© DBA
Uitspraak rechter is extra stimulans voor de best mogelijke schoolloopbaan
Als je alleen keek naar de titel van het artikel in de krant gisteren, leek het duidelijk: “Ze namen Maxim zijn vriendjes af”. Het ging over een school in Schoten die veroordeeld was omdat ze een jongen van tien met het downsyndroom had geweigerd. Dat komt hardvochtig over, zeker als je nagaat wat de gevolgen voor het kind zijn en als blijkt dat het kind al een hele tijd leerling was geweest aan die school. Volgens de letter van de wet is het discriminatie.
Toch doet een directeur van een andere school in het Antwerpse, die zelf wel een kind met down in een klas heeft zitten, vandaag een oproep tot begrip. Dat we niet te snel moeten oordelen, dat het complex is en dat de capaciteit van een school niet eindeloos oprekbaar is.
Sinds kinderen met een beperking het recht hebben om gewoon onderwijs te volgen, voor Vlaanderen is dat sinds 2015, woedt het debat erover. Het is voor iedereen duidelijk dat dit aanzienlijke extra eisen stelt aan leerkrachten en scholen. Het is intussen ook duidelijk dat veel ouders vragende partij zijn en hun kind met beperking de kans willen geven om in een gewone omgeving op te groeien. Er zijn volgens de Gentse professor Geert Van Hove, expert in de materie, ook al heel wat voorbeelden van hoe dat goed gaat. De mening van de kinderen zelf - niet onbelangrijk - kennen we nog niet. Daarover loopt nu onderzoek aan de universiteit van Gent.
Minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V) wordt elke keer weer opnieuw rond de oren geslagen met vragen om meer geld en ondersteuning. Daar is het intussen al beter mee gesteld dan drie jaar geleden.
Maar het blijft voor alle betrokken partijen een zoektocht. Ouders vertellen dat ze soms in verschillende scholen geweigerd worden of het gevoel hebben dat hun kind er niet welkom is. Scholen wijzen op de bijkomende mankracht en deskundigheid die ze niet hebben. “Alle betrokken partijen zijn volop met deze moeilijke oefening bezig. We moeten dit tijd geven”, bepleit professor Van Hove.
De uitspraak van de rechtbank kan het best gezien worden als een extra stimulans voor scholen om de uitdaging aan te gaan, samen met CLB’s, ouders, overheid, experten - en de kinderen zelf, niet te vergeten. Het gaat niet om een stok achter de deur, het gaat om wat uiteindelijk de best mogelijke schoolloopbaan is voor de kinderen, liefst tussen hun vriendjes.
