Kluizenkraker KBC daagde politie uit: “Je kunt me toch niet arresteren”

Het Openbaar Ministerie (OM) meent dat het mysterie van de kluizenkraak bij KBC, op 6 november 2013, is opgelost. Die dag hing Kristof D.R., die op dat moment in halve vrijheid zat, gedurende twintig minuten rond in de kluizenzaal van KBC onder de Boerentoren in hartje Antwerpen. In die twintig minuten zou hij ongemerkt een veertiental kluizen hebben opengebroken en leeggeroofd. De buit: naar schatting 280.000 euro, juwelen, goud, aandelen en obligaties met een waarde van honderdduizenden euro.

Kristof D.R., die ooit zijn eigen advocaat Jan De Man bestal, huurde twee kluizen in de KBC-toren. Op 6 november fietste hij rustig naar de bank, naar eigen zeggen om zijn boekhouding, wat goud en oude munten uit zijn kluizen te halen. De bewakingscamera filmde hoe hij met een kleine boekentas aankwam en twintig minuten later met een grote tas vol spullen weer vertrok. “Hij had veel meer bij dan er ooit in zijn twee kluizen kan hebben gezeten.”

Daarna vertrok Kristof D.R. naar een juwelier in Willebroek, waar hij een rolletje krugerrand (Zuid-Afrikaanse munten) probeerde te verkopen. De verkoop ging volgens Kristof D.R. niet door, waarop hij terugkeerde naar Antwerpen. Bij goudbank verkoopt hij de gouden munten wel, voor een bedrag van 72.000 euro. “Dat was nauwelijks twee uur na de kraak. Hij wilde zo snel mogelijk van de buit af.”

Jaguar en Harley-Davidson

Diezelfde dag had Kristof D.R. ook contact met de Nederlandse crimineel Jemmy P. Die zou volgens het OM de gestolen aandelen en obligaties hebben verzonden naar de tot Rus genaturaliseerde Antwerpse moordenaar Ludo Van Campenhout (niet de politicus, uiteraard), die waardepapieren probeerde te verzilveren in Moskou.

Het OM zette Kristof D.R. neer als een psychopaat die liegend, stelend en oplichtend door het leven stapt. “De man heeft amper officiële inkomsten, maar leidt toch een zeer luxueus bestaan. Hij heeft een Jaguar, een Range Rover en een Harley-Davidson op zijn naam staan”, aldus de openbaar aanklager. “Bij de huiszoeking vond de politie 25.000 euro cash geld. Zelf zegt hij dat hij inkomsten haalde uit zijn werk bij een bakker, maar volgens die bakker zelf verdiende hij nauwelijks genoeg om zijn pistolets te betalen. Zijn vermogen zou ook afkomstig zijn van een schenking van zijn intussen overleden moeder, maar van die schenking legt hij geen enkel bewijs voor. Hij beweert ook dat hij gebouwen beheert voor een gefortuneerde Rus in Antwerpen. Hij zou 75% van de huur als commissie mogen houden. Als dat sprookje waar zou zijn, zou ik mijn toga aan de haak hangen en iets anders gaan doen.”

Kristof D.R. zou de politie zelfs uitgedaagd hebben, door een T-shirt achter te laten in de kluizenzaal. “Het opschrift luidde: “You can’t arrest me, I’m a rockstar”. Dat T-shirt zou hij gebruikt hebben om een bloedneus te stelpen. Raar, de meeste mensen gebruiken daar een zakdoek voor.”

Kluizen nagebouwd

De advocaten van Kristof D.R., Kris Luyckx en Joke Bleys, vonden dat het OM al te zeer op de man speelde. Ze maakten brandhout van het hele onderzoek, dat amateuristisch en partijdig zou zijn gevoerd. “Onze cliënt moest en zou de dader zijn, maar bewijzen levert het OM niet”, zo klonk het. “De politie daagde pas drie dagen na de melding van de kluizenkraak op, omdat ze ‘geen volk’ hadden. Mogelijke pistes naar andere daders werden niet of nauwelijks onderzocht. Mogelijke betrokkenheid van het personeel? Men vond het niet nodig om dat te onderzoeken. Drie jaar na de kraak vond men op het plafond een koevoet die zou zijn gebruikt om de kluizen open te breken. Drie jaar! De reconstructie van de feiten was helemaal een lachertje. Ook de vingersporen van een onbekende werden niet verder onderzocht. Het alarm dat wel bleek te zijn afgegaan? Niet onderzocht. Een slecht sluitende nooddeur? Niet onderzocht. Het moest en zou onze cliënt zijn.”

De advocaten tillen vooral zwaar aan het feit dat de camerabeelden, waarop de politie beweert zich te baseren, spoorloos zijn. “Die kunnen toch niet weg zijn? We leven toch niet in Rusland of Saoedi-Arabië?”

Ook de bewering dat Kristof D.R. bij de bank vertrok met een grote hoeveelheid goederen die onmogelijk uit zijn kluis afkomstig konden zijn, werd vakkundig gecounterd door Bleys en Luyckx. Tijdens de zitting toverde Kristof D.R. twee nagebouwde kluizen tevoorschijn en haalde er allerlei zaken uit. “In die kluizen kan veel meer opgeborgen worden dan de procureur wil doen geloven.”