De Morgen-lezers over de perikelen in Zelzate: “PVDA is een lichtpunt aan het eind van de tunnel”

Lui excuus

Hoezeer je ook bedenkingen kunt en moet hebben bij de PVDA-ideeën, wie Zelzate wil aanwenden om zelf het cordon te breken, is vooral op zoek naar een lui excuus. Lui is te voorzichtig, de echte benaming is zondebokexcuus. Het farizeeërsgehalte bij de Vlaamse coalitiepartners stijgt ten top. 

Ik ken nogal wat mensen die bij de stemtest, voor sommigen misschien verrassend, uitkwamen op PVDA en Groen, onder wie ikzelf. Mij verrast het niet. Het christelijk gehalte van het PVDA-programma is heel wat hoger dan dat van de Vlaamse coalitiepartners, die moord en brand schreeuwen, zoals het farizeeërs betaamt. Juist, de farizeeërs, onze conservatieve groep die voor eigen lijfsbehoud de mensen bang maakt. Terug naar de jaren 30 zijn we, tijd voor de sterke man, de alleenheerschappij voor wie anderen verdacht kan maken. Coalitiepartners zijn nog blij met wat kruimels. Ze durven zich niet te roeren voor het behoud van enkele dik betaalde en niets voorstellende postjes.

Er is nog veel werk om het ware christendom te realiseren, maar PVDA is een lichtpunt aan het eind van de tunnel.

Jaak Vermeiren, Brasschaat

Storm

Sinds deze week bekend raakte dat rood en donkerrood, de socialisten met de PVDA, een akkoord hadden en samen Zelzate gaan besturen, is de storm nog nauwelijks gaan liggen.

Zelzate stond ineens nationaal weer op de kaart. De grote kopstukken van onder andere N-VA en Open Vld schreeuwden moord en brand en lieten hun afkeuring blijken, evenals Voka.

In één klap werden de idealisten van de PVDA, in feite donkerrode socialisten, over eenzelfde kam geschoren met het Vlaams Belang, en werd zelfs het cordon sanitaire erbij gesleurd.

Arm Vlaanderen.

De schrik zit er immers goed in dat de PVDA nu ook weleens in andere gemeenten aan bod zou kunnen komen, en dat ‘het volk’ weleens zou kunnen gaan nadenken over de raakvlakken tussen echte socialisten en “gevaarlijke, radicale communisten”.

Dat zij misschien meer gemeen hebben dan met andere partijen des volks...

Als geboren en getogen Zelzatenaar kan ik alleen maar tegenspreken dat tientallen jaren van socialistisch bestuur enkel hebben gezorgd voor kommer en kwel.

Integendeel, Zelzate was historisch onder zijn rode burgemeesters een welvarende leading gemeente, vaak gezien als een lichtpunt tussen de omringende CVP-gemeenten en het blauwe Moerbeke.

Onenigheid binnen de socialistische partij indertijd heeft een deel van de kiezers tijdelijk doen kiezen voor een ander bewind.

Feit is dat het rode hart van Zelzate steeds is blijven kloppen, en dat meerdere tinten rood goed samengaan blijkt nu.

In hun gezamenlijk programma kiezen sp.a en PVDA er onder meer voor om met minder schepenen de gemeente te besturen, de dienstwagen van de burgemeester te laten vallen, en mastodontbedrijven zoals Arcelor, die weliswaar veel arbeiders tewerkstellen maar dit uiteraard niet enkel doen voor hun mooie ogen maar ook voor de winst, iets meer belastingen te laten betalen dan de kleintjes. Is dat onrealistisch, schandelijk en gevaarlijk communistisch? Zelzate op de rand van de afgrond?

Of misschien een lichtpunt, een socialistische partij die na een aantal minder leuke gebeurtenissen zoals in het Brusselse, weer haar nek uitsteekt voor de gewone werkende man, samen met haar donkerrode broertje de PVDA?

Rudy Lavreau, Zelzate