België speelt weer mee in korte rittenkoersen

Vijfde, werd Tim Wellens in Nice. "Mooi dus. Al hoopte ik toch nog op dat podium te geraken. Toen Yates in de finale werd gelost, zag het er even goed uit. Na de val van de broers Izagirre zelfs nóg beter. Uiteindelijk keerde iedereen terug, het harde tempo van Teuns en mij ten spijt. Ze moeten dus echt sterk zijn geweest."

Bizar, vond Wellens wel, dat de top drie van het klassement Marc Soler zomaar liet wegrijden. "Zot, toch? Die kerel is niet de eerste de beste. Jong en talentvol. Hij heeft er tot de laatste dag voor gevochten. Dan ben je de verdiende eindwinnaar."

Los van de posities zijn er natuurlijk de tijdsverschillen. Die grijpen Wellens iets meer naar het hart. Op zestien seconden van eindwinst, op twee luttele tellen van plaats drie. Dan mag je toch heel even binnensmonds vloeken. "Ik had op voorhand durven tekenen voor een sterke, aanvallende Parijs-Nice. Maar deze eindafrekening laat toch een beetje een wrang gevoel na. Ik kwam een paar keer heel dicht bij ritwinst. En finish ik in de eerste rit als derde in plaats van als vierde, dan pak ik de extra bonificatieseconden en sta ik nu op het podium."

Scoren in Ardennen

Wellens vond troost in de vaststelling dat hij alweer een flinke stap heeft vooruitgezet. "Rondjes van een week met WorldTour-label kon ik aan, zover was ik al wel. Eneco Tour, Polen, Guangxi. Maar Parijs-Nice is toch nog een niveau hoger. En ik heb het gevoel gekweekt dat ik deze rittenkoers ooit kan winnen. Mits een tikkeltje geluk.

"Nu neem ik eerst wat rust, om dan aan te knopen met de competitie in de Ronde van Catalonië. Zonder klassementsambities, want daarna volgen de Ardennen-klassiekers, waarin ik top wil zijn en nu eindelijk eens wil scoren. Met deze benen is er iets mogelijk. Waar, maakt niet uit. Ik woon in Hoei, dus heb ik uiteraard meer affectie met de Waalse Pijl. Maar Luik-Bastenaken-Luik is een monument. Allebei mooi, dus."

Wellens imponeerde in deze Parijs-Nice. Maar wat dan gedacht van Dylan Teuns? Zaterdag, in de koninginnenrit naar Valdeblore-La Colmiane, maakte hij de grootste sprong van allemaal in het klassement: van elf naar vijf na een ijzersterke finale, die hij net niet bekroond zag met de etappezege (tweede na Simon Yates).

"Ik kon nochtans mee met Yates en Jon Izagirre", treurde hij achteraf. "Maar ik was bang dat het net iets te vroeg zou zijn. Ach, misschien heeft het gewoon te maken met een gebrek aan ervaring op het allerhoogste niveau. Niet goed kunnen inschatten hoeveel er op dat moment nog in de tank zit. (lacht) Veel dus nog, blijkbaar."

Gisteren zakte Teuns, door het geslaagde alles-of-nietsoffensief van Soler, nog één plaats terug. Zesde. Ook hij had verwonderd toegekeken hoe Mitchelton-Scott en de twee Izagirre's zich niet roerden achter de jonge Spanjaard. "Zo'n talent. Dat laat je toch nooit rijden? Misschien was Yates ook niet zo goed, natuurlijk. Hij moest lossen op de laatste klim."

Moment waarop de twee Belgen de handen in elkaar sloegen en nog één allerlaatste wanhoopspoging deden. "Als je niets probeert, kom je nergens. We sloegen een kloof met de Izagirre's en nog een renner van Movistar. De samenwerking was goed, het ging best wel hard. Maar toen haakten de broers in elkaar. Wellens en ik gingen nog tot het uiterste, maar zonder succes."

Secondespel

Door de vroegtijdige exit van Tejay Van Garderen ontdekte Teuns zichzelf in het middelgrote rondewerk. "Hoewel, was dat vorig jaar in de Ronde van Polen al niet het geval?", vroeg hij zichzelf af. Ook hij hunkert nu naar meer. "Als ik dit al kan, denk ik dat ik niet zodanig ver meer verwijderd ben van winst. Het is een kwestie van seconden. Ik heb duidelijk progressie geboekt in vergelijking met vorig jaar. Die gemiste kans op ritwinst van zaterdag beklaag ik me nog het meest. Ik denk dat het er echt wel in zat en dat bezorgt me een wat zure nasmaak. In wielrennen draait het maar om één ding: winnen."

Teuns rijdt na een korte rustpauze van 2 tot en met 7 april de Ronde van Baskenland.

Parijs-Nice - rit 7

1. Simon Yates (GBr)

175.0km in 5u02:54

2. Dylan Teuns (Bel) 0:08

3. Ion Izagirre (Spa)0:08

Parijs-Nice - rit 8

1. David De La Cruz (Spa)

110.0km in 2u53:06

2. Omar Fraile (Spa)0:00

3. Marc Soler (Spa)0:03

Eindstand

1. Marc Soler (Spa)

1.198.9km in 30u22:41

2. Simon Yates (GBr)0:04

3. Gorka Izagirre (Spa)0:14

4. Ion Izagirre (Spa)0:16

5. Tim Wellens (Bel)0:16

6. Dylan Teuns (Bel)0:32