Hoe Johan Platteau het grof geschut inzet om Andre Gyselbrecht vrij te pleiten: “Het bewust vermoorden van een medemens kan gerechtvaardigd zijn”

Platteau liet ’s middags vier grote tv-schermen aanrukken om zijn argumenten kracht bij te zetten. Voor het eerst deze week zat de rechtszaal afgeladen vol. Elisabeth Gyselbrecht ging prominent vooraan zitten, met haar partner en broer, dicht bij haar vader.

“Vergeef me als ik straks begin te roepen en te schreeuwen”, zo waarschuwde Platteau zijn toeschouwers. “Weet dat ik angst heb om ­tekort te schieten voor deze man. Ik ga mijn best doen, ­omdat deze man dit verdient.”

De advocaat begon een kort stuk van een video waarin de Amerikaanse filosoof Michael Sandel een dilemma voorlegde aan een zaal Harvard-studenten. “Stel dat je een tram­bestuurder bent die ontdekt dat zijn remmen defect zijn. Je tram dendert af op vijf spoorwerkers. Je bent machteloos. Tot je ontdekt dat er een zijspoor is waarop je de tram kunt sturen, en waar slechts één ­arbeider staat. Wat doe je?”

Het openbaar ministerie en verschillende advocaten fronsten de wenkbrauwen. Maar Platteau zette door: “Het ­bewust doden van een medemens kan mogelijk gerechtvaardigd zijn”, zo leidde hij uit de video af. “Het verdient niet noodzakelijk de stempel van moordenaar, en een ontzettend lange gevangenisstraf.”

(lees verder onder de foto)

Waren de remmen defect?

“Het Brugse parket heeft nooit willen onderzoeken of de remmen van de tram defect waren”, zo poneerde Platteau. Die remmen, die stonden symbool voor het moraliteitsonderzoek van Stijn Saelens: was hij gek, en een gevaar voor zijn familie?

“De speurders hebben daarvoor enkel de getuigen ondervraagd die werden aangebracht door de familie Saelens. Dat is nu toch raar, ik heb dat nog nooit gezien. Dat waren de vader en de moeder van Stijn, hun kok, hun tuinman en de klusjesman. Maar ex-liefjes? Heeft Saelens in het ziekenhuis gelegen? Ex-collega’s of werk­gevers? Nooit werden er kritische vragen gesteld. Iemand zei dat Saelens een succesvol ­zakenman was, en dat werd zonder vragen genoteerd. Niemand die zijn bankuittreksels onderzocht, en zag dat die ­dramatisch waren.”

“Eén hoofdstuk heb ik met bijzondere aandacht gelezen. Dat over zijn gezondheid. Saelens had volgens zijn ouders geen bijzondere kwalen. Maar dat hij op zijn twaalfde vier maanden lang in de psychiatrie was opgenomen, dat stond er niet in. Ik begrijp dat de ouders dat niet zomaar vertellen. Maar als een onderzoek correct wordt gevoerd, dan zou dit toch naar boven moeten komen?”

Maandag zet Platteau zijn pleidooi verder. Dan wil hij dieper ingaan op de manier waarop André Gyselbrecht alles in 2012 beleefd heeft.