Direct naar artikelinhoud
Expo

‘Revolutions’-expo neemt je mee naar de jaren 60: minirokjes, gitaargeweld en véél psychedelica

De typische fleurige kledij van toen is in vol ornaat aanwezig.Beeld ING

Tussen 1966 en 1970 kreeg de westerse cultuur een make-over. Revolutions: Records and Rebels, een expo van het Londense Victoria & Albert-museum die nu in het Brusselse ING Art Center te zien is, toont zo veel mogelijk facetten daarvan. Indrukwekkend, maar soms ook verwarrend – een beetje zoals de jaren 60, dus.

Begin er maar eens aan, een overzichtstentoonstelling die de ziel van de late jaren 60 wil vatten. De jaren van Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band en Woodstock, maar ook de jaren van de studentenprotesten en de strijd voor gelijke rechten voor vrouwen, zwarten en homo’s. De jaren van de minirok en de postorders, maar ook van de commerciële luchtvaart en, euh, Tupperware. Revolutions: Records and Rebels toont het allemaal.

Deze expo werd oorspronkelijk getoond in het Victoria & Albert Museum, en in Revolutions ligt de klemtoon dan ook op Londen en, bij uitbreiding, de Angelsaksische wereld. Maar nu de tentoonstelling in Brussel is geland – ze is tot 10 maart te zien in het ING Art Center – heeft ze ook een Belgisch kleurtje gekregen. Zo worden naast de iconische mode van Mary Quant (hippe jurkjes met minirok) en Paco Rabanne (glimmende kleedjes, gemaakt met metalen plaatjes) ook ontwerpen van Ann Salens en Yvette Lauwaert getoond. Die laatste maakte opvallende regenjassen en ontwerpen met kunststof, terwijl Salens swingende, gehaakte kledij ontwierp voor onder anderen Ann Christy en Nicole & Hugo.

Poster voor ‘Hair’ (1968) en een panorama van Route 66.Beeld ING

Toegegeven, die namen spreken minder tot de verbeelding dan The Beatles, The Rolling Stones en Jimi Hendrix, de muzikale vaandeldragers van de tegencultuur aan de andere kant van de Noordzee en de Atlantische Oceaan. Gelukkig passeerden zij ook al eens in België, en de serene portretten die Herman Selleslags van hen maakte, vormen een hoogtepunt. Mick Jagger die wordt geïnterviewd door ‘nonkel’ Bob Davidse: het is een van de meest verfrissende twists in deze expo.

Stille getuigen

Want veel van wat Revolutions toont, is natuurlijk al bekend: of het nu gaat over de impact van het Woodstock-festival of over de rist studentenprotesten die in 1968 over de westerse wereld golfden – ook Leuven Vlaams komt in dat luik aan bod. De grote kracht van deze meeslepende tentoonstelling is de hoeveelheid pronkstukken waarmee ze kunnen uitpakken. De authentieke, strakke jumpsuit waarmee Mick Jagger een schandaal veroorzaakte, een gouden gitaar die door The Who-gitarist Pete Townshend tot een museumstuk werd geslagen, of het papiertje waarop John Lennon de tekst van ‘Lucy in the Sky with Diamonds’ schreef: ze zijn er allemaal.

Stille getuigen
Beeld ING

Zelfs de hele administratie van Woodstock-organisator wordt tentoongesteld: u kunt de setlist van Creedence Clearwater Revival uitvlooien of ontdekken hoeveel Joan Baez of Jimi Hendrix werden betaald voor hun optreden op het legendarische festival. Ooit waren het banale paperassen, vandaag zijn het stille getuigen van een kort maar krachtig tijdperk dat een blijvende impact heeft gehad op de Europese en Amerikaanse cultuur.

Stille getuigen
Beeld ING
Onderdelen over de nieuwe consumptiemaatschappij of de technologische revolutie voelen arbitrair aan

Alleen heeft Revolutions het moeilijk om die impact duidelijk te maken. De kern van de tentoonstelling belicht muziek, mode en héél veel psychedelische drugsexperimenten: de essentie van de jeugdcultuur. Maar tegelijk wil ze ook veel breder gaan dan dat. Onderdelen over de nieuwe consumptiemaatschappij of de technologische revolutie voelen arbitrair aan: ze doen je vaak verdwalen in een doolhof van nostalgische hebbedingen, zoals futuristisch meubilair, modelvliegtuigjes en Tupperware-doosjes, die verder weinig te maken hebben met tegencultuur.

De minirok werd geïntroduceerd in de jaren 60.Beeld RV

Revolutions toont, tot slot, ook heel veel posters en affiches voor concerten in die jaren: steevast ontworpen in een uiterst psychedelische, flowerpowerstijl. Prachtig om naar te kijken, en goed voor een heerlijke trip naar een waanzinnig tijdperk, maar door de experimentele lettertypes en tekeningen ook hoogst onduidelijk. Een beetje zoals deze expo, eigenlijk.

Tot 10 maart in het ING Art Center, Brussel.