Hardy zei eerst dat Maria Walschaerts eigenlijk op een slechte moment op de slechte plaats was. Toen voorzitter Thys hem vroeg of hij eigenlijk op het verkeerde moment op een slechte plaats was, bevestigde Hardy dat. De beschuldigde keek probleemloos en zonder emotie de zoon van Maria Walschaerts aan tijdens zijn getuigenis.

De 57-jarige zoon vertelde hoe zelfredzaam zijn kranige moeder nog was, die Parkinson had. “Ze wou niemand tot last zijn, ook als het ernstig was. Als het haar echt niet ging, vroeg ze hulp aan een buurvrouw. Mijn moeder had enkele vriendinnen, met wie ze een keer per maand afsprak. Ze kookte nog zelf elke dag”, vertelde de zoon, die 22 mei 2014 rond de middag een telefoontje kreeg van een buurvrouw. Vervolgens vond hij haar levenloze lichaam in de slaapkamer. Aanvankelijk dacht hij ze dat mogelijk iets gekregen had, maar toen hij haar zwarte handen zag, wist hij dat er iets niet pluis was.

Tijdens de rondgang zag hij dat de achterdeur volledig uit de hengsels was losgerukt. “Ons leven is toen helemaal veranderd. Soms weet ik niet hoe of waar. Ik ben een drietal maanden thuis geweest en kampte met nachtmerries. Door dit gebeuren is onze familie nog hechter geworden. We probeerden nadien ons leven toch enigszins verder op te bouwen. Dat hebben we ook zo meegekregen van onze moeder. Maandag bij de start van het proces zakte de wereld terug in elkaar. Nog erger dan toen de feiten zich voordeden”, ging de zoon verder, die van Hardy nog geen antwoorden op al zijn vragen heeft gekregen.

GETUIGENIS VEERLE EYCKERMANS.

Met pikhouweel op hoofd geslagen

Ook actrice Veerle Eyckermans kwam vandaag getuigen. De 55-jarige actrice zou het volgende slachtoffer van Hardy zijn maar kon ontsnappen. Hardy had haar met een afgebroken steel van een pikhouweel hard op het hoofd geslagen. Eyckermans is nog steeds getraumatiseerd en drukte de hoop uit dat Hardy nooit meer zou vrijkomen. “Deze man is een gevaar voor ons allemaal, maar ook een gevaar voor zichzelf, “ zei de actrice, bekend van de VTM telenovelle Sara. Een litteken boven haar rechter wenkbrauw is een blijvend souvenir van de feiten die ze meemaakte.

“Ik zag een vreemde man in het donker gekleed met een muts op. Hij had de handen boven het hoofd. Hij sloeg mij op het hoofd. Dan op mijn armen. Hij bleef slaan. De eerste slag was net als bij een zware hamer, ijskoud. Dat bleef maar doorgaan. Hij zei geen woord. Ik hoorde alleen zijn zware ademhaling”, getuigde Veerle.

Na die naar eigen zeggen ijskoude slag op haar hoofd in haar tuin, strompelde ze weg tot onder enkele struiken waar ze zich aan een paaltje onder een boom vastklampte.

DNA op muts

Ondertussen probeerde Hardy haar bij de linkerenkel los te rukken. Hij loste zijn greep en sloeg op de vlucht toen een buurman met zijn zoon kwam aangelopen, gealarmeerd door het geschreeuw van Eyckermans. Haar indertijd dertienjarige dochter had Eyckermans eerder die dag bij de vader afgezet. Hardy verloor zijn muts bij Eyckermans, waarop zijn DNA werd teruggevonden. Zo kon hij later aan de moordpoging bij haar gelinkt worden.

Man met telegeleide autootjes

Toen de speurders haar maanden later een foto toonden van Renaud Hardy, kende ze hem niet. Een buurtbewoner zei haar dat het die man met zijn telegeleide autootjes was. “Ik ben met mijn dochter eens thuisgekomen en toen was een man met een autootje aan het spelen in onze straat. Ik vond dat zo raar. Ik vroeg hem wat hij aan het doen was. Hij liet de auto met een nog hogere snelheid rijden en ik zei hem dat het toch wel wat gevaarlijk was”, vertelde Eyckermans in de assisenzaal.

“Durfde niet meer buiten te komen”

Eyckermans beschreef haar gevoel na wat haar overkomen is. “Dat is verschrikkelijk traumatiserend. Niemand kan antwoorden op vragen. Ik ben twee dagen in het ziekenhuis geweest en ben dan een week bij mijn zus gebleven. Ik durfde niet buiten komen. Gevoelens van angst en paniek. Je moet elke keer voorbij die oprit en tuin waar het gebeurd is. Ik heb dat vorig jaar een plaats kunnen geven.”

“In aanloop naar dit proces komt dat weer boven. Ik heb twee jaren niet thuis geslapen, als mijn dochter bij haar papa bleef. Na twee jaren de eerste keer terug thuis slapen, is een bijzonder gevoel. Mijn huis was mijn heiligdom, mijn veilige haven, maar dat is van de ene dag op de andere weg”, aldus Eyckermans.

Ze beseft dat haar dochter deze gebeurtenis al meedraagt in haar rugzak. Voor haar dochter heeft ze haar angsten weggestoken. “Ik ben bang van elk geluidje of kraakje. Ik ben bang als ik iemand ‘s avonds op straat tegenkom. Ik screen alle mannen. Ik kan dat niet aan mijn kind vertellen want ik wil die niet bang maken”, zei Eyckermans.

Ze reageerde vol ongeloof toen ze uiteindelijk vernam dat een vermeende seriedoder haar te lijf was gegaan. “Verschrikkelijk. Ik schaamde mij kapot dat mijn foto in de krant naast de zijne stond. Ik kon dat niet plaatsen.”

“Ik hoop dat dit proces voor de families van de dodelijke slachtoffers antwoorden geeft op hun vragen. Dat het hen rust zal brengen. Het moet voor hen gruwelijk zijn geweest. Ze hebben hun familielid niet kunnen helpen. Ik heb kunnen vechten, roepen, brullen totdat er iemand is gekomen. Ik ben gered. Ik kan vertellen wat voor een monster er in die tuin stond. Ik wens dat niemand toe. Voor die families is dat anders.”

Rollen laten schieten

Jef Vermassen, die de raadsman van Veerle Eyckermans is, herhaalde ook nog dat zijn cliënte met een posttraumatische stressstoornis kampt. Ze heeft zelfs rollen laten schieten, omdat ze niet wilde dat Hardy haar op tv zou kunnen zien. De actrice is ervan overtuigd dat Hardy haar heeft willen doden. “Heel zeker. Die kracht, die intensiteit. Die drift die er achter zat”, vertelde Eyckermans, die aan haar moordenaar kon ontkomen door heel hard te gillen.

“Ik hoop dat deze man nooit, nooit, nooit meer vrijkomt”, zei Eyckermans nog vastberaden.

Hardy kon het op het einde van haar getuigenis niet laten om zich rechtstreeks tot de vrouw te wenden. “Mevrouw Eyckermans, laat u niet bang maken, mevrouw”, zei Hardy, waarop de voorzitter hem tot de orde riep en vroeg om ermee op te houden.

Na de getuigenis gaf Eyckermans buiten de rechtszaal nog een reactie. Ze is blij dat het gepasseerd is. “Ik ben blij dat ik heb kunnen zeggen wat ik wilde zeggen”, zei ze. “Blij dat ik er nog sta.”