Oud-VU’er Willy Kuijpers onderhandelde Duits pensioen voor Oostfronters en SS’ers: “Alle collaborateurs verdienen een pensioen”

Willy Kuijpers (82), voormalig parlementslid en senator voor de Volksunie, vindt het meer dan terecht dat Belgische collaborateurs, die tijdens de bezetting in Duitse militaire dienst waren gegaan, een pensioen uit Duitsland krijgen. Dat het parlement nu een resolutie heeft goedgekeurd om de pensioenen van veroordeelde collaborateurs te laten schrappen, vindt hij “een non-discussie”.

Kuijpers is in de jaren zeventig zelf vijf jaar lang tussenpersoon geweest. “Wat ik toen gedaan heb, vind ik niet meer dan rechtvaardig. De Bondsrepubliek is zo eerlijk geweest om na de Tweede Wereldoorlog een sociaal bureau op te richten. Niet alleen voor de Joodse slachtoffers, maar ook voor de Belgen die geleden hebben in en na de oorlog. Ik heb zelf contacten gelegd. Al doende heb ik de wetgeving leren kennen en vervolgens ben ik twee of drie keer naar Aken gereisd om te bemiddelen wie aanspraak maakte op sociale bijstand.”

Sociaal vangnet

Het Duitse ministerie van Arbeid heeft zopas alsnog cijfers vrijgegeven over het aantal Belgen dat vandaag nog zo’n pensioen krijgt. Het zijn er nog achttien, maar het zou niet gaan om oud-leden van de Waffen-SS. Nochtans kwamen ook die mensen in de jaren zeventig bij Willy Kuijpers aankloppen. “Ik ben benaderd door een aantal Oostfronters, SS’ers en collaborateurs die lange tijd in de gevangenis hadden gezeten. Maar het ging net zo goed om Vlamingen die in onderaanneming werkten voor bijvoorbeeld Siemens.”

“Dat oorlogspensioen is gewoon een gevolg van de tewerkstelling tijdens de Tweede Wereldoorlog”, aldus Kuijpers. “Iedereen heeft recht op een sociaal vangnet. Sommigen zijn allesbehalve proper geweest in de oorlog, maar de maatschappij heeft geen nood aan armen of werklozen. Sommigen hebben jaren in de gevangenis gezeten en ontvingen niets van pensioen.”

Kuijpers geeft toe dat het niet altijd eenvoudig was te beslissen wie recht had op een vergoeding. “Iedereen zocht toen zijn weg, en zweeg. Ik kon enkel helpen. De mensen die bij mij kwamen, konden we niet op één lijn leggen. Hoe zwart-zwart was de ene? Hoe grijs de andere? Niet iedereen die een nazikostuum heeft gedragen, is een oorlogsmisdadiger.”

“In de periode na de oorlog zijn duizenden mensen veroordeeld zonder tastbaar bewijs”, benadrukt de oud-politicus. “Er zijn verschillende gradaties van collaboreren. De collaborateurs hebben ervoor gewerkt, dan hebben ze toch recht op een pensioen?”