In de reeks Bridgerton wordt er veel gefeest, maar was dat ook echt zo in die tijd?
Foto: Netflix

Hoe historisch correct is Netflixreeks 'Bridgerton'? "Tijd van stank, slavernij en een dubbele moraal"

De succesreeks 'Bridgerton' schetst een te romantisch beeld van de Moderne Tijd. Dat zegt historicus Magaly Rodriguez Garcia (KU Leuven) in 'Zijn er nog vragen?' op Radio 1. "De reeks is bedoeld als entertainment, en zo moet je hem ook bekijken. Kijk dus zeker niet om een historisch correct beeld te krijgen van deze periode uit de geschiedenis."

Sinds gisteren staan er nieuwe afleveringen van Bridgerton op Netflix, en nu al staat de reeks op 1 in de lijst van best bekeken series van het moment. Het populaire kostuumdrama volgt het wel en wee van een adellijke familie in het Londen van 1815. Al wordt er maar een heel klein stukje van dat tijdvak correct belicht. Een overzicht in vijf hiaten.

1. Elite versus gepeupel

Bridgerton speelt zich af in de hoogste rangen van de Britse samenleving. Je krijgt dus vooral de elite te zien. Als je al eens zogenaamde commoners te zien krijgt - de modiste, een operazangeres, de jongen die bij de drukkerij werkt of de vele bedienden - spelen deze mensen geen hoofdrol.

Het gewone volk had dan ook een heel ander leven, dat voornamelijk bestond uit harde arbeid. Het is niet toevallig dat juist in deze periode de arbeidersbeweging is ontstaan. 

2. Stank en vuiligheid

Londen wordt afgeschilderd als een pittoreske plaats met propere straten en statige gebouwen, maar het tegendeel is waar. In 1815 waren steden als Londen en Parijs ronduit smerig. Hoogstens een klein deel van de stad werd goed onderhouden, de rest was vooral vuil. En dat kon je niet alleen zien, maar ook ruiken. Het water uit de Theems werd niet voor niets soms schertsend monstersoep genoemd. 

Beluister - Magaly Rodriguez Garcia in 'Zijn er nog vragen?'

3. Slavernij als diversiteit

De reeks toont een erg diverse samenleving, met mensen van kleur in de hoogste regionen van de adel. In realiteit was de adel een erg witte aangelegenheid. Engeland was op dat moment het machtigste imperium, en dat rijk was voor een groot deel gebouwd op de schouders van koloniën en slaven. Er waren dus wel mensen van kleur in het Londen van 1815, maar dat waren voornamelijk slaven en al zeker geen hertogen.

Queen Charlotte wordt gespeeld door Golda Rosheuvel.
Foto: Netflix

4. God als grote afwezige

Godsdienst lijkt totaal afwezig. Nochtans was de Anglicaanse kerk zeer machtig, en zeker in adellijke kringen erg prominent. Er heerste een strenge moraal, zeker voor vrouwen. In de serie zie je wel eens een bisschop opduiken om een koppel te trouwen, maar verder lijkt de Kerk geen enkele rol te spelen in het dagelijkse leven van de hoofdpersonages.

5. Sekswerkers en kuisheid

Door de stomende seksscènes lijkt het alsof er weinig tot geen taboe heerste rond seksualiteitsbeleving bij zowel mannen als vrouwen. Ook dat is een vertekend beeld: vooral vrouwen gingen gebukt onder de strenge moraal van de Anglicaanse kerk. Wat de reeks wél correct uitbeeldt, is de dubbele moraal die er heerste voor mannen en vrouwen. Mannen konden zonder problemen sekswerkers bezoeken, terwijl voor vrouwen kuisheid het hoogste goed was.

In de reeks lijkt de seksuele moraal soms ver zoek.
Foto: Netflix

Meest gelezen