22 augustus 2017 om 03:00
Luister naar

Antisemitisme moet geen obsessie worden

De mens is kwetsbaar in deze diverse samenleving. Daarom is alertheid op elke vorm van discriminatie, achterstelling of uitsluiting noodzakelijk. De geschiedenis heeft dat geleerd. Maar alertheid mag niet leiden tot hysterie. Dan schiet het zijn doel voorbij. Jaarlijks aan het einde van de vakantie wordt mij de vraag gesteld: ‘Wij waren op vakantie in Zwitserland, in Davos, of in de buurt van Sion of Arosa. Wonen daar zo veel Joden? U weet wel, met die lange mantels, de brede zwarte hoeden en de dames in rok en met hoeden op. Zoals je ze ziet in Antwerpen, in de buurt van het station. Overal kwamen we ze tegen.’ Het antwoord is dat in die plaatsen het hele jaar helemaal geen Joden wonen. ‘Deze mensen komen, net als u, tijdens de vakantie genieten van de prachtige Zwitserse bergen.’

Zo’n vakantie betekent voor deze religieuze groepering wel een extra inspanning. De faciliteiten waarover zij thuis beschikken, zijn er op een vakantiebestemming niet altijd. Koosjer eten bijvoorbeeld. In de lokale supermarkets van die dorpen zijn tijdens deze vakantieweken vaak wat koosjere producten verkrijgbaar. Maar andere dagelijkse behoeften, zoals vlees en brood, worden van huis meegenomen.

zwemmen zoals het hoort

In de vakantie wil je toch zwemmen. Thuis, in Antwerpen, Parijs of Amsterdam, bestaan de voorzieningen dat dames en heren apart gaan zwemmen. Zoals dat hoort. En ook kunnen de streng religieuze dames er thuis voor kiezen om niet in de reguliere zwemkleding te water te gaan, maar met het zogenaamde ‘swim-kleid’: het hele lichaam bedekkend badpak, volkomen overeenkomstig hun traditie. Op vakantie is dat allemaal wat lastiger. Maar we redden het.

In Arosa, hoog in de Zwitserse bergen, staat aan de rand van het dorp het Appartement Haus ‘Paradies’. Zelf hebben we in dat hotel een aantal jaren geleden een prachtige vakantie mogen hebben. Om te zwemmen kozen wij ervoor om gebruik te maken van het zwembad in die uurtjes wanneer de overige gasten in de buitenlucht verbleven. Ook wij hadden extra koel- en vriesruimte nodig voor ons meegebrachte koosjere eten. Daarvoor mochten wij gebruik maken van de vriesruimte van het hotel. Voor al die duizenden Joodse vakantiegangers, waar dan ook, gaat dat vakantie houden altijd helemaal goed. Soms op een klein incidentje na.

antisemitisme

Het management van dit Paradies-hotel constateert zo nu en dan dat badgasten, anders dan de voorschriften, geen gebruik maken van de douches voordat zij het water in duiken. Deze keer waren het enkele Joodse gasten met hun door het hotel toegestane ‘swim-kleid’. Ook zij werden erop gewezen dat de douches er niet voor niets zijn. Alleen gebeurde dat op een hoogst domme en ongehoorde manier. Via een briefje werden ‘de Joodse gasten erop gewezen dat zij ook de douches moeten gebruiken (ondanks hun swim-kleid)’.

Alsof dat nog niet ‘erg’ genoeg was, kwam er een tweede briefje. De Joodse gasten, met hun extra benodigde vriesruimte, mogen gebruik maken van een vrieskast voor het personeel van het hotel. Om te voorkomen dat de medewerkers de hele dag worden lastiggevallen met gasten die naar die vriesruimte willen, werden ‘Joodse gasten erop gewezen dat de ruimte alleen tussen bepaalde uren toegankelijk is’.

En zo verscheen in de pers: ‘directie van Zwitsers hotel wijst alleen Joden op de noodzaak om te douchen; en Joden mogen alleen op bepaalde uren naar de koelkast’. Het werd hoog gespeeld. De Israëlische minister Hotolevy sprak meteen van ‘het meest erge antisemitisme in haar soort’. De ambassadeur in Zwitserland heeft zich er ook mee bemoeid en foto’s van de twee briefjes waren wereldwijd op CNN en andere media te zien.

Dit is natuurlijk volkomen fout. Hier wordt de term ‘antisemitisme’ een wapen dat te pas en te onpas de wereld in wordt geslingerd. Als wij als Joodse gemeenschap met het wapen ‘antisemitisme!’ echt hadden kunnen schieten, waren er al veel onschuldige slachtoffers gevallen.

Alertheid is een noodzaak, een obsessie kwalijke dwaasheid.

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Julia ter Beek is journalist en werkzaam in de ouderenzorg.

Een ontevreden en zieke man leerde mij iets waar ik nog bijna elke dag aan moet denken

Hij leidt een pijnlijk en oncomfortabel leven, is afhankelijk van zorg. Echt léven zat er voor hem niet meer in, was zijn idee. Aan Julia ter Beek vertelt hij dat hij van dode bloemen houdt.

Het tuinleven begint: laat de barbecue of vuurkorf niet roken als je om je buren geeft

TV-programma's over burenruzies houden ons een spiegel voor. Het is een wonder dat er nog vrede te vinden is op aarde, schrijft Reina Wiskerke. Begin met vrede stichten in je eigen tuin.

Annemarie van Heijningen-Steenbergen is schrijver en spreker.

Een dodelijk ongeluk en een schietpartij moet je niet dichtmetselen met vlugge christelijke oneliners

Een dodelijk scooterongeluk en een schietpartij lieten Alblasserdam in verbijstering achter. 'Alle zorgvuldig gekozen zinnen waren niet bij machte ons hart te verzachten', schrijft Annemarie van Heijningen.

nd

Beste studenten! Wat zal ik doen met het woordje 'wuft'? Is dat antiek? Of juist heerlie-de-peerlie?

Ergens heb ik altijd wel geweten dat dit moment zou komen ... de dag, dat je gaat uitburgeren uit je eigen land, je eigen taal. Omdat je ineens ouderwets praat. Volgens sommige twintigers dan, schrijft Hilbrand Rozema.

Ad de Bruijne is hoogleraar ethiek en spiritualiteit aan de Theologische Universiteit Kampen/Utrecht.

De treurige nalatenschap van het christelijke Westen kleurt het huidige conflict tussen Israël en Gaza

'Het vanouds christelijke Westen is mee schuldig aan de huidige tragedie in Gaza. Dat was mijn antwoord toen iemand vroeg waarom ik mij nauwelijks uitlaat over het huidige conflict, schrijft ethicus Ad de Bruijne.

Afbeelding

Na de oorlog was het: zwijgen en vooruit maar weer, het leven hernam zijn loop. Met grote gevolgen

De grootvader van Bart Jan Spruyt werd in de oorlog onder dwang tewerkgesteld in Duitsland. Daar sprak hij na de oorlog nooit meer over. 'Voor mij is hij altijd volstrekt ontoegankelijk gebleven.'

Paul Schenderling

Kun jij als grootgrondbezitters die zwaar onderbetaalde dagloner recht in de ogen aankijken?

Je kunt je een wereld zonder naasten en naastenliefde nauwelijks voorstellen. Toch was dit een groot deel van de wereldgeschiedenis het geval, stelt Paul Schenderling.

Heb je een mening die ons stoort? Dan slepen we gerust de fouten van je voorouders erbij

Lodewijk Asscher wordt nog steeds gepest met de rol van zijn grootvader in de Joodse Raad, signaleert Reina Wiskerke. Wat gebeurt er met de nakomelingen van NSB'ers als de archieven over hen opengaan?

Afbeelding

Op de koffie bij 'filmster' Gerlach van Beinum, de laatste akkerbouwer onder de rook van Amsterdam

Met een documentaire over zijn leven groeit boer Gerlach, de bijzondere akkerbouwer onder de rook van Amsterdam, uit tot een begrip. Maar een echte filmster zal hij nooit worden, merkt columnist Gerard ter Horst.