© BELGA
Daar ligt de bal weer, als een dampende hete aardappel, in het kamp van de anderen
De N-VA zet de premier opnieuw voor het blok en een compromis zit er deze keer nog minder in. Ex-vicepremier Jan Jambon zegt in een interview in deze krant hetzelfde als wat voorzitter Bart De Wever vrijdagavond op televisie zei: N-VA werkt alleen samen met premier Michel en zijn minderheidsregering als het hele Zomerakkoord over sociaal-economische hervormingen wordt uitgevoerd zoals destijds beklonken met N-VA. Geen andere accenten, geen zijsprongen met de oppositie. Sterker nog, de “N-VA-gezanten” (dixit De Wever) die nu met Michel gaan onderhandelen, zullen hem ook enkele specifieke wensen overmaken. Michel II moet dus opnieuw Michel I worden, maar dan met een N-VA die vanuit de oppositie nog extra eisen stelt.
Niet alleen Michel zal met dit pakket moeten instemmen als hij zijn regering levensvatbaar wil houden, maar ook de overgebleven Vlaamse partijen CD&V en Open Vld. Die leken vlak na het vertrek van N-VA nog bevrijd en koesterden zich in hun nieuwe status. Al ziet Jambon dat duidelijk anders: “Wij zijn geen prutspartijtje dat eruit is gestapt. We zijn dubbel zo groot als de twee andere partijen samen.”
De Wever versterkt zijn wurggreep door vervroegde verkiezingen niet meer als ondenkbaar te bestempelen, maar misschien juist als de enige democratische uitkomst.
Daar ligt de bal weer, als een dampende hete aardappel, in het kamp van de anderen.
Ook een dreigende onbestuurbaarheid van dit land na mei neemt De Wever zonder verpinken mee in zijn verhaal. Dan kom je namelijk in het uiterste geval uit bij het door N-VA zo gewenste confederalisme.
De Wever manoeuvreert zich in een positie waarin hij drie keer klaar is voor wat kan komen: bij een akkoord met de regering, bij vervroegde verkiezingen en bij fataal diepe scheuringen in het politieke landschap. Met de bezorgdheden over migratie van veel mensen als een sokkel van gewapend beton voor de partij.
Maar vechtscheidingen kunnen op dramatische wijze escaleren, dat is bekend. Nu aan alle kanten klappen zijn uitgedeeld, is het moment daar om snel en zakelijk tot conclusies te komen. N-VA mag dan misschien vanuit haar communautaire DNA niet beducht zijn voor een onbestuurbaar land, de meeste burgers en bedrijven zitten er niet op te wachten. Er ligt zoveel werk op de plank.
