20 jaar geleden kreeg Vlaanderen een nieuw meisjesidool, vandaag duikt Pim Symoens (39) weer op in ‘Sing Again’

Selfies waren in 2005 nog geen ding, handtekeningen uitdelen wel. Pim Symoens moest er ontelbaar veel zetten. De losbol met piekerige haardos deed menig tienerhart op hol slaan. Vandaag, bijna twintig jaar later, kan hij het zich nog levendig herinneren. “Het was een ongelofelijke tijd”, vertelt hij. “Dat programma was razendpopulair bij een bepaalde doelgroep, jongeren vooral. En wij zaten opgesloten in die Star academy-woning om enkel op zondag naar buiten te komen voor de liveshows. Iedere week zag ik hoe het steeds meer leefde.”

De talentenjacht leverde Symoens naast veel aandacht ook een carrière in de media op. Hij had hits in de Ultratop en een eigen show op muziekzender JIM. Hij mocht opdraven in Sterren op de dansvloer, Zo is er maar één en Vlaanderen vakantieland. Er was zijn deelname aan Big brother vips, waarin hij zich tot winnaar kroonde, én er was zijn eigen T-shirtcollectie bij, jawel, Pimkie. “Dàt was ik wel al vergeten. (lacht) Er is ontzettend veel op me afgekomen. Mezelf op de voorpagina van een krant zien staan, dat was zo vreemd. Als twintigjarige kadee was ik er niet op voorbereid.”

Te veel Pim

Van de schoolbanken naar de showbizz, dat is geen evidente stap. Symoens was maar net het groen achter de oren kwijt of hij sprong het chaotische, onbekende in. “Ik presenteerde, zong en deed hier en daar een acte de présence. Er waren concerten, tv-shows, interviews. Ik zei op alles ‘ja’ en mijn agenda zat overvol, maar structuur? Dat had ik niet. Ik herinner me een moment waarop ik te zien was in Het swingpaleis op VRT en tegelijkertijd in Sterren op de dansvloer op VTM, én op JIM. Mensen die tussen zenders zapten, zagen me twee, drie keer. Dat was te veel van het goede.”

Te veel Pim? Niemand stelde er zich vragen bij. De jonge, blonde god was razendpopulair. Studio Brussel vroeg hem te strippen in het glazen huis – voor het goede doel, uiteraard. En er was zijn relatie met die andere BV: Katerine Avgoustakis, winnares van datzelfde Star academy. In 2006 schreef krant De Morgen hoe ze samen het bekendste showbizzkoppel van Vlaanderen vormden. Tot trop dan toch te veel werd. “Ik leefde aan een hoog tempo. Als jonge gast zie je daar geen graten in, ik amuseerde me en was dankbaar voor alle kansen. Maar eigenlijk wérd ik geleefd.”

Taboe

Er was weinig tijd om stil te staan. Ook niet bij de plotse relatiebreuk met Katerine. Na een jaar of vier kwamen er steeds minder opdrachten binnen voor Symoens. “Ik zat daar wel mee, begreep niet waarom er minder vraag was. Was ik eerder op te veel dingen ingegaan? Had ik verkeerde keuzes gemaakt? Misschien had ik wat meer ‘nee’ moeten zeggen. Al heeft het geen zin om te blijven hangen in ‘wat als’-scenario’s.” Door de vrijgekomen tijd kon Symoens zich wel focussen op een jeugddroom: een eigen horecazaak. “Ik dacht dat te kunnen combineren met werk in de media, maar dat ging niet. Ik moest mijn energie voor de volle 100 procent in het café steken.”

Er volgde een moeilijke periode. Symoens liet de zaak in de handen van een vriend en ging zelf voor een carrière in de immobiliën. Er helemaal zijn draai vinden, lukte niet. Het parcours in de media zinderde nog na. “Ik zat niet goed in mijn vel”, zegt hij. “Weet je, mijn identiteit is een lange tijd bepaald geweest door Star academy en alles wat er op volgde. Toen dat allemaal wegviel, bleef een groot gat achter.” Er kwamen tegenslagen bij. “Het ging op een aantal vlakken minder goed en ik verloor mijn levensvreugde. Toen heb ik professionele hulp gezocht. Voor sommigen is dat taboe, maar ik schaam me niet. Hulp zoeken is niet makkelijk maar soms wel nodig.”

Spoedkeizersnede

Zijn mentale gezondheid krikte op, en dat was niet enkel aan de experten te danken. “Er is een portie geluk bij komen kijken met de naam Rebecca. Zij heeft mijn leven opnieuw kleur gegeven.” Dat zag ook de moeder van Symoens. “Mama vocht al lang tegen kanker. Kort nadat ik Rebecca leerde kennen, is ze overleden. Net iets zorgelozer. Het was alsof ze voelde dat ik in goede handen was.” Symoens ging nadien aan de slag bij een woonzorgcentrum. “Een tijdelijk contract om mee te helpen tijdens de coronacrisis. De confrontatie met ziekte en dood was moeilijk, zeker zo kort na het overlijden van mama. Tegelijkertijd was het heel leerrijk, zo’n fantastische generatie.”

Begin 2021 kwam een nieuwe tegenslag. Door een zwangerschapsvergiftiging beviel Rebecca een maand te vroeg van hun dochter. Er was een spoedkeizersnede nodig om moeder en dochter te redden. “Dat was heftig. Pas toen ik mijn meisje in de armen van Rebecca zag liggen, kon ik het geluk omarmen. Het zijn sterke dames.” Het vaderschap heeft alles veranderd voor Symoens. “Ik ben altijd heel frivool geweest, ik deed maar wat. Dat is nu anders, ik ben een pak doordachter. Dat verantwoordelijkheidsgevoel waar iedereen het altijd over heeft, is zeer present. Ik hoop dat ik voor Renée een vader kan zijn aan wie ze alles vertelt.” Zelf wil hij ook eerlijk zijn. “Ik wil mijn dochter meegeven dat het leven niet altijd gemakkelijk loopt, maar dat ik er wel altijd voor haar zal zijn.”

Geen midlifecrisis

En de showbizz? Die is vandaag ver weg. Symoens heeft een tijdje als Covid-onderzoeker gewerkt. “Ik deed contactopsporing en gaf ook coaching. Nadien ben ik doorgegroeid binnen het bedrijf en intussen leid ik een team dat gespecialiseerd is in klantencontact. En eerlijk? Ik vind het heel fijn om die vaste structuur te hebben. Had me dat tien jaar geleden verteld, ik had het nooit geloofd.” In augustus wordt Symoens veertig. Wie weet lonkt straks een midlifecrisis. “Neen, die heb ik al gehad denk ik. (lacht) Al is het wel een leeftijd om even bij stil te staan. Ergens ben ik nog steeds de dromer van vroeger, de speelvogel. Soms denk ik erover na om terug professioneel met muziek bezig te zijn, anderzijds ben ik ook heel gelukkig met hoe ik er nu voorsta. Het leven is goed.”