In de Amerikaanse professionele basketcompetitie NBA is de reguliere competitie er vooral om zich te kwalificeren én een goede uitgangspositie af te dwingen voor de play-offs. Van de dertig basketteams stoot iets meer dan de helft door naar de nacompetitie: acht in het oostelijke deel van de Verenigde Staten en nog eens acht in het westelijke deel. Die play-offs worden gespeeld met een knock-outsysteem: kwartfinales, halve finales en een finale. Uiteindelijk spelen de winnaars van het oosten en het westen tegen elkaar om te bepalen wie de NBA wint.

Hoog eindigen in de reguliere competitie heeft twee voordelen. Het eerste is dat je mag beginnen tegen een team dat lager geëindigd is. Het team dat als eerste geëindigd is, speelt zijn eerste wedstrijd tegen het laagst geëindigde team dat mag meedoen aan de play-offs. Het team dat tweede was tegen het team dat het op één na laagste eindigde, enzovoorts.

Daarnaast krijgt het team dat het hoogste eindigde ook thuisvoordeel. In de NBA is dit cruciaal omdat er een ‘best of seven’ wordt gespeeld: wie het eerst vier wedstrijden kan winnen, stoot door. Als het na zes matchen 3-3 staat, zal degene die het hoogst eindigde de beslissende match dus thuis mogen spelen.

Hoe zou dit systeem er in België uitzien?

Op dit moment kwalificeren enkel de eerste zes van de Jupiler Pro League zich voor Play-Off 1, maar als in België hetzelfde systeem als in de Verenigde Staten toegepast wordt, komen daar nog twee teams bij. De nummers zeven en acht van de reguliere competitie, KV Kortrijk en Antwerp, mogen dan ook meedoen. De eerste vier - Club Brugge, Anderlecht, Charleroi en AA Gent - krijgen thuisvoordeel en mogen beginnen tegen de rest van de top acht - Antwerp, KV Kortrijk, Standard en Genk.

Een ‘best of seven’ zoals in de NBA zou in het voetbal aardig wat tijd in beslag nemen. Daarom zou in het voetbal elke ronde over negentig minuten beslist worden. Is de score gelijk, dan volgt er een terugmatch waarbij het andere team thuis mag spelen. Is de score ook in de terugmatch gelijk, verschuift het thuisvoordeel weer naar het team dat hoogste eindigde in de reguliere competitie.

Om te zien hoe Play-Off 1 er op zijn Amerikaans zou uitzien, vulden we de ‘roster’, het toernooischema, al eens in. Daarvoor gingen we af op het laatste officiële resultaat van dezelfde match in competitie of beker. Het resultaat? Spektakel en sensatie.

Kwartfinales: AA Gent heeft terugmatch nodig, Charleroi eruit

In de kwartfinales volgen logische zeges voor de nummers één en twee, Club Brugge en Anderlecht, thuis tegen Antwerp en KV Kortrijk. Heel wat moeilijker hebben AA Gent en Charleroi het echter met Genk en Standard. De Buffalo’s komen thuis niet verder dan 0-0 tegen Racing Genk en moeten met een bang hartje naar de Cristal Arena. Daar wordt de klus alsnog geklaard dankzij een 1-2 zege.

Charleroi kan thuis ook niet winnen van Standard (1-1) en gaat ten onder in de hel van Sclessin door een goal van Junior Edmilson. Zo wipt de nummer zes het nummer drie uit de play-offs.

Halve finales: Standard zorgt voor sensatie op Anderlecht

Ineen felbevochten halve finaletussen Club Brugge en AA Gent plaatst blauw-zwart zich in het eigen Jan Breydelstadion voor de eindstrijd om het kampioenschap. Yuya Kubo kan de openingstreffer van Emmanuel Dennis nog wel uitwissen en komt zelfs dicht bij de 1-2, maar de paal houdt AA Gent uit de finale. Na rust brengt Dion Cools het Brugse publiek in extase met een afgeweken schot: 2-1.

In de andere halve finale zorgt Standard voor een verrassing door Anderlecht in eigen huis te kloppen. Carlinhos beloont de Rouches al vroeg voor een sterke eerste helft, even later mist Edmilson vanop de stip zelfs de kans op de 0-2. In een zenuwslopende tweede helft wordt niet meer gescoord en eist Standard-trainer Ricardo Sa Pinto een hoofdrol op door op het veld te gaan liggen als er bier op hem wordt gegooid.

De finale: Club Brugge kampioen na thriller in drie delen

Club Brugge is torenhoog favoriet tegen het verrassende Standard voor de finale van de Jupiler Pro League. Het overpowert de Rouches in de eerste helft, maar die blijven in de match dankzij twee goals van een ontketende Edmilson: 3-2 halfweg. Na rust kantelt de match zowaar en valt de 3-3. Tien minuten voor tijd lijkt Abdoulay Diaby Club Brugge vanop de stip alsnog de titel te bezorgen, maar in een onwaarschijnlijk slot dwingt Standard nog een return af: 4-4!

In Luik lijken de Rouches het mirakel te zullen voltooien. Mehdi Carcela brengt hen op voorsprong met een afgeweken schot. Diep in de tweede helft trekt Dennis alsnog een kruis door het Luikse feestje. De Nigeriaan zorgt voor de 1-1 en dwingt zo een derde match af waarbij het thuisvoordeel opnieuw richting Club Brugge gaat. Tot frustratie van Sa Pinto die een duwfout had gezien. Ook over de 1-0 van Carcela was al commotie omdat assistgever Paul-José Mpoku vanuit buitenspel vertrok.

In match drie zorgt Sa al na vijf minuten voor een koude douche voor de thuisaanhang. Standard kampioen op het veld van Club? Op slag van rust stelt Hans Vanaken echter orde op zaken met een fabuleuze vrije trap. In de tweede helft zet Diaby Club op weg naar de landstitel. Heel even lijkt Emond nog een vierde finalematch af te dwingen, maar invaller Jordy Clasie doet het stadion ontploffen met een knap afstandsschot: 3-2, een opdoffer die Standard niet meer te boven komt. Club Brugge kampioen na een thriller in drie delen, Standard strandt op het randje van een fameuze stunt.