keren kantje boordje. Steven haalde maar net de laatste tien, na een spannende evenwichtsoefening op de wip. En Selattin moest bijna het spel verlaten bij de kusjesdans. Maar sindsdien was hij vaak als eerste klaar bij de proeven. “In principe zijn alle opdrachten in Homo universalis haalbaar”, zegt Selattin. “Ik had enkel schrik dat ze zouden vragen om te zingen, of mijn hartslagmeter zouden meten. Ik lijk rustig, maar inwendig ben ik een stressy kerel.”

Afzien

Selattin, die net zijn laatste jaar wetenschappen-wiskunde beëindigde en volgend jaar naar de unief trekt, schreef zich samen in met zijn oudste zus Siel. Zij haalde de selectie niet, hij wel. Als jongste van de honderd kandidaten. “Op 3 januari, de eerste opnamedag, werd ik 18 jaar”, vertelt hij. “Als ik één dag later was geboren, had ik niet mogen deelnemen. Ik heb echt afgezien. Zeker de eerste draaidag. We filmden in een fabriekshal die tot eind maart ijskoud was. Daar was ik tijdens de eerste opname niet op voorzien qua kledij. ’s Avonds was ik doodop van mijn spieren op te spannen.” Steven lacht. “Zegt de jongste van de bende. Je wilt niet weten hoe de ouderen zich toen voelden.”

Steven werkt als psycholoog bij Aditi, een vzw die instaat voor seksuele dienstverlening bij mensen met een handicap. “Mijn deelname heeft me zeventien dagen gekost. Maar dat weet je natuurlijk niet op voorhand. Je stapt in dit circus en gaat helemaal op in het spel. Ik heb het wel onderschat. Niet de opdrachten, maar de psychologische impact. Ik lachte vroeger als afvallers in zo’n tv-spelletje emotioneel werden. Nu begrijp ik hen.”

Zowel Steven als Selattin herinnert zich vooral de opdracht met Loes Van den Heuvel, die Carmen speelt in FC De kampioenen, nog levendig. “Zij stofzuigde en wij moesten onze voeten zo lang mogelijk in de lucht houden”, zegt Selattin. “Iedereen ging toen door z’n pijngrens. Niemand dacht dat we het ruim twee uur zouden volhouden. Toen bewees de hele ploeg dat iedereen voluit voor de overwinning ging.”

Liever de titel dan geld

De overwinning is in zicht, maar eerst moet het finalespel worden gespeeld. Daarin moeten de twee zo snel mogelijk bloed, zweet en tranen tonen. “Een waardige laatste opdracht”, zegt Steven. “Zweten doe ik normaal gezien als een rund, maar misschien niet op het moment dat het echt nodig is. Daar heb ik wel schrik voor.” Selattin kijkt het minst uit naar de druppel bloed. “Da’s even op de tanden bijten. Maar ik ga echt alles geven. Ik heb er veel voor over: een liter bloed, een liter zweet, een liter tranen, … Maakt me allemaal niet uit.”

Voor Selattin is de hoofdprijs – een jaar lang gratis reizen – niet het hoofddoel. “Eerst was ik tevreden met een plekje bij de beste vijftig. Maar dan denk je verder en wil je de homo universalis worden. Halfweg heb ik bijvoorbeeld bedankt voor die oprotpremie van 500 euro die aan iedereen aangeboden werd. De titel is meer waard dan geld.” Steven kijkt op. “Knap dat je dat zegt, Selattin. Tweede worden zou inderdaad zuur zijn. Maar voor mij was de reis naar de finale al onvergetelijk. Ik vond mezelf zeker niet de beste. Zo deden de vrouwen het vaak beter. Charlotte werd zelfs vierde. Dat er opnieuw twee mannen in de finale staan, is puur geluk.”

De opnames van Homo universalis zijn al even voorbij. Zo zit Selattin vanavond eigenlijk op Rock Werchter en is Steven op vakantie in Noorwegen. “Maar voor ons is Homo universalis nog niet voorbij. Half oktober houden we een reünie met de groep.”

Vanmiddag zendt Eén op Facebook de voorbije 99 afleveringen van Homo universalis nog eens uit. De laatste proef wordt aansluitend getoond, op het moment dat de finale ook op tv te zien is.

Iedereen beroemd

Één, 19.40 uur

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen