Veroordeling vader is schrale troost voor mama van doodgeschudde baby: “Mijn kleine meid heeft onnodig afgezien”

Op de laatste foto die werd genomen van Maythe poseert het meisje nog kraaiend en met guitige ogen voor de lens. Een dag later, op 1 oktober 2013, kon een dokter alleen nog maar de dood vaststellen van het amper vijf maanden oude kind. Een autopsie bracht aan het licht dat Maythe was gestorven aan een hersenbloeding, het ‘shaken baby syndroom’. De wetsgeneesheer stelde bovendien vast dat het al om een herbloeding ging in de hersenen. Het meisje was met andere woorden al eerder flink door elkaar geschud.

Wim G. (39) uit Gent, de vader van Maythe, had de oorzaak van haar dood steeds bij de zwakke gezondheid van zijn dochter gelegd. Pas een jaar na haar overlijden zou hij toegeven dat hij de baby door elkaar had geschud omdat ze ‘rare keelgeluiden’ maakte. “Een jaar lang heeft hij gelogen en de waarheid verdraaid”, getuigt Kimberly Genne, de moeder van Maythe. “Net dat maakt haar dood nog steeds zo zwaar voor mij om te verwerken. Ik wist al die tijd helemaal van niets. In dat jaar is ook nog het broertje van Maythe geboren.”

Blauwe plekken

Na zijn bekentenis werd Wim G. in voorarrest opgesloten in de gevangenis. Tijdens het onderzoek kwamen nog heel wat andere feiten aan het licht. Maythe bleek eerder ook al opgenomen te zijn in het ziekenhuis met een gebroken arm. “Ik had haar verkeerd uit haar bedje genomen”, herinnerde Wim G. zich. “Ik tilde haar aan één arm omhoog in plaats van aan twee.” De vader verklaarde ook nog dat hij zijn dochter meermaals per maand hard kneep, waardoor ze blauwe plekken kreeg. “Ik weet wel dat ik soms agressief ben”, probeerde hij zich te verantwoorden tijdens zijn proces in de correctionele rechtbank van Dendermonde. “Financieel heb ik het niet gemakkelijk en daardoor word ik gefrustreerd. Maar ik ben niet verantwoordelijk voor de dood van mijn dochter.”

Voor Kimberly Genne zijn de halve bekentenissen van Wim G. een schrale troost. “Tot op vandaag kan hij geen eerlijk en oprecht antwoord geven. Daar zal ik mee moeten leren leven. Ook voor mijn andere kinderen valt dit zwaar. Zeker mijn oudste dochter, die erbij was toen haar zusje stierf, ziet er enorm van af. Ik zal Maythe altijd blijven herinneren als mijn vrolijke en goedlachse kleine meid die onnodig heeft afgezien door de schuld van iemand die ik vertrouwde.”

Zwaardere straf dan gevraagd

Wim G. werd veroordeeld tot zes jaar effectieve celstraf, een jaar meer dan was gevraagd door het openbaar ministerie. “Hij reageerde al zijn frustraties af op zijn weerloze baby”, motiveerde rechtbankvoorzitster Marlies Vanden Avenne het vonnis. “Terwijl zijn dochtertje thuis een warm nest had moeten vinden, kreeg ze een kort leven vol geweld. Wim G. heeft een verpletterende verantwoordelijkheid. Hij ziet zichzelf onterecht als slachtoffer.”

De rechter hield in haar vonnis wel rekening met het overschrijven van de redelijke termijn voor de behandeling van de zaak. “Anders was de celstraf acht jaar geweest”, aldus de voorzitster.

Raan Colman, de advocaat van Wim G., tekent wellicht geen beroep meer aan tegen de uitspraak. “Op de kwalificatie van deze feiten staan celstraffen tot twintig jaar. We zullen daarom hoogstwaarschijnlijk geen verdere stappen ondernemen.”