Met een vlammend interview in Le Soir neemt Europarlementslid Frédérique Ries (MR) afscheid van de politiek. De voormalige journaliste van RTL kreeg geen plaats meer op de lijst na vijf mandaten in het Europees Parlement. Ze zegt dat de partij haar kwalijk neemt dat ze weigerde de Europese natuurherstelwet te kelderen.

"De partij neemt wraak voor mijn vrijheid van meningsuiting, voor de strijd die ik voer. Terwijl ik dat 25 jaar lang net deed om te tonen dat het blauw van de MR ook het blauw van deze planeet is. Bij de MR waren er nog enkele die dat uitdroegen en, zo hoop ik, velen die dat deelden. Maar men wou het me duidelijk betaald zetten dat ik weigerde de natuurherstelwet te kelderen." 

Ze voert aan dat er altijd een zekere vrijheid was in de partij voor andere meningen dan de partijlijn, maar dat die marge weg is. De partij wou dat ze tegen de natuurherstelwet stemde, maar ze verkoos een onthouding. Wanneer de EVP zich tegen de natuurherstelwet keerde, besefte ze dat die zou betekenen dat ze de wet zou kelderen. Toen ze besloot zich daarom te laten vervangen, kreeg ze het te horen van partijvoorzitter Georges-Louis Bouchez en federaal minister van Landbouw David Clarinval. "Ik dacht dat het een eervolle uitweg was. Maar toen de voorzitter op de hoogte kwam, volgde een homerische tirade - er vielen vreselijke woorden. Erger nog: in het midden van de stemming kreeg ik de federale minister van Landbouw over me heen, die sprak van 'laf, deloyaal, erbarmelijk, bedroevend'." 

"De vrijheid van meningsuiting valt uit de boot bij de partij", besluit Ries. Ze blijft evenwel lid van de MR. De 64-jarige Ries werd in 1999 overtuigd door Louis Michel om op de Europese Lijst te gaan staan. 

"Alles hangt natuurlijk van het verkiezingsresultaat af, maar de meest logische coalitie voor Wallonië is een  olijfboomcoalitie", zegt PS-voorzitter Paul Magnette vandaag in La Libre. Vandaag wordt Wallonië bestuurd door een meerderheid bestaande uit PS, Ecolo en MR. Hij wil dus graag de MR vervangen door Les Engagés, die het in de recentste peilingen goed doen. 

Tegelijk is hij ook kritisch voor Les Engagés - het vroegere CDH -  omdat de partij mogelijk ook van de PS wat stemmen kan afsnoepen. "Die partij is een beetje zoals 'Raider' dat 'Twix' is geworden. De naam is veranderd, maar wat in de verpakking zit is erg vergelijkbaar gebleven".

Een nieuwe peiling van de Franstalige media RTBF en La Libre Belgique zet de PVDA op forse winst. In Vlaanderen zou de partij nu de derde in grootte zijn: 12,2 procent van de Vlamingen zou voor de communisten stemmen. Het Vlaams Belang zou, zoals eerdere peilingen aangeven, de grootste partij van Vlaanderen worden met een score van 26 procent. N-VA zou de tweede worden met 20,9 procent.

CD&V en Vooruit scoren ongeveer even hoog. De christendemocraten halen 11,6 procent, de socialisten 11,5. Open VLD krijgt voor het eerst sinds lange tijd dubbele cijfers in een peiling. De liberalen klokken af op 10,4 procent. Groen geldt als rode lantaarn, met 6 procent. In sommige provincies, zoals Limburg of West-Vlaanderen, halen de ecologisten met zo'n score de kiesdrempel niet en halen ze geen zetel.

De grootste winst, vergeleken met de verkiezingen van 2019, is voor Vlaams Belang (+7,4 procent). Maar ook links boert goed, met PVDA (+6,6 procent) en in mindere mate Vooruit (+0,7 procent). De hardste klappen zijn voor N-VA (-4,6 procent), Groen (-3,8 procent) en Open VLD (-3,1 procent).

In Brussel zou MR de hoogste score halen. De partij haalt 22,9 procent in de peiling. Ecolo volgt op 15,5 procent. De PS krijgt 14,2 procent, nipt meer dan de PTB (14,1 procent).

In Wallonië zijn er "weinig verrassingen", schrijft La Libre Belgique. PS blijft de grootste met 25,4 procent, met MR als tweede met 20,8 procent, gevolgd door de PTB (16 procent). Les Engagés staat op winst in de peiling met 13,9 procent. De voormalige CDH laat daarmee Ecolo achter zich. De Franstalige ecologisten zouden nog 12,7 procent van de Walen kunnen overtuigen. 

Het Vlaams Jeugd Parlement (VJP) organiseerde samen met het Jeugd Parlement Jeunesse een kopstukkendebat in Leuven. Daar waren heel wat politiek geëngageerde jongeren aanwezig. Welke thema's vinden zij belangrijk en wat zijn hun politieke dromen?

"We moeten gewoon besparen op dingen die er op dit moment minder toe doen en uitgeven aan dingen die er wel toe doen, zijnde defensie." Eind februari duidde Theo Francken, Kamerlid voor de N-VA, waar er geld moest worden gehaald voor extra investeringen in defensie. Allereerst kon er bespaard worden in de asielopvang en de ontwikkelingshulp. "En dan kunnen we ook nog de groeivoet in de gezondheidszorg bekijken en daar eindelijk wat efficiëntieoefeningen doen."

Maar in het tienpuntenplan voor zorg dat de N-VA nu vrijgeeft, wil men expliciet niét spreken van een besparing op gezondheidszorg. "We hebben altijd geïnvesteerd in de gezondheidszorg en zullen dat blijven doen." Toch zal de groeinorm strikter moeten worden voor de partij, maar dat wordt niet benoemd als een besparing, maar als "meer afstemmen op de economische realiteit". “Geen besparing, wel gezondheidsbeleid met gezond verstand”, klinkt het.

Hoeveel die groeinorm dan moet zijn, daarover geeft de partij geen uitsluitsel, maar er moet wel sprake zijn van een groeitempo boven op de inflatie voor gezondheidszorg. "In onze plannen komt er volgende legislatuur ruim 5 miljard euro bij voor gezondheidszorg." 

Eerder gaf Open VLD in haar "groeiplan" wel een cijfer. Zij schuift een groeinorm van 1,5 procent boven op de inflatie naar voren, in plaats van 2 procent nu. De CD&V kantte zich daar al tegen. "Dat is een besparing die de patiënt zal voelen in zijn dagelijkse zorg", zei voorzitter Sammy Mahdi toen.

De N-VA ziet dat er vooral nog efficiëntiewinsten vallen te boeken. "Alleen al op het federale niveau komt dat neer op 4 miljard euro." 

De N-VA stelt een tienpuntenplan voor, dat onder andere inzet op snellere toegang tot basiszorg en preventie. "Elke ziekte die we vroegtijdig kunnen voorkomen, opsporen, of behandelen, betekent winst op de lange termijn", benadrukt Kamerlid Frieda Gijbels. Ook de wachtlijsten voor personen met een handicap wegwerken, is een van de prioriteiten. In de kinderopvang wil de partij een beter statuut voor onthaalouders en bedrijven steunen die zelf kinderopvang opzetten voor werknemers. De partij wil ook de kosten voor kinderopvang 100 procent fiscaal aftrekbaar maken.

De partij herhaalt ook haar vraag om gezondheidszorg weg te halen van het federale niveau naar Vlaanderen.

Na onenigheid met de partij over steun aan Viva Palestina stapt Brussels parlementslid Khadija Zamouri uit Open VLD. Ook over een verbod op onverdoofd slachten had ze een ander standpunt dan de partij. De partij sleepte haar voor een interne tuchtcommissie, maar ze houdt nu de eer aan zichzelf en levert haar partijkaart in. “Ik ben altijd liberaal geweest, net omwille van de vrijheid van denken, gestoeld op democratische waarden. Dat is voor mij een breekpunt.”

"We kunnen niet ongevoelig blijven voor de getuigenissen van de voorbije uren, ongeacht in welke vorm, en betreuren dat er personen gekwetst zijn." Met een uitgebreide boodschap op Instagram schrapt het Rainbow House, het huis voor Brusselse LGBTQIA+,  twee verkiezingsdebatten. De onmiddellijke aanleiding is een stroom negatieve online reacties op het feit dat ook de N-VA mocht deelnemen aan die debatten, die zouden plaatsvinden in cultureel centrum La Vallée in Sint-Jans-Molenbeek. Alle grote Vlaamse partijen waren uitgenodigd, behalve Vlaams Belang. Maar in reacties keren Franstaligen zich tegen de deelname van de N-VA. Er is sprake van "homo-nationalisme". 

In de tekst verdedigt het Rainbow House evenwel het nut van open debat, "ook met sprekers waar we bepaalde waarden niet mee delen". Maar het heeft nu de debatten geannuleerd, deels omdat partnerorganisaties ermee dreigden zich terug te trekken van een komend festival van het Brusselse holebihuis. 

Bij het medium Bruzz wordt de annulering betreurd door Gilles Verstraeten, Brussels parlementslid voor N-VA en homo. "Het is spijtig dat het debat onmogelijk gemaakt wordt door de meest extreme militanten die eigenlijk zeggen: het debat mag enkel plaatsvinden met mensen die het eens zijn met onze visie. Het is heel jammer dat Rainbow House daaraan toegeeft." 

Ook de partijen Groen en Open VLD sluiten zich daar bij aan. "Ik vind het echt hallucinant dat het Rainbow House een debat annuleert onder druk van bedreigingen en negatieve uitlatingen op de Franstalige post", reageert Frederik Ceulemans van de Brusselse afdeling van Open VLD op Instagram. "N-VA en zelfs MR extreem-rechts noemen is totaal verkeerd. De vraag is wie hier de extremisten zijn."

Overigens valt het op dat Rainbow House het heeft over reacties van Franstaligen. Het bericht van Rainbow House over de annulering werd echter ook aanvankelijk alleen in het Frans geplaatst. De kwaliteit van de Nederlandstalige vertaling die enkele uren later werd geplaatst, laat te wensen over, zo beklemtonen enkele mensen in de commentaar op Instagram.

In diverse interviews verwees Raoul Hedebouw ernaar. Tijdens de campagne wilde de PVDA-voorzitter absoluut tijd maken voor zijn zieke vader. Hij toonde zich optimistisch, hoopte dat het zou goed komen. Dinsdag verloor Hubert Hedebouw toch de strijd tegen lymfeklierkanker. Raoul Hedebouw meldde het overlijden zelf op Facebook.

"Papa... Je hebt ons vanmorgen verlaten na een kort gevecht tegen die verdomde ziekte... Zoals mama zegt: 'Je bent met een glimlach op je mond vertrokken' en dat kalmeert ons... Ik zal je missen padre.. Veel mensen zullen je missen... Al die mensen die je hebt ontmoet en gemarkeerd, of het nu gaat om je revolutionaire en vakbondsactivist, je passie voor wandelingen en cultuur of in de familie..."

De West-Vlaming Hubert Hedebouw (77) was een goede vriend en klasgenoot van wijlen Ludo Martens, de stichter/voorzitter van Amada, de voorloper van de PVDA. Samen spoorden de twee vanuit Tielt naar de KU Leuven om er respectievelijk geneeskunde en psychologie te studeren.
De twee werden tijdens de hoogdagen van Mei '68 de smaakmakers van de Studenten Vakbeweging (SVB). Daar groeide de overtuiging dat ze enkel "links" konden zijn wanneer ze het leven van de arbeiders deelden en dus in de fabriek gingen werken.
Na een carrière bij Citroën in Vorst, waar hij wegens vakbondsactiviteiten werd ontslagen, trok hij onder meer via Ford Genk naar Luik om er tot aan zijn pensioen in de staalfabrieken van Cockerill-Sambre te werken. Vader Hubert schreef ook voor het partijblad Solidair.

Het tijdskrediet om op wereldreis te gaan, werd wel eens smalend gesproken over het ongemotiveerd tijdskrediet. Dat is tijdskrediet waarbij werknemers tijdelijk stoppen met werken zonder dat ze daarvoor een specifieke reden moeten opgeven. Het systeem werd door de regering-Di Rupo afgeschaft. "Een historische vergissing", vindt Groen-co-voorzitter Jeremie Vaneeckhout. "Sinds de afschaffing ervan in 2017 was er, niet toevallig, een fikse stijging van het aantal burn-outs." 

De herinvoering van het ongemotiveerd tijdskrediet is een van de maatregelen die Groen voorstelt in de strijd tegen langdurige ziekte door onder meer burn-out. Daarnaast pleit de partij ervoor om het recht op deconnectie, dat vicepremier Petra De Sutter (Groen) voor de ambtenaren invoerde, uit te breiden naar alle werknemers. Daarnaast moeten werknemers, waar het kan, recht hebben om twee dagen van thuis uit te werken. Het gewaarborgd loon bij ziekte wil Groen uitbreiden van één maand naar drie maanden. Groen wijst erop dat het hoge aantal langdurige zieken de sociale zekerheid 10 miljard euro per jaar kost. Maatregelen om werken werkbaarder te maken, verdienen volgens de partij zichzelf dan ook terug.

De afgelopen jaren boekte de Kamer geen vooruitgang over een wettelijke regeling voor draagmoeders. Draagmoederschap op zich is niet verboden in België, maar het gebrek aan wettelijke omkadering veroorzaakt best wel wat problemen. Open VLD lanceert in deze verkiezingscampagne een voorstel dat daaraan tegemoetkomt. Het springt een stuk verder dan een eerder voorstel van Vooruit.

Vooreerst wil Open VLD af van de term draagmoeder. De liberalen opteren voor de term "draagpersoon" omdat ze genderneutraal willen werken. In tegenstelling tot Vooruit wil Open VLD naast hoogtechnologisch draagpersoonschap (via ivf, eicel van derden) ook laagtechnologisch draagpersoonschap (de eigen cel van de draagmoeder wordt gebruikt) toelaten. Vanaf de geboorte worden de wensouders de juridische ouders. Op dit moment blijft de draagmoeder de juridische moeder en moet het kind voor adoptie worden afgestaan. Dat kan tot twee jaar duren.

De vijf fertiliteitscentra in België laten momenteel geen laagtechnologisch draagpersoonschap toe wegens het juridische vacuüm en de emotionele band die tussen de draagpersoon en de genetisch eigen eicel kan bestaan. Maar de laagtechnologische variant maakt het voor mannen makkelijker om bijvoorbeeld via een zus een kind ter wereld te brengen. Hoogtechnologisch draagpersoonschap kost ook meer aan de ziekteverzekering. Toch prefereert auteur Jean-Jacques De Gucht de hoogtechnologische variant. Maar hij wil dat de wet uitdrukkelijk rekening houdt met de realiteit.

Draagmoederschap omwille van esthetische of beroepsredenen wordt verboden. Het moet gaan om medische aandoeningen (miskramen, levensbedreigende zwangerschap, ontbreken baarmoeder) of om mannen die een kind willen grootbrengen. Van commercieel draagmoederschap kan geen sprake zijn, al kan er over een vergoeding van de kosten worden gepraat. 

De wensouders, de draagpersoon en eventueel het fertiliteitscentrum maken een akkoord waarbij er naast een psychologische screening van de betrokkenen ook alle juridische aspecten worden voorgelegd. Tussen de wensouders en de draagpersoon komt er een "overeenkomst zwangerschap voor anderen", begeleid door een advocaat of notaris, om te bepalen wat er gebeurt bij echtscheiding, overlijden, aanwezigheid wensouders bij de bevalling, een mogelijke compensatie enzovoort. De draagmoeder behoudt het recht op een abortus. 

Het wetsvoorstel zegt niets over buitenlandse draagmoeders. Open VLD hoopt dat de kinderen evenwel snel kunnen worden erkend in België, tenminste als het draagmoederschap volgde de ethische uitgangspunten de Belgische wet gebeurde.

Via de krant Le Soir legt de Pro League zes vragen neer bij de politiek, op minder dan vijftig dagen van de verkiezingen. De voetbalsector claimt geen geld te vragen, maar wel maatregelen om haar sociale rol beter te kunnen spelen.

Op nummer 1 staat: "het versterken van de veiligheidscultuur". Het aantal gewelddaden in de stadions neemt toe de voorbije jaren. Daarom had Binnenlandse Zaken al een actieplan uitgerold vorige herfst, parallel aan een nieuwe voetbalwet van minister Annelies Verlinden (CD&V). Maar volgens Lorin Parys, ceo van de Pro League, is meer nodig. Zo moeten de stewards meer mogelijkheden krijgen via een aanpassing van het juridische kader. Supporters met een stadionverbod zouden zich elektronisch moeten aanmelden op de dag van een wedstrijd. Ook met camera's moet meer kunnen gebeuren. 

De Pro League vraagt ook meer aanmoediging van investeringen in de infrastructuur, en het makkelijker verkrijgen van vergunningen om te kunnen bouwen. Zo is Club Brugge al sinds 2006 bezig met plannen voor een nieuw stadion. 

Het amateurvoetbal kampt dan weer met een tekort aan vrijwilligers, mede door de coronacrisis. Meer dan 90 procent van de Vlaamse clubs is op zoek naar extra vrijwilligers. Een op de drie clubs vindt geen scheidsrechters meer, een op de vier komt trainers tekort.
 
De voetbalwereld claimt ook inkomsten mis te lopen. Door piraterij loopt ze inkomsten mis uit de tv-rechten. Maar door fiscaliteit zou het Belgisch voetbal ook niet competitief genoeg zijn met het buitenland.  

De Standaard selecteerde 29 first voters tussen 17 en 22 jaar om in de aanloop naar de verkiezingen een Jongerenpanel voor deze krant te vormen. De jongeren vertellen wat hen bezighoudt, hoe ze kijken naar het politieke debat en welke thema’s hun allereerste keuze in het stemhokje zullen beïnvloeden. Op maandag brengen we een portret van een van die jongeren. Deze week: Aaron Meys (20).

De N-VA maakt pas komende zondag haar verkiezingsprogramma bekend, maar komt nu wel al met een voor Brussel. De partij staat, met goede peilingen in de hand, klaar om mogelijk toe te treden tot het beleidsniveau in het Brussels Gewest, "na meer dan dertig jaar PS-beleid". "We beseffen dat we 'incontournable' moeten zijn", zo zegt Cieltje Van Achter, lijsttrekker voor het Brussels Parlement.

De partij zet allereerst in op veiligheid. "Door talrijke schietincidenten met doden en gewonden zijn bepaalde volkswijken veranderd in no-go zones", zo klinkt het. Dat heeft niet weinig te maken met het drugsgeweld in de stad. Om die in te dijken, moet er een soort kliklijn komen: op een gewestelijk drugsmeldpunt zouden burgers anoniem de locatie kunnen doorgeven van dealerbendes, een cannabisplantage of een drugslabo. De drugsgebruikers moeten ook uit de metrostations worden geweerd: "een metrostation is geen daklozenopvang", aldus Van Achter.

De belangrijkste maatregel ziet de partij evenwel in een eengemaakt politiekorps voor het hele gewest. De partij wil de hoe dan ook de negentien gemeentes opheffen en vervangen door districten, net als in Antwerpen en Parijs al het geval is. Ook de OCMW's worden samengevoegd. "Eén stadsgewest, één beleid", klinkt het in de tekst. 

"Het kan gewoon niet inefficiënter", zegt partijvoorzitter Bart De Wever op de persconferentie over het Brusselplan van N-VA. "Zes politiezones in één stad, dat is gewoon crazy. Als een helikopter over Brussel vliegt, moet die aan zes commando's rapporteren. Weet u hoe lang het duurt eer zo'n helikopter een politiezone oversteekt? Drie seconden!"

"Als je een input-output-analyse zou maken van Brussel, zou het resultaat gewoon verschrikkelijk zijn", zo gaat hij verder. "De Brusselaars zijn overbedeeld tot en met, met een federale metrobrigade en de inzet van de federale politie is het dubbel per hoofd van de bevolking als die in Antwerpen. En toch is er zo weinig output. Als je niet begint met de gemeentes te fusioneren tot één stadsbestuur met 70 raadsleden en één burgemeester of minister-president - noem het wat je wil - dan kom je nooit uit de miserie. Brussel is weggezonken in een financieel moeras, terwijl het per hoofd van de bevolking overbedeeld wordt."

Daarom maakt de partij een prioriteit van de begroting van het gewest. Enkele van de sleutels liggen hier op het federale niveau: om meer Brusselaars aan het werk te krijgen, moet de werkloosheid in de tijd worden beperkt. Dat levert meer inkomsten, maar er moet ook gesnoeid worden in de uitgaven. De partij verdedigt wel de verdere uitbouw van Metro 3, maar wil ook een "uitgavennorm" installeren. "Gedaan met de uitdeelpolitiek." 

"Door het socialistische wanbeleid" zou de middenklasse de stad verlaten en zouden bedrijven Brussel de rug toekeren. Maar de partij is, ook in haar confederale model, niet van zinnens om de hoofdstad los te laten. Zo moet het Nederlands versterkt worden in de Brusselse administraties. De partij wil ook de grote investering in het Nederlandstalige onderwijs in Brussel verderzetten. Op het vlak van mobiliteit kiest de partij complexloos de kant van de zwakke weggebruiker en stelt ze een netwerk van gescheiden fietspaden voor. 

Waarom kiezen wij geen premier? En wat houdt België nog samen? 'First voter' Gemma Allen vraagt het zich af.