Blauw-zwart overklast zwakke kustploeg op alle vlakken: game over na één helft

Hoeveel weken zou Gert Verheyen nodig hebben om de beste speler van KV Oostende te zijn? Twee? Of drie? Echt niet langer hoor. Het zegt alles over de kwaliteit waarmee hij het moet doen. Dit KVO mag al van geluk spreken dat het een rustig seizoen kent, want in elke topmatch opnieuw zijn het niveau- en doelpuntenverschil aandoenlijk. Zelfs 'De Fox' zou nog van waarde kunnen zijn, Franky Van der Elst is er intussen 57.

Club Brugge veegde anderhalf uur de vloer aan met Oostende. Superieur in alle facetten. Verfijnder, sterker, slimmer, volwassener... Moeten we blijven doorgaan?

Het concept was bovendien al snel duidelijk: telkens weer de ruimte in rug van de backs viserend. Mats Rits haalde op het kwartier de achterlijn en kreeg vervolgens een vrijgeleide om uit te zoeken hoe de bal voor doel zou brengen. Siebe Schrijvers, eenzaam ter hoogte van de strafschopstip, aarzelde niet: 1-0. Niet veel later zou er van een wedstrijd geen sprake meer zijn.

Ref Erik Lambrechts zijn walkietalkie piepte. Het was Tim Pots vanuit het VAR-busje. "Zou je eens niet gaan kijken naar die overtreding van Bataille op Diatta?" Het heeft zonder discussie voor een nieuwe dimensie in het voetbal gezorgd, die spanning wanneer de ref naar het tv-scherm aan de zijlijn loopt. Gisteravond had de helft van Jan Breydel zelfs niet door om welke fase het ging. Het maakte het gejuich er niet minder uitbundig op toen Lambrechts naar de stip wees - het steunbeen van Diatta werd onderuit getrapt.

Hans Vanaken kwam naar voren, zag een hoek en trapte finaal zelfverzekerd binnen: 2-0. Vanaf de bank knikte Gouden Schoen Ruud Vormer goedkeurend. De rustdag zal hem deugd gedaan hebben. De laatste keer dat Vormer in de dug-out moest plaatsnemen, was op 11 februari dit jaar op het veld van Waasland-Beveren. Gisteren bleef hij ook op de bank, dat was pas zijn negende keer, en geleden van 31 januari 2016 tegen Lokeren.

Rustige avond voor Horvath

Al die tijd had Ethan Horvath nog geen bal geraakt. Niet met zijn handen, evenmin moet zijn voeten. Hij huppelde dan maar af en toe eens, kwestie van geen koud te krijgen. De marteling van KVO ging intussen onverstoord verder. Vanaken knalde tegen de lat, Wesley schoot de rebound volgens ons over de lijn. De beelden gaven echter onvoldoende zekerheid.

Ach, het zou slechts uitstel van executie blijken. Net voor rust had Wesley toch zijn doelpuntje beet na een goede nekslag op een voorzet van, jawel, Vanaken. Die strooit dit seizoen met passes zoals Hans van Grietje met broodkruimels.

Na rust ging de demonstratie eenvoudigweg voort. Club Brugge hoefde zelfs niet zijn beste niveau te halen. Denswil krulde een vrijschop knap naar de bovenhoek, Schrijvers tikte de herneming uitgekookt binnen: 4-0. Zijn vijfde al van het seizoen.

Zijn concurrent zou er meteen voor tekenen. Helaas voor Kaveh Rezaei is zijn techniek niet in verhouding tot zijn prijskaartje van 5 miljoen euro. Alleen voor Ondoa trapte de spits met zijn linker knullig en vooral onbegrijpelijk naast. Een valse noot in het blijspel van Club. Een die eindigde met een staande ovatie voor Vanaken en een hereniging tussen een vrolijke Horvath en de fans. Hij mocht na afloop door de megafoon brullen: "We Are Bruges."

De welgekomen vertrouwensboost, enkele dagen voor de clash met leider Racing Genk, is een feit. Alleen: zaterdag zal Club wél een doelman nodig hebben. En meer dan één keer. Moet je niet aan twijfelen.