Als je wat over voetbal mag komen vertellen, maak er dan ook wat van. Of bedank vriendelijk als de NOS je belt

Afgelopen vrijdag stond er een stuk in deze krant over het gebrek aan vrouwelijke commentatoren bij het WK Voetbal op de NOS. Maarten Nooter, hoofdredacteur Sport bij de NOS, zei dat er simpelweg te weinig vrouwen zijn in de sportjournalistiek. ‘Ik ken nu geen enkele Nederlandse vrouw die voldoet aan onze eisen voor voetbalcommentatoren. De NOS is een A-merk, geen speeltuinvereniging.’ Misschien kan hij dat een paar van de huidige commentatoren ook nog eens een keer vertellen.

Het gebrek aan vrouwelijke gasten bij Studio Rusland weet Nooter aan toeval: de door hun gebelde vrouwen konden allemaal niet. Bovendien kiest NOS Sport zijn gasten nu anders. ‘Bij andere toernooien vroegen we soms BN’ers die iets hebben met voetbal, nu blijven we dichter bij onze corebusiness. Gasten moeten iets toevoegen.’ Dus niet meer zomaar bekende hoofden, alleen nog maar deskundigen die slim en scherp over voetbal kunnen praten. Zoals Klaas Dijkhoff of Ahmed Aboutaleb.

Hoe dan ook: toevallig was er zowel op vrijdag- als zaterdagavond een vrouw te gast in het programma. Zaterdagavond was dat Jackie Groenen, middenvelder bij 1. FC Frankfurt en Oranje; een dag eerder was het Anouk Hoogendijk, voormalig Oranje-international.

Toen het over het grote aantal doelpunten uit spelhervattingen ging, zei Hoogendijk (voormalig verdediger) dat er beter getraind moest worden op het verdedigen van corners. Rafael van der Vaart zei dat je goede corners niet kon verdedigen. Toen Hoogendijk benadrukte dat het wel degelijk kon, zei Van der Vaart dat hij geen verdediger was, maar ‘ik heb het een paar keer moeten doen en toen sloeg de paniek toe bij me’.

Rafael van der Vaart was een geweldige voetballer, met een leuke babbel bovendien. Op papier dus de ideale analist. Maar in de praktijk komen zijn analyses meestal niet voorbij het niveau kantinepraat. Ongeïnspireerd en plichtmatig, geen spoor van de brille en spelvreugde die hij op de velden vertoonde.

Wat dat betreft vormt Van der Vaart een goede match met Hugo Borst, de vaste sidekick van presentator Henry Schut. Borst heeft er maar weinig zin in. Donderdag was hij tijdens een wedstrijd maar de krant gaan lezen, omdat het voetbal zo verschrikkelijk was. Misschien is het chagrijn geacteerd en moeten Borst en Van der Vaart de Statler en Waldorf van de Nederlandse voetbaljournalistiek voorstellen, maar enthousiasmerend of vermakelijk is het bepaald niet. (Overigens helpt de studio-inrichting van Studio Rusland daar ook niet erg bij. Als ik vijf mannen achterover geleund in grote banken of luie stoelen over voetbal wil zien ouwehoeren, zet ik wel een spiegel in mijn woonkamer.)

Kom op, het is het WK. Het is maar eens in de vier jaar. En het is voetbal. Voetbal is leuk. En nu is er een maand lang elke dag heel veel voetbal. Je mag er betaald over komen praten. Dat is fantastisch. Maak er wat van. En als je er geen zin in hebt, bedank dan vriendelijk als de NOS je belt. Er is vast wel iemand anders te vinden die er meer plezier in heeft. Misschien wel een vrouw.