Deze vrouw ging met 150 mannen op date in één jaar én vond een lief

“Ik was al aan het daten voor er sprake was van dit boek”, begint Mieke. “En ik vertelde Hilde over mijn wedervaren wanneer we gingen joggen. Ze had me al verteld dat ze meer wilde gaan schrijven, en toen ik van de uitgeverij de vraag kreeg of ik een boek wilde schrijven over daten, begonnen we er gewoon aan. We vetrokken van de vraag: ‘Hoe kun je nu een lief vinden?’ Wel, óveral heb ik gezocht: op trouwfeesten, festivals, op Tinder, zélfs in de file.”

Wat opvalt in dit boek is dat jij wat daten betreft net zo onbeholpen bent als om het even wie. Waarom zouden we jouw goede raad nog aannemen?

Mieke: “Een kapper kan zijn eigen haar ook niet knippen, hé. Maar wel dat van iemand anders. Vanaf het moment dat je met iets emotioneel betrokken bent, wordt het moeilijker een situatie te beoordelen. Maar het feit dat ik therapeut ben, is me toch vaak van pas gekomen, hoor. Als ik een date had, wist ik soms na twee zinnen al: ‘God nee, wéér eentje met bindingsangst. (lacht)

“Ik ben lang alleen geweest en ik was perfect gelukkig. Maar af en toe miste ik iemand die me gewoon eens tegen zich aantrok. Dan heb ik het niet eens over seks, maar over iemand met wie je lief en leed kan delen.”

Hilde: “Iemand die niet aangeraakt wordt, gaat letterlijk dood.”

Hoeveel dates heb je gehad?

Mieke: “In totaal heb ik 272 mannen gecheckt: contact gelegd via sms of e-mail. Sommigen gingen door naar de tweede ronde - zij kregen een telefoongesprek - en dat heeft dan geleid tot ongeveer honderdvijftig ontmoetingen.”

De eerste kreeg meteen een kniestoot, daar waar het pijn doet. Dat moet een fijne date geweest zijn.

Mieke: “Die kniestoot was meer dan gerechtvaardigd, geloof me! Die man zat me op een bankje op te wachten, met een fles champagne. Ik dacht: ‘Alright, dat wordt op zijn minst een fijne namiddag.’ Hij schonk me een glaasje uit en voor ik het wist, smeet hij zich bovenop mij, stak zijn tong in mijn mond en begon vollen bak te draaien als een betonmolen.”

Romantisch.

Mieke:(op dreef) “Dus ik duwde hem van me af: ‘Gaat het een beetje!?’ Zijn antwoord: ‘Ik had gewoon goesting om u te kussen. En weet ge wat? Ik heb nóg goesting.’ En hij voegde de daad bij het woord. Wat hem dus op een kniestoot in zijn edele delen kwam te staan.”

Hilde:(droog) “Het boek bevat een passage waarin wordt uitgelegd wanneer een man de eerste kus mag geven. Jammer dat het boek toen nog niet geschreven was.”

Mieke: “Als een vrouw toestaat dat je haar begeleidt naar haar auto, mag je er als man zeker van zijn dat je haar mag kussen.”

Hilde: “En ook als je haar tot aan de voordeur mag begeleiden. En als we dán nog eens een pluisje van de sjaal van de man plukken, is er geen twijfel meer mogelijk.”

Mieke: “Nog een signaal dat iedere man zou moeten kunnen lezen: vanaf het moment dat een vrouw hem aanraakt - hoe klein die aanraking ook is - is het prijs. (komt dichterbij) Kijk, zelfs als ik maar even aan je kraag kom, wil dat zeggen dat…”

(lichtjes zenuwachtig) Oké, oké, helemaal begrepen.

Mieke:(lacht) “Maar dan moet jij die signalen wel beantwoorden, anders denkt de vrouw dat je niet geïnteresseerd bent.”

Een man sms’te je: ‘Als je me de volgende keer tegenkomt, draag dan geen slip, dan blijft het niet bij kussen.’ Nooit bang geweest?

Mieke: “Nee, toch niet. Maar wel vaak kwaad, en teleurgesteld. Soms eindigde een date met een geweldige kus waarvan ik helemaal ondersteboven was, maar liet de man in kwestie achteraf niets meer van zich horen. Dat is simpelweg een klap in je gezicht. Die man over wie je het net had, ontmoette ik tijdens een vrijgezellenactiviteit: hij versierde me voor het oog van alle aanwezigen. Maar hij is dus getrouwd en heeft drie kinderen, daar kwam ik achter toen ik hem na onze date googelde. Ik heb laten weten dat hij voor dat toestanden bij mij aan het verkeerde adres was, want als ik dat allemaal op voorhand had geweten was ik er nooit op ingegaan.”

Je kan door het lezen van dit boek wel te weten komen op welke mannen je valt, Mieke. Ze mogen wat ruig zijn. En je hebt geen bezwaren tegen een tattoo.

Mieke:(bloost) “Een tattoo mag zeker. En ik vind een stoppelbaard heel tof. Een vent moet haar hebben. In zijn gezicht, bedoel ik dan. Als zijn hoofd kaal is, vind ik dat niet zo erg. En hij mag ook een moto hebben.”

Je schrijft dat de man die bij jou wil zijn, jou moet aankunnen. Dat getuigt van zelfvertrouwen.

Mieke: “Ik wil een vent die naast mij staat, niet iemand die ik van de grond moet oprapen. Ik mag dan wel therapeut zijn, maar dat betekent niet dat ik me geroepen voel om voortdurend naar de besognes van mijn partner te luisteren. En wat dat zelfvertrouwen betreft: ik heb misschien wel een grote mond, maar een heel klein hartje. Ik ben tijdens mijn dateperiode meermaals huilend bij Hilde gaan aankloppen: ‘Het is wéér niet gelukt!’ De totale teleurstelling, want je bent afgewezen. Omdat je voor die welbepaalde man niet mooi genoeg bent. Of te mager. Ik kan je verzekeren: dat doet pijn.”

Wat een slagveld, die singlesmarkt.

Mieke: “Inderdaad, je komt wat tegen. Maar het is gewoon de realiteit. Iedereen heeft een rugzak, maar ik wil erop hameren dat het niet nodig is dat die rugzak bij elke ontmoeting wordt uitgepakt.”

Je bent dankzij je datingexperiment wel van straat geraakt.

“Klopt, ik heb mijn nieuwe vriend online gevonden. Veel meer wil ik er niet over kwijt, omdat het nog zo pril is. Of hij de ware is? Dat weet je natuurlijk nooit op voorhand, maar voorlopig ziet het er goed uit. Want hij heeft een baard en een moto. En die tattoo, dat kan later altijd nog.” (lacht)

‘Hart Gezocht’ (Uitgeverij Houtekiet) van Mieke Mievis en Hilde Martinez is vanaf morgen verkrijgbaar. Prijs: € 19,99. E-book: € 12,99.