‘McQueen’: complex portret van eenzaam modegenie

In het eerste BBC-interview dat modeontwerper Alexander McQueen gaf, zo wordt verteld in de documentaire McQueen, mocht zijn gezicht niet in beeld. Hij kon maar met moeite rondkomen van een werkloosheidsuitkering. En die kon in gevaar komen als een ambtenaar de tot talent gebombardeerde ontwerper en zijn extravagante shows zou zien. Dat hij sommige jurken voor amper 10 pond (iets meer dan 11 euro) had gemaakt, gelooft dan natuurlijk niemand.

McQueen zit vol met heerlijke anekdotes. De makers, Ian Bonhôte en Peter Ettedgui, ontkrachten mythes, creëren nieuwe verhalen en schetsen een compleet en complex portret van McQueen. Vanaf zijn jeugd in de arbeidersklasse, via zijn fenomenale successen tot zijn zelfdoding, in 2010.

U hoeft niet van mode te houden om te vallen voor de "ondeugende schooljongen" over wie zijn intimi zo liefdevol vertellen. De charme van dit enfant terrible is overduidelijk. McQueen gaat ook in op zijn morbide fascinatie die leidde tot zijn legendarische shows. De intensiteit van die shows komt goed uit op film, met name zijn show Voss.

Lees ook: Hoe Alexander McQueen evolueerde van ‘hooligan met naald’ tot gestileerde golden boy

Bravoure

De documentaire is een ode, maar ook het verhaal van een onvermijdelijke neergang. Over de leegte en de werkdruk in de modewereld gaat het, over eenzaamheid aan de top, over drugsgebruik en zelfdestructie. Bonhôte en Ettedgui versnijden interviews met familie en vrienden met archiefmateriaal waarop McQueen spreekt. Zo kan de kijker zien hoe er met de jaren iets van zijn bravoure en levenslust verdwijnt.

Het waarom is en blijft een wat onbevredigende optelsom - en dat is goed. De documentaire trapt niet in de val van simpele verklaringen en de makers begrijpen dat juist tegenstrijdigheden een mens tot een compleet mens maken.

Regisseurs Ian Bonhôte & Peter Ettedgui stellen McQueen vrijdag 19/10 voor op Film Fest Gent. De film is vanaf 7/11 te zien in de rest van het land.