Richard Jarecki (1931-2018): de dokter die de roulette verschalkte
Met zijn forse bril en schriel postuur zag dr. Richard Jarecki er niet uit als iemand die angst inboezemt. Toch werd hij de schrik van de Europese casino’s. Met zijn vernuftige systeem om roulette te spelen, maakte hij ze meer dan 7 miljoen euro lichter.
Hij zag er niet alleen uit als een geleerde, hij wás er ook een. Als zoon van een dermatoloog behaalde Jarecki in 1958 zijn doctorstitel in de geneeskunde, om zich vervolgens aan de universiteit van Heidelberg aan medisch onderzoek te wijden. Hij was bekwaam in de nobele, maar enigszins onderschatte kunst van de elektroforese.
Naast zijn talent om moleculen in een elektrisch veld te scheiden, had hij ook die andere, onstuitbare passie waarmee hij graag een stuiver bijverdiende. Met zijn scherp oog en mathematische geest ontwikkelde hij een manier waarop hij zijn zakken kon vullen in gokpaleizen van Baden-Baden tot Las Vegas. Tegen 1969 – hij was toen nog maar 38 – was hij gevreesd bij speelbazen allerhande omdat hij telkens weer won op de roulette. “Ik weet niet hoe hij het doet”, zei de directeur van bijvoorbeeld het casino in San Remo, “maar ik zou een gelukkig man zijn als hij hier nooit meer terugkwam.”
'Ik weet niet hoe hij het doet, maar ik zou een gelukkig man zijn als hij hier nooit meer terugkwam'
Dr. Jarecki blufte tegen journalisten dat hij de roulette kon kraken met de hulp van een krachtige computer aan de University of London. De werkelijkheid was enigszins alledaagser. Met de hulp van zijn vrouw Carol, een anesthesiste, observeerde hij dagenlang de loop van het balletje, en meer bepaald in welk van de 37 pockets het vaker terechtkwam. “Je moest daar wel een maand lang tienduizend keer naar zitten kijken”, aldus zijn weduwe. “Soms zat er nauwelijks verschil op. Maar als het goed was, zat er een afwijking op de roulette als gevolg van minieme slijtage of de manier waarop ze gemaakt was. Daardoor viel het balletje vaker in sommige pockets dan in andere. Richard heeft dat systeem niet uitgevonden; hij heeft het alleen maar op punt gesteld.”
Hij stelde het zo goed op punt dat enkele casinobazen ten einde raad probeerden hem uit hun speelhol te verbannen. Dr. Jarecki was daarover terecht zeer verbolgen. “Als ze niet tegen hun verlies kunnen”, zei hij, “moeten ze zich maar richten op de verkoop van fruit en groenten.”
De gokbazen probeerden hem te verschalken door de tafels regelmatig van plaats te verwisselen. Dat hielp nauwelijks. Dankzij zijn visuele geheugen kon Jarecki elk krasje en vlekje op een roulette herkennen. Uiteindelijk slaagden ze er toch in zijn succes te ondergraven, met de introductie van roulettes die beter gemaakt waren en minder afwijkingen vertoonden. De dokter vond een nieuwe roeping in het gokachtige spel van opties en futures op de beurs.
“Soms vroegen casinobazen of hij bij hen in dienst wou komen”, aldus zijn diepbedroefde weduwe. “Maar dat heeft Richard altijd consequent geweigerd. Hij maakte speelhallen liever lichter dan dat hij ze verrijkte.”
Lees ook
Geselecteerd door de redactie
