Gebruik niet langer het woord ‘Mormoon’, als u het heeft over die godsdienst met 16 miljoen leden die wereldwijd aanhangers heeft, maar zich vooral concentreert rond de Amerikaanse staat Utah. Zeker niet als u er zelf één bent, en ook anders wordt u vriendelijk verzocht de term niet langer te gebruiken. Liever maakt u gebruik van de volledige naam: de ‘Church of Jesus Christ of Latter-day Saints’, of in het Nederlands: de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen.

Russell Nelson (93), die de kerk sinds januari leidt – zoals steeds volgt het langstzittende lid van het ‘Quorum van de twaalf apostelen’ een gestorven leider op – heeft niet lang getalmd om zijn stempel te zetten. Volgens de nieuwe richtlijnen op de website van de kerk mag het woord ‘mormoon’ alleen nog worden gebruikt in de titel ‘The book of Mormon’ – een aanvulling op de Bijbel – maar niet langer in termen als ‘het Mormoonse geloof’, ‘Mormoonse volgelingen’ of wat dan ook.

Mormonen, pardon aanhangers van de Church of Jesus Christ of Latter-day Saints, geloven dat God rechtstreeks communiceert via hun profeet/president. Dat Russell Nelson beweert dat God hem ‘het belang van de naamsverandering diep in zijn geest heeft ingedrongen’, is dus voor gelovigen absoluut serieus te nemen. Ook ‘LDS’, de afkorting die vaak gebruikt wordt, is niet langer toegelaten.

De naamsverandering heeft nogal wat praktische gevolgen: allerlei boeken, websites, documentaires, de cd’s van de vermaarde Mormon Tabernacle Choir: in principe moet alles van naam veranderen. De Mormonen hebben echter in het verleden al drastischere wijzigingen moeten slikken. Zo stonden ze vroeger bekend om hun veelwijverij. John Smith, hun stichter, zou veertig vrouwen gehad hebben. Onder druk van de Amerikaanse regering werd polygamie door de leiding van de kerk verboden in 1890. Officieel bestaat het vandaag alleen nog in enkele ‘afvallige’ dorpen. De overheid laat dat oogluikend toe.