Een klaterend applaus golfde van de tribunes, toen Malinovskyi een kwartier voor tijd werd gewisseld. Niet onlogisch. De Oekraïner had er een dijk van een match opzitten. Alleen had hij verzuimd de wedstrijd definitief te beslechten. “De coach kon het niet laten om me daarop aan te spreken, toen ik van het veld ging”, gaf hij tekst en uitleg bij de opvallende tête-à-tête. “Die kans net voor mijn vervanging had erin gemoeten, zei hij mij. Terecht. Maar ik legde hem uit dat de keeper een goeie reflex in huis had bij die chip. Nu goed, de trainer vergaf het mij.”

Dat mocht ook wel, want de Oekraïner was in de Genkse slotmatch één van de stuwmotoren.

“Dat noemen ze woord houden”, aldus Mali. “Ik had aangekondigd dat we Zulte Waregem vanaf het eerste moment bij de keel moesten grijpen. Ik wilde daarbij het goeie voorbeeld geven. Zo kent dit seizoen toch nog een happy end. De laatste maanden staat er een echt team. Deze coach heeft ons duidelijk gemaakt dat je als individu nergens geraakt.”

Toch ging Malinovskyi bij de ereronde even de solotoer op. Het leek een vroegtijdig afscheid van het Genkse publiek.

“Niks van”, lachte hij. “Ik had niet in de gaten dat niemand van de andere jongens mij volgde. Toen ik dat bemerkte, ben ik op mijn stappen teruggekeerd. Nee, deze ereronde was voor mij geen goodbye. Jullie zien me nog terug na de vakantie. En na de twee interlands die er nog komen. Dinsdag vlieg ik naar Zwitserland voor de match tegen Marokko, daarna volgt Albanië nog. Ik denk dat ik nadien wel wat vakantie verdien.”

“Daddy gaat scoren”

Die mening deelde Jere Uronen. De Fin deed Zulte Waregem dood met een heerlijke goal.

“Toen ik thuis vertrok voor de match, kuste ik mijn zoontje. ‘Daddy gaat scoren’, beloofde ik hem. Niet dat ik er hard in geloofde. Maar je ziet dat je nooit mag wanhopen. Het zag ernaar uit dat ik voor de eerste keer in mijn carrière een seizoen zou beëindigen zonder doelpunt. Mooi niet dus. Al was het geen makkelijke goal. Ik wilde van verder afdrukken, maar de keeper lag goed in de weg. Gelukkig raakte ik rond hem en vond ik nog een gaatje langs de paal.”

Zijn laatste kunstje voor Genk? Hij gaat zijn laatste contractjaar in.

“Daar wil ik nu niet over praten. Dat is tussen de club en mij”, besloot hij. “Wat ik wel wil zeggen, is dat Genk tot nu toe heel goed is geweest voor mij. Ik houd ook van het leven hier. Een straf zou het dus niet zijn, als ik hier nog langer blijf. Niet vergeten dat we opnieuw de Europa League in moeten. Ik hoop in ieder geval dat er snel duidelijkheid komt. Intussen focus ik me op vakantie met mijn gezin. Mijn vrouw en kind geven me veel energie.” (rco)