“Steek ze maar in de soep”: duivenmelkers laten hun losers massaal achter in opvangcentra
© Boumediene Belbachir
Vogelbescherming Vlaanderen schiet met scherp op de duivenmelkers. “De liefde stopt zodra de vogel slecht presteert. Jaarlijks krijgen we in onze opvangcentra zo’n 1.700 geringde duiven binnen”, zegt woordvoerder Jan Rodts. Nog geen vijf procent wordt opgehaald door de zogenaamde duivenliefhebbers. De rest moet ze niet meer hebben “omdat het toch geen goeie is”. De Duivenliefhebbersbond erkent het probleem.
Deze maand was het zo’n groot nieuws in het Vogelopvangcentrum van Opglabbeek dat ze er zelfs een bericht aan wijdden op hun website: “Eigenaar van duif komt zijn vogel ophalen.” Een veertigtal duiven zit er momenteel. Verloren gevlogen of gewond teruggevonden. Stuk voor stuk geringd. En stuk voor stuk werd de eigenaar gecontacteerd. “Telkens hetzelfde antwoord: hou ze maar”, zegt medewerker Wim Vermeylen. “Een duif die verloren vliegt, zal nooit een kampioen worden. Dus hoeven ze die niet meer. Als dan plots iemand zijn duif wél ophaalt, is dat zeer uitzonderlijk.”
“Onze medewerkers worden er moedeloos van”, luidt het bij Vogelbescherming Vlaanderen. “Meestal krijgen ze één van de volgende antwoorden van de duivenmelkers: wring ze de nek om, steek ze in de soep of eet ze op met erwtjes en wortelen. Komaan. Heb tenminste het respect voor de dieren om ze op te halen”, zegt Jan Rodts. “Het is niet de taak van opvangcentra om ervoor te zorgen. Die moeten wilde dieren opvangen, verzorgen en daarna terug in de natuur zetten. Met zo’n duif kun je dat niet. Dan wordt dat een stadsduif, krijgt die nakomelingen en zorgt dat ook nog eens voor overlast. Dus moeten onze mensen hopen dat er vroeg of laat toch een duivenmelker of een particulier zo’n duifje wil. Intussen nemen die beesten de plaats in van andere dieren die ook hulp nodig hebben.”
Aan tafel
Frans Hermans, voorzitter van de Koninklijke Belgische Duivenliefhebbersbond, steunt de oproep. “Voor sommige oudere duivenmelkers is het misschien niet makkelijk om ver te rijden om een duif. Maar er zijn er anderen die het de moeite niet vinden. Zeker als het niet de eerste keer is dat hun duif verloren vliegt. Maar zelfs dan kan het niet de bedoeling zijn dat we mensen met een goed hart voor dieren daarmee opzadelen. Onze leden moeten hun verantwoordelijkheid opnemen. Ik wil zeker aan tafel zitten met Vogelbescherming Vlaanderen om te zien wat wij nog kunnen doen.”
