Wie is Julian Alaphilippe, die Quickstep zijn vijftigste seizoenszege bezorgde?

Hoewel veldrijder van origine, zette Alaphilippe (26) vanaf 2013 toch alles op de weg. Nog niet zo gefocust, een tikkeltje nonchalant zelfs. Dat veranderde in zijn debuutjaar als prof bij QuickStep, in 2014. "Vanaf dan ging hij 100 procent voor zijn vak leven", zegt ploegleider Tom Steels. "Als je zijn huidige niveau vergelijkt met dat van toen, zie je dat hij enorme stappen heeft gezet."

Alaphilippe transformeerde in een werkpaard. Eén duidelijke verklaring heeft hij daarvoor: "Wielrennen is mijn leven. Het is een job die heel veel opofferingen en toewijding vereist en waarin ik graag wil investeren." Zo trok hij in de voorbereiding op de Tour op hoogtestage, richting Alpen, waar hij alle ritten verkende.

Steels: "Met Bob Jungels. Dan weet je dat het er keihard aan toe gaat." Geen probleem voor het kleine, innemende ventje uit Saint-Amand-Montrond. "Ik doe mezelf graag pijn. Ik moest me ook pijn doen om hier in Le Grand-Bornand te kunnen winnen."

Van werkpaard tot winnaar: het was slechts een kleine stap voor Alaphilippe. "Hij houdt ervan om aan te vallen, het spektakel te verzorgen, oorlog te maken", weet Steels. "Een plezier om naar te kijken. Naast sterke benen is hij ook gezegd met een sterk hoofd. Hij is voorbestemd om een grote renner te worden met een groot palmares." Daar is weliswaar nog werk aan. Pas dit jaar kwam er een grote klassieke zege van: de Waalse Pijl.

Philippe Gilbert typeert zijn maatje als een complete renner. "Pluimgewichtje (1,73 meter, 60 kilo, red.), gemaakt om te klimmen. Heel explosief en prima tijdrijder bovendien. Een jongen met een ruime groeimarge."

Duracell-batterij

Een beetje actief, noemt Alaphilippe zichzelf. "Zeer energiek, voortdurend bezig", omschrijft Steels hem. Soms té nerveus, zoals Yves Lampaert vrijdag in Chartres mocht ervaren. "Ik heb tonnen energie. Het moet bewegen bij mij", geeft Alaphilippe toe. "Al slaag ik er al veel beter in om mijn temperament onder controle te houden."

Steels: "Vergelijk het met een Duracell-batterij. Niet snel plat te krijgen. Het is zijn natuur en zo is het goed. Het maakt hem tot de renner die hij is." Alaphilippe heeft het zelfs over een bevoorrechte kracht.

Bloeit er een toekomstige klassementsrenner, of misschien zelfs een groterondewinnaar, in Alaphilippe? "Mijn ontdekkingsproces loopt volop. Maar een klassement rijden in een van de grote ronden? Dat heb ik voorlopig niet in mijn planning staan", antwoordt hij.

Ook Steels vindt het op dit moment te hoog gemikt. "Ritzeges en truien zijn haalbare doelen, een klassement niet. Nóg niet. Alaphilippe heeft er zeker de kwaliteiten voor, maar het ontbreekt hem aan maturiteit. Aan mentale rust vooral. Dat zit nog niet in zijn systeem. Het is maar de vraag of het er ooit insluipt. Geef hem nog wat tijd om zijn leerschool te voltooien, een jaar of twee, drie. Dan zullen we een beter beeld krijgen van de potentiële klassementsrenner in hem."

In tussentijd houdt Alaphilippe het bij de bolletjestrui. "Al was dat niet meteen voorzien", lacht hij. "Het ging me in eerste instantie om de ritzege. Maar nu ik ze toch draag..."